άσε που “χωράει” τρεις εργολάβους: ένας να το “ξηλώσει”, ένας να το μεταφέρει, ένας να το τοποθετήσει. Μέλέτες;;; Βάλε και μελέτες. Μην κάνουμε πράματα με εκθέσεις ιδεών ειδικών συνεργατών για παλιές πέτρες και κουραφέξαλα….
Και μια πρόταση από την Κονταριώτισσα.
Συνδυάζει το Bauhaus με το Pop, ενσωματώνοντας το πανταχού παρών στο Λιτόχωρο τσιμέντο.
Για αντιγραφή ή για να χρησιμοποιηθεί αυτούσιο, αφού ήδη έχει την πατίνα του χρόνου, φανερή στο σκέτο τσιμέντο. Μπορεί –με το σωστό μάρκετινγκ- να διαφημιστεί και ως «ένας από τους πρώτους –στην Ελλάδα- πειραματισμούς με τσιμέντο, άγνωστου δημιουργού, με φόρμα που ενσωματώνει εθνολογικά, κοινωνιολογικά και τεχνικά χαρακτηριστικά, αφού η κατασκευή έχει αφεθεί εντελώς απροστάτευτη στα στοιχεία της Φύσης, αναδεικνύοντας τον πολλαπλασιασμό των δυνατοτήτων της τεχνολογίας, από δημιουργούς χωρίς αρχική και βασική επιδίωξη το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα».
Μια απ’ ευθείας ανάθεση για τη μεταφορά του και τελειώσαμε.
Μπορεί επίσης εύκολα να αποτελέσει πρότυπο για τη δημιουργία αντιγράφων –από τη ΔΕΑΔΟ- και να κοσμήσει πολλά σημεία σε όλο τον Δήμο, αποτελώντας ένα πρότυπο-σύμβολο του Δίου-Ολύμπου. Χαλίκι και τσιμέντο έχουμε. Και ΔΕΑΔΟ.
Στην περίπτωση που «γίνει μόδα», οι πωλήσεις μπορούν να χρηματοδοτήσουν αγορά –όχι απορριμματοφόρων- αλλά ωτοασπίδων, μασκών ύπνου και ηρεμιστικών γιατί μας φτάσατε να θέλουμε να μην βλέπουμε και να μην ακούμε τίποτα.-
