Για να έχουμε

Είδα πρόσφατα (και όχι όσο θα ήθελα) την συζήτηση σε Επιτροπή της Βουλής του νέου νομοσχεδίου του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος, Γιάννη Τσιρώνη, για τα δάση και τους δασικούς συνεταιρισμούς.

Μάλιστα, η Επιτροπή που συζητούσε το νομοσχέδιο δεν ήταν η του Περιβάλλοντος, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά η Εμπορίου! Ας παραδεχτούμε όμως ότι ο κος Τσιρώνης, με το οικολογικό του παρελθόν, δεν διστάζει μπροστά στους νεωτερισμούς και ένα νομοσχέδιο για συνεταιρισμούς μπορεί να είναι σχετικότερο με την Επιτροπή Εμπορίου.

Επίσης τιμώντας το παρελθόν του, ο κος Τσιρώνης κατέγραψε πολλές και σημαντικές αντιδράσεις από βουλευτές όλων των κομμάτων για τα όσα περιέχει το νομοσχέδιο. Μάλιστα, δυο βουλευτές του ίδιου κόμματος είχαν δυο διαφορετικές απόψεις για το νομοσχέδιο: ο ένας το επικρότησε ως θετική εξέλιξη και ο «ομόσταυλός» του εξέφρασε το φόβο του ότι θα είναι καταστροφικό. Ένα από τα σημεία του νομοσχεδίου που ανησύχησαν τον συγκεκριμένο βουλευτή είναι κι αυτό που προβλέπει την αύξηση του αριθμού των δασεργατών που μπορούν να σχηματίζουν δασικούς συνεταιρισμούς και να διαχειρίζονται/εκμεταλλεύονται δασικές εκτάσεις , από 7 σε 25. Η δε απορία του βουλευτή είχε να κάνει με το γεγονός ότι –σήμερα, πια- σε πολλούς νομούς της χώρας, οι καταγεγραμμένοι δασεργάτες είναι –για παράδειγμα- μόνο 10. Και πολλοί δασικοί συνεταιρισμοί ισχύουν μόνο «στα χαρτιά», αφού δημιουργήθηκαν στο παρελθόν και σήμερα τα περισσότερα συστατικά μέλη τους μπορεί ακόμη και να μην βρίσκονται ανάμεσά μας. Ένα άλλο στοιχείο που προβλημάτισε πολύ τα μέλη της Επιτροπής -όσα θέλησαν να αντιμετωπίσουν σοβαρά το θέμα, ακόμη και επί “της αρχής”- είναι και το γεγονός ότι θα κληθούνε να εγκρίνουν νόμο για δάση και δασικούς συνεταιρισμούς, χωρίς ακόμη να έχουμε αποκτήσει δασικούς χάρτες. Και σχεδιάζουμε την οικολογική(;) ανάπτυξη του πιο κρίσιμου μέρους του φυσικού μας περιβάλλοντος, ΠΡΙΝ καν καταλήξουμε που και ποια είναι αυτά τα δάση της Ελλάδας. Δνε είναι απο μόνο του ανησυχητικό αυτό; Δεν είναι… κάπως παράλογο;

Κι άλλα πολλά πρόλαβα να δω και ν’ ακούσω σ’ αυτή την πρώτη συζήτηση για το νέο νόμο για τα δάση και τους δασικούς συνεταιρισμούς. Τα περισσότερα ανησυχητικά. Που αφορούν, όπως τόνισε η πρόεδρος της Επιτροπής, το 25% του εδάφους της χώρας μας. Και που στη συνέχεια θα κληθούν να συζητήσουν οι αρμόδιοι φορείς απ’ όλη την χώρα. Και να εκφράσουν θέση και άποψη ως ειδικότεροι, για τις προτάσεις του υπουργού που ήδη νομιμοποιεί -γρήγορα και φτηνά- το μεγαλύτερο αριθμό αυθαιρέτων στην Ελλάδα. Τον υπουργό που διέρρευσε ότι προτίθεται να απαγορέψει τη δόμηση σε οικόπεδα με «πρόσωπο» σε κεντρικές οδούς, επιχειρηματολογώντας για την αναγκαιότητα του μέτρου και στη συνέχεια αποσύροντάς το στη μαύρη λήθη.

