Μόνος, Ένας,

Εσύ.-

Εσύ που φώτισες την Ευρώπη στο σκοτάδι του Μαίου του 1941 – Ζήτω η εξέγερση του Πολυτεχνείου, Ζήτω η Δημοκρατία και οι αγωνιστές της

 

 

 

Στο Πολυτεχνείο εν μέσω καταιγίδας ο αγέρωχος Μανώλης Γλέζος 

 

Π. Βούλγαρης – Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967-1974 

 


ΜΗΝΥΜΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΥΔΝΑΣ ΚΟΛΙΝΔΡΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΛΑΓΔΑΡΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Σήμερα Τιμούμε, την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Το κορυφαίο γεγονός της αντιδικτατορικής πάλης και διαχρονικό σύμβολο αντίστασης, που άφησε τη σφραγίδα του σε όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο. Σήμερα τιμούμε τους νέους και όλους τους απλούς πολίτες που αγωνίστηκαν σε πολύ δύσκολους καιρούς για κοινά ιδεώδη, κοινές αρχές και κοινές αξίες: Για τη Δημοκρατία, την Ελευθερία, την Ισονομία, την Παιδεία και την Αξιοπρεπή Διαβίωση. Είναι ένα ορόσημο, μια ιστορία γραμμένη στις καρδιές και τη σκέψη μας, η οποία καθαγιάστηκε από τη θυσία της νιότης και έγινε θρύλος για τις επερχόμενες γενιές, που αναζητούν σε μια αντιηρωική εποχή, που υποφέρει από έλλειψη νοήματος ζωής και προσανατολισμού, ένα μεγάλο ιδανικό για να το υπηρετήσουν. Οι τρεις λέξεις «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» με τον υψηλό συμβολισμό τους ήχησαν δυνατά, εκκωφαντικά και συνένωσαν όλους τους πολίτες απέναντι σε ένα αυταρχικό καθεστώς, το οποίο και γκρέμισαν, για να ανοίξει ο δρόμος της δημοκρατίας.

Γι’ αυτό λοιπόν σήμερα, το δίδαγμα του Πολυτεχνείου πρέπει να το υιοθετούμε για τα καθημερινά ζητήματα που αφορούν την ποιότητα της ζωής κάθε πολίτη. Να το υιοθετούμε για τα μεγάλα και τα σπουδαία, που επηρεάζουν το παρόν και καθορίζουν το μέλλον του Τόπου μας.  Η νέα γενιά οφείλει, αξιοποιώντας όλη την εμπειρία της μεταπολίτευσης, να σταθεί όρθια απέναντι στο κλίμα της γενικευμένης απαξίωσης, διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον, που δε θα σφραγίζουν η απόγνωση της ανεργίας, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η περιθωριοποίηση και η έλλειψη ανοιχτού ορίζοντα. Το Πολυτεχνείο μάς καλεί και πάλι να αντισταθούμε σε ό,τι προσβάλει τη δημοκρατία και περιορίζει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας. Μας προτρέπει επίσης σε κοινούς αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνική συνοχή, πρόοδο και ευημερία.

                                  Ο Δήμαρχος Πύδνας Κολινδρού

                                   Ευάγγελος Β. Λαγδάρης

ΛΑΕ για Πολυτεχνείο:
Ο αγώνας για την κατοχύρωση της εθνικής ανεξαρτησίας συνεχίζεται

Η επέτειος των 44 ετών από την εξέγερση του Πολυτεχνείου βρίσκει τον ελληνικό λαό να παραμένει σφιχτά «αλυσοδεμένος» στα μνημόνια της εξοντωτικής λιτότητας και τη χώρα να εξακολουθεί να βρίσκεται σε καθεστώς επικυριαρχίας από τους οικονομικούς «δολοφόνους» των τραπεζών, των πολυεθνικών και των «αρπακτικών» – funds.

Η ελληνική κοινωνία, στη μεγάλη πλειονότητα της, συνεχίζει να είναι αντιμέτωπη, μεταξύ άλλων, με:
τη διαρκή συρρίκνωση των κοινωνικών, εργασιακών και ασφαλιστικών της δικαιωμάτων,
τη «φόρο – καταλήστευση» των «κουρεμένων» έως και μηδενικών εισοδημάτων,την απώλεια ακόμη και των στοιχειωδών κυριαρχικών δικαιωμάτων στον τόπο μας, την υφαρπαγή των α’ κατοικιών και ό,τι έχει απομείνει από τις λαϊκές περιουσίας μετά από 8 χρόνια «φοροληστρικών» πολιτικών, μέσα από τους επικείμενους -ηλεκτρονικούς και μη- πλειστηριασμούς και το συνεχιζόμενο brain drain (το «κύμα» μετανάστευσης) των νέων προς το εξωτερικό.

Το πολιτικό και οικονομικό ιερατείο των Βρυξελλών και του Βερολίνου ήδη έχουν αποφασίσει ότι η Ελλάδα θα παραμείνει σε καθεστώς αιώνιας λιτότητας, με μια οικονομία συρρικνωμένη και άμεσα εξαρτημένη από τις επιλογές και τα «αιμοσταγή» για τον λαό «θέλω» τους και μετά το καλοκαίρι του 2018! Ο δήθεν τερματισμός των μνημονίων αποτελεί μια μεγάλη κυβερνητική επικοινωνιακή απάτη, μια ψευδεπίγραφη ελπίδα, ούτως ώστε οι λαϊκές αντιδράσεις να παραμείνουν ασθενείς, μετά την απογοήτευση που προκάλεσε η προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ στα μέσα του 2015.

Οι «οικονομικοί δολοφόνοι» των Βρυξελλών και του αμερικανοκρατούμενου ΔΝΤ, το έχουν δηλώσει επίσημα, ανερυθρίαστα, σε θεσμικό επίπεδο, ότι η Ελλάδα θα παραμείνει «αλυσοδεμένη» στη μνημονιακή νομοθεσία για τις επόμενες δεκαετίες, σε καθεστώς κοινