O Πλούτος του Αριστοφάνη

στο Φεστιβάλ Ολύμπου

Σάββατο 6 Αυγούστου στις 21.00 στο αρχαίο θέατρο Δίου

orfeoΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΟΛΥΜΠΟΥ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 45ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΟΛΥΜΠΟΥ

Το Σάββατο 6 Αυγούστου στις 21.00 στο αρχαίο θέατρο Δίου

O Πλούτος του Αριστοφάνη

στο Φεστιβάλ Ολύμπου

Οι Γιώργος Κιμούλης, Γιάννης Μπέζος, Πέτρος Φιλιππίδης με 12μελή χορό ηθοποιών και μουσικών, παρουσιάζουν ένα νέο, φιλόδοξο ανέβασμα του έργου του Αριστοφάνη «Πλούτος» το Σάββατο 6 Αυγούστου στις 21.00 στο αρχαίο Θέατρο Δίου στο πλαίσιο του 45ου Φεστιβάλ Ολύμπου.

Η παράσταση επικεντρώνει την ερμηνεία αυτής της αριστοφανικής κωμωδίας σε ένα στοιχείο που τις περισσότερες φορές παραβλέπεται: ο ποιητής στο τέλος του έργου εγκαθιστά τον Θεό Πλούτο στο ίδιο το κράτος, δίνοντας έτσι στους πολίτες τη δυνατότητα, από τη στιγμή που όλα τα αναγκαία αγαθά θα είναι δημόσια, να αναζητήσουν τον πραγματικό πλούτο στις ιδέες και τις αξίες, που ίσως έχουν ξεχάσει.

Το έργο

Ο Χρεμύλος, πνιγμένος στα χρέη, αναζητά στο Μαντείο των Δελφών χρησμό για τον σωστό τρόπο να μεγαλώσει το γιο του: τίμιο και φτωχό ή πλούσιο και απατεώνα; Η Πυθία, όπως πάντα ομιχλώδης, τον προτρέπει να πάρει σπίτι του τον πρώτο που θα συναντήσει αποχωρώντας από το Μαντείο. Αυτός είναι ένας τυφλός γέρος, ο Θεός Πλούτος, τιμωρημένος από τον Δία για να μη βλέπει που μοιράζει τα πλούτη, ο οποίος αρνείται να θεραπευτεί γιατί φοβάται την οργή του Θεού. Μεταπείθεται ωστόσο από τον Χρεμύλο και τον υπηρέτη του, Καρίωνα , ώστε να διαθέτει τον πλούτο σε όσους τον αξίζουν και όχι στους φαύλους ρήτορες και τους απατεώνες. Η θεά Πενία παρεμβαίνει και προσπαθεί να πείσει πως ο πλούτος θα καταστρέψει τους πολίτες, μιας και οι φτωχοί θα επαναπαυθούν, με αποτέλεσμα να γίνουν τεμπέληδες. Εξανίστανται επίσης όλοι οι επιτήδειοι -των ιερέων μη εξαιρουμένων- οι οποίοι χάνουν τα προνόμιά τους.

Σημείωμα σκηνοθέτη

Στη σύγχρονη κοινωνία, όπου το χρήμα αποτελεί πλέον το θεμέλιο ολόκληρου του συστήματος αξιών, η συγκεκριμένη παράσταση επικεντρώνει την ερμηνεία αυτής της Αριστοφανικής κωμωδίας, σ’ ένα γεγονός που σχεδόν τις περισσότερες παραβλέπεται: στο ότι ο ποιητής στο τέλος του έργου εγκαθιστά το Θεό Πλούτο στο ίδιο το κράτος, δίδοντας έτσι στους πολίτες τη δυνατότητα, απ’ τη στιγμή που όλα τα αναγκαία αγαθά θα είναι δημόσια, να αναζητήσουν τον πραγματικό πλούτο στις ιδέες και στις αξίες, που ίσως έχουν ξεχάσει.

Συντελεστές:

Μετάφραση: Κ.Χ. Μύρης

Σκηνοθεσία- Διασκευή: Γιώργος Κιμούλης

Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας

Κοστούμια: Σοφία Νικολαϊδη

Μουσική: Γιώργος Ανδρέου

Στίχοι: Ισαάκ Σούσης

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Χορογραφίες: Ελπίδα Νίνου, Θανάσης Γιαννακόπουλος

Μουσική διδασκαλία: Παναγιώτης Τσεβάς

Παραγωγή: Αφοί Τάγαρη

Παίζουν:

Γιώργος Κιμούλης (Πλούτος & Πενία), Γιάννης Μπέζος (Χρεμύλος), Πέτρος Φιλιππίδης (Καρίων), Τάσος Γιαννόπουλος (Βλεψίδημος, Δίκαιος, Γριά, Ερμής), Αλμπέρτο Φάϊς (Συκοφάντης & Ιερέας)

Χορός: Γκιζέλη Χριστέλα, Δαβάκη Βερόνικα, Ζησάκης Ευθύμης, Ζουγανέλης Αλέξανδρος, Κατσώλης Παναγιώτης, Μαούτσου Κατερίνα, Σπατιώτη Χριστίνα, Στασινοπούλου Ντένια, Τσαβά Ειρήνη, Τσιμπρικίδου Ελένη, Τσουρής Γιώργης, Χιώτης Χάρης