Για να μην εντοπίσω μόνο τα αρνητικά, πρέπει να σημειώσω ότι ο κος Τσιρώνης βρέθηκε να ασχολείται με τα σοβαρότερα προβλήματα της χώρας μας, αυτά του περιβάλλοντος. Και δεν έχει αφήσει τομέα του θέματος ανέπαφο και νεκρό. Και έχει όραμα οικολογικό και παρελθόν πολιτικό, ως προερχόμενος από τους Οικολόγους. Επί του πρακτέου όμως, οι επιδόσεις του είναι φτωχές. Και τον τελευταίο χρόνο τα μέτωπα που έχει ανοίξει και τα θέματα που χειρίζεται προσωπικά, συμπυκνώνονται –δυστυχώς- στη φράση «παραβλέψτε το συγκεκριμένο γιατί στη συνέχεια θα δημιουργήσω το τάδε και θα λυθεί το πρόβλημα του κενού αυτού…». Κι αν δεν προλάβετε να δημιουργήσετε το τάδε, κε υπουργέ; Αν αλλάξετε τα πάντα και –στην ουσία- το περιβάλλον μείνει εντελώς απροστάτευτο και δεν προλάβετε να δημιουργήσετε πχ την Πράσινη Αστυνομία;;; Τι θα συμβεί με το περιβάλλον στην περίπτωση αυτή;

Στην Επιτροπή Εμπορίου δεν μετέχει βουλευτής από την Πιερία. Δυστυχώς. Οπότε, το βάρος να ενημερωθεί η Πιερία για τα όσα την αφορούν στη συγκεκριμένη Επιτροπή  για το συγκεκριμένο θέμα, πέφτει συνολικά στις πλάτες και των τεσσάρων εκπροσώπων μας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ευτυχώς. Και ας πλειοδοτήσουν σε δελτία Τύπου, για μια ακόμη φορά. Το θέμα ενδείκνυται και για τον σχετικό «πληθωρισμό». Ας μάθουμε και λεπτομέρειες άχρηστες για το θέμα, από το να μην μάθουμε τίποτα, πριν να ‘ναι αργά. Δάση έχουμε στην Πιερία, τυχαία ίσως. Ως και ιδιοκτήτες δασών, πέρα από το κράτος έχουμε. Πρέπει οι βουλευτές μας να αναλάβουν την ενημέρωσή μας γι’ αυτό το καίριο κεφάλαιο της ύπαρξής μας. Κι ο Δήμος μας πρέπει να ενδιαφερθεί. Ούτε αρκεί, ούτε είναι καθησυχαστικό εκείνο το «εμπιστεύομαι τον υπουργό και τον  πρόεδρο και τον τάδε συναρμόδιο, αλλά εγώ δεν χρειάζεται να κάνω το παραμικρό» που δήλωσε ο δήμαρχός μας για τον Όλυμπο, ΠΡΙΝ καταθέσει χωριστά τις προτάσεις ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ, για το Προεδρικό Διάταγμα για τον Όλυμπο. Δεν αρκεί αυτό, κε δήμαρχε. Ούτε η επιλεκτική και εποχική καταβολή 2,3, 5 ή 10.000 ευρώ για πυρασφάλεια διασφαλίζει το κεφάλαιό μας. Τις εισπράξεις κάποιων διασφαλίζει και τίποτα περισσότερο.

Μόνο η συνολική ευθύνη και η ενασχόληση με τα ζωτικά μας θέματα το διασφαλίζει. Ακόμη κι αν ΔΕΝ το απαιτεί η αντιπολίτευση ή δεν ζητάει κανείς. Αρκεί η εκ του καθήκοντος ευθύνη σας, για την περίοδο 2014-2019.