Πες μου δύο λέξεις από “Δ”…

Δήμοι, διαφθορά

θες να σου πω και τρίτη (από “Δ”)???????

Είναι γνωστό ότι οι Δήμοι της χώρας μας έχουν χαρακτηριστεί -εδώ και χρόνια- από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, “μήτρα της διαθφοράς στην Ελλάδα”. Ο Γενικός Επιθεωρητής άλλαξε, δεν είναι πια ο Λέανδρος Ρακιντζής, αλλά η διαδοχός του εξακολουθεί να αντιμετωπίζει εξίσου τεράστιο όγκο υποθέσεων. Οι έλεγχοι των υποθέσεων της περασμένης χρονιάς αποτελούν την ύλη της ετήσιας έκθεσης για το 2015. Για κάποια γενικά συμπεράσματα, αναδημοσιεύουμε το ρεπορτάζ του left.gr, στο οποίο -μετά τους Δήμους- φιγουράρουν και οι …ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρείες. Για όσους επιθυμούν τα πλήρη στοιχεία και για να εξάγουν τα δικά τους συμπεράσματα, υπάρχει και αυτούσια η Έκθεση του 2015 (κλικ εδώ). Καλή ανάγνωση. Και χρόνια πολλά.-  

Το ρεπορτάζ του left.gr

Η ετήσια έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για το 2015

Πρωτιά και φέτος, αν και με λιγότερες υποθέσεις, για τους δήμους, αλλά και αύξηση των ελέγχων σε εποπτευμένους από το δημόσιο ιδιωτικούς φορείς καταγράφει η ετήσια έκθεση για το 2015 του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, την οποία παρέδωσε χθες στον Αλ. Τσίπρα και τον πρόεδρο της Βουλής Ν. Βούτση η νέα γ.γ. Μαρία Παπασπύρου. Την τελευταία υποδέχτηκε στο Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός, ευχόμενος οι προσπάθειες «για την πάταξη της διαφθοράς, όσο και για τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης να έχουν αποτέλεσμα, διότι είναι πολύ σημαντικός κρίκος, τόσο για την οικονομία, όσο και για την κοινωνία μας».

Για το 2015 ο ΓΕ∆∆ προχώρησε στον έλεγχο 1.388 υποθέσεων, όπως καταγράφεται στην ετήσια έκθεση, μετά τη μελέτη ενός μεγάλου όγκου καταγγελιών, επώνυμων και ανώνυμων καθώς και πληροφοριακών σημειωμάτων που τέθηκαν υπόψη του.

Σύμφωνα με την έκθεση, οι επώνυμες καταγγελίες αποτέλεσαν για ακόμη μία χρονιά τη βασική δεξαμενή προέλευσης των υποθέσεων (σε ποσοστό 44 %), ενώ παρατηρείται σημαντική μείωση των ανώνυμων καταγγελιών που κρίθηκε σκόπιμο να διερευνηθούν. Αντίστοιχα, περιορίστηκε και ο αριθμός των περιπτώσεων στις οποίες ο ΓΕ∆∆ κινητοποιήθηκε αυτεπάγγελτα ή κατόπιν κάποιου δημοσιεύματος (13 υποθέσεις).

Πρώτοι, αλλά με λιγότερες υποθέσεις οι δήμοι

Σε ό,τι αφορά τη θεματική κατανομή των διερευνηθεισών υποθέσεων, δεν διαπιστώνεται σημαντική διαφοροποίηση με άλλες χρονιές με τις υποθέσεις οικονομικής διαχείρισης να αποτελούν και πάλι τη βασική κατηγορία. Οι δήμοι απασχόλησαν λιγότερο φέτος τον ΓΕ∆∆ (με 375 υποθέσεις έναντι 518 το 2014), διατηρώντας όμως την πρωτιά στους ελέγχους ωστόσο, αυξήθηκε το ποσοστό των υποθέσεων που αφορούσαν σε ελέγχους εποπτευόμενων ιδιωτικών φορέων (π.χ., ιδιωτικά ΚΤΕΟ, ιδιωτικές κλινικές) με 296 υποθέσεις έναντι 142 το 2014, γεγονός, όπως εξηγείται στην έκθεση, «που πιθανώς οφείλεται στην αυξανόμενη τάση της νομοθεσίας για ανάθεση άσκησης δημόσιας εξουσίας σε ιδιωτικούς φορείς και στην παρεπόμενη ανάγκη επαρκούς εποπτείας των τελευταίων από τις εντεταλμένες προς τούτο δημόσιες υπηρεσίες».

Η γεωγραφική κατανομή των υποθέσεων παραμένει σχεδόν ίδια, με την Περιφέρεια Αττικής να προηγείται κατά πολύ των υπόλοιπων γεωγραφικών περιοχών λόγω της συγκέντρωσης της διοικητικής δραστηριότητας στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι και το 2015 το Γραφείο του ΓΕ∆∆ ανέλαβε των έλεγχο των περισσότερων υποθέσεων (50% περίπου), από δε τις υπόλοιπες ο μεγαλύτερος όγκος διαβιβάστηκε προς έλεγχο σε ελεγκτικές υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών.

Ζήτημα με τις ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρείες

Αξίζει, ακόμη, να σημειώσουμε πως, στο εισαγωγικό σημείωμά της, η κ. Παπασπύρου θέτει ζήτημα για την ύπαρξη και τη λειτουργία των ιδιωτικών ελεγκτικών εταιρειών, παρουσιάζοντας μάλιστα το παράδειγμα της προβληματικής εμπλοκής των εταιρειών αυτών σε ελέγχους συναρτώμενους με τον ΕΟΠΥΥ (έλεγχος των παραστατικών, της κοστολόγησης και εκκαθάρισης λογαριασμών των συμβεβλημένων ιδιωτών παρόχων υπηρεσιών υγείας (του έτους 2013). Όπως σημειώνει μάλιστα χαρακτηριστικά, «Η εκχώρηση ελεγκτικού έργου σε ιδιώτες φαίνεται να δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που καλείται να θεραπεύσει. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να γίνεται για εξαιρετικούς λόγους, με επαρκή αιτιολογία, με επίγνωση ότι παραχωρείται δημόσια εξουσία σε ιδιώτες, και με πρόνοιες και διασφαλίσεις για αμερόληπτη κρίση».