χωρίς δημιουργία οτιδήποτε καλύτερου: όσο η αγωνία σου μεγαλώνει, τόσο χαμηλότερα πέφτεις, τόσο καταστροφικότερος γίνεσαι. όραμα δεν είχες ποτέ, μόνο δίψα για εξουσία
Με πολυσέλιδο και πλήρες αφιέρωμα στον Φιλοποίμενα Κωνσταντινίδη, τη ζωή, το έργο και την προσωπικότητά του, κυκλοφόρησε το τελευταίο τεύχος του περιοδικού “Θεσσαλονικέων Πόλις”, μια «τριμηνιαία πολιτιστική έκδοση για την Ιστορία, την Τέχνη, τα Γράμματα και τον Πολιτισμό της καθημερινότητας», της Πολιτιστικής Εταιρείας Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος.
Πέρα από τους κριτικούς και τους ιστορικούς Τέχνης που αποτιμούν το έργο και την προσφορά του –άγνωστου σε πολλούς- Κωνσταντινίδη, το αφιέρωμα καταγράφει την προσφορά του δημιουργού στην ευρωπαϊκή ζωγραφική, τα εικαστικά και τον πολιτισμό, τα μοντέρνα ρεύματα, την προοδευτική διανόηση του καιρού του και περιγράφει την μοναδική και αδέσμευτη προσωπικότητα του ζωγράφου και διανοούμενου που αρνήθηκε τιμές και θέσεις εξουσίας, όσο λίγοι αυτόφωτοι και ήδη καταξιωμένοι Έλληνες. Το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με την αφήγηση του εκπροσώπου των δωρητών της –υπό έξωση- Συλλογής Κωνσταντινίδη, Δώρη Οικονόμου, για το πως ένα μεγάλο μέρος του έργου του μοναδικού δημιουργού κατέληξε να φιλοξενείται στο Αρχοντικό Γκουντέλια.
Η άποψη της ΕτΟ
για την ήδη αποφασισμένη έξωση της Συλλογής Κωνσταντινίδη από το Αρχοντικό Γκουντέλια
Ο άγνωστος στους πολλούς Φ. Κωνσταντινίδης ήταν ένας σημαντικότατος δημιουργός και διανοούμενος. Και –ευτυχώς- ανάλογες αξιολογήσεις, σε όλο τον πλανήτη, εξακολουθούν να είναι έργο των λίγων ειδικών και όχι των πολλών ανίδεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα και ταυτόχρονα απόδειξη γι’ αυτό είναι ο απαράδεκτα βάρβαρος τρόπος που διάλεξε ο δήμαρχος Δίου-Ολύμπου να αναφερθεί για πρώτη φορά στο θέμα της έξωσης της Συλλογής στο Δημοτικό Συμβούλιο, αποδεικνύοντας ότι είναι ήδη γνωστό στους ελάχιστους μη αιρετούς που παρακολουθούν τα δημοτικά πράματα: μικροψυχία, μικροκομματισμός, μικροσυμφέροντα, συμπεριφορά διχαστική που εξυπηρετεί όλα τα προηγούμενα και δεν αρμόζει στον πρώτο πολίτη-εκπρόσωπο ΟΛΩΝ των δημοτών. Η μοίρα της ράτσας μας –ή κάποια πιο δημοκρατική ιστορική σύμπτωση- επέλεξε απέναντι στους κυβερνώντες βαρβάρους να βρεθεί το ακριβώς αντίθετό τους και ας καθορίσει ο καθένας μας το δεύτερο, όταν έχει δείγμα της συμπεριφοράς και του πολιτισμού τους.
Έτσι, με μεθοδεύσεις και κόλπα, με παραπλανητικά λόγια (πότε θα γίνει η φοβερή «μάζωξη», κα Λέλα;) και τη βοήθεια των οπαδών του δημάρχου, η Συλλογή Κωνσταντινίδη σε λίγο θα είναι –ουσιαστικά- άστεγη. Μάλιστα, τίποτα δεν αποκλείει, για πρακτικούς λόγους και με την υπόσχεση να αποκτήσει στο μέλλον στέγη που της πρέπει, να καταλήξουν δεκάδες σημαντικά έργα, σε κάποια καταστροφική αποθήκη.
Το πρώτο βήμα έγινε με κείνο το άθλιο «οι επισκέπτες το καλοκαίρι ήταν ελάχιστοι». Ο Δήμος μας εκπονεί και χρηματοδοτεί (με 60 και 100 χιλιάδες ευρώ) το ετήσιο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ, ποντάρει να προβάλλει τον τόπο μας με διάφορα που υπάρχουν ΠΑΝΤΟΥ στην Ελλάδα και αγνοεί το μόνο, παγκόσμια μοναδικό του απόκτημα. Που είναι πολύτιμο και σημαντικό για λίγους. Τους λίγους που ταυτόχρονα είναι και οι επιθυμητοί πελάτες υψηλού επιπέδου του τουρισμού μας που θέλουμε να ξεφύγει από τον φτηνό καλοκαιρινό και βιομηχανικό. Και στους πιθανούς τέτοιους (τουρίστες) διαλέγουμε να δείξουμε γκιούμες και γκιμούλια, τσακστάρια και κουπάνες, τσέργες, φλοκάτες και δαντέλες, ενός ακόμη λαογραφικού μουσείου, από τα χιλιάδες που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα και κανένα δεν έβαλε τον τόπο που το δημιούργησε και το συντηρεί σε κανέναν χάρτη τουριστικής ανάδειξης και προόδου. Όσο για τα υπόλοιπα φούμαρα περί πολυμεσικού αφιερώματος στην Επανάσταση του Ολύμπου… μια οθόνη που προβάλλει ένα βίντεο, υπάρχει σε κάθε δωμάτιο που νοικιάζουμε στο Δήμος μας, κε δήμαρχε και εύκολα όλες τους μπορούν να εξυπηρετούν την ανάγκη αυτή, χωρίς τη φυσική παρουσία του τουρίστα σε συγκεκριμένο χώρο. Οι κομπιουτεράδες το γνωρίζουν καλά αυτό, όσοι τουλάχιστον ξέρουν να γράφουν σωστά το «President” σε δημόσια έγγραφα…
Η Συλλογή Κωνσταντινίδη χάνει τη στέγη της για να στεγαστεί ο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ σύλλογος της πρωτεύουσας του Δήμου. Αντί ο σύλλογος αυτός να ‘ναι ο πρώτος που θα δηλώσει ότι η έξωση αυτή είναι ανεπίτρεπτη, είναι αντίθετη με τον όποιο πολιτισμό μας, ότι η Συλλογή πρέπει να διαφημιστεί όσο και το φαράγγι του Ενιπέα ή «τα κέδρα» ή τα λιτοχωρίτικα Θεοφάνια, συνεργεί στο να καταλήξει ο ίδιος στεγασμένος και η Συλλογή άστεγη. Είναι ο ίδιος Σύλλογος που τα τελευταία χρόνια δεν μπορεί να «ξεκολλήσει» από το τσαρούχι και τη φουστανέλα ή το τσοχοπαντέλονο, την ανερμάτιστη ειδωλολατρική λατρεία της παράδοσης και του παρελθόντος, τις εκδρομές στο Σαντάνσκι και το παζάρι της Λάρισας. Ο ίδιος Σύλλογος που καταχειροκρότησε μερικούς μήνες πριν μια πρωτοποριακή παράσταση, ελάχιστα καταληπτή στους θεατές της (χωρίς αυτό να είναι κακό, το άγνωστο έλκει και η έλξη αυτή «ανοίγει» δρόμους), διαλέγει να εξοστρακίσει το μοναδικά πρωτοποριακό απόκτημα αυτού εδώ του Δήμου, αν και Πολιτιστικός… Για να στεγάσει γκιούμες και συνεδριάσεις για την επόμενη εκδρομή. Στο Σαντάνσκι;
Επιλογή του κυβερνήτη μπορεί να είναι το ελληνικότατο «ξήλωμα» των όποιων επιδόσεων του προκατόχου, αντί της προσπάθειας να ξεπεράσει τον προκάτοχο, να ανεβάσει τον πήχη ψηλότερα. Είναι πια αποδεδειγμένο ότι η επιλογή του συγκεκριμένου είναι ότι αφορά το «μικρο-»: μικροψυχία, μικροσυμφέροντα, μικροκομματισμός, προσωπικός μικρόκοσμος και οπαδοί, ανασφάλεια και έλλειψη οράματος, ευκολία και πασαλείμματα, λαϊκισμός και βαρβαρότητα, απουσία ακόμη και λογικής, σύμπνοιας, προσφοράς.
Κωνσταντίνε Δημόπουλε*, όσοι επέλεξαν να στεγάσουν τον Κωνσταντινίδη στην σκιά του Ολύμπου δεν ήταν ιστορικοί Τέχνης, μέντορες των Τεχνών ή λιγότερο αιρετοί από σένα. Κατανόησαν απλώς την αξία του αναπάντεχου δώρου και εκτίμησαν την θέληση, το όνειρο κάποιου να παραμείνει στην σκιά του Ολύμπου κι εδώ να υπάρχει το έργο του. Κάποιου που θα μπορούσε να ‘ναι ο πρώτος από πολλούς ομοίους του. Γιατί αυτό ταιριάζει στον Όλυμπο, να ΄ναι σπίτι του Υψηλού, κάθε Υψηλού. Μείνε στα 2918 πραγματικά του μέτρα και με το καλό να στεγάσεις γκιούμια και τσακστάρια. Όχι τσακιστάρια… ΤΣΑΚ- ΣΤΑ- ΡΙΑ.
*και όσοι συμφωνούν και συνεργούν, κε Λάππα, κα Γιάννακα, κε Ζτάνη, κε Καλαϊτζή (της Παιδείας), κε Μήλιο, «Ολύμπια Συμμαχία», κτλ κτλ κτλ
Ευχαριστούμε τον εκδότη και τη σύνταξη του “Θεσσαλονικέων Πόλις” για την παραχώρηση του υλικού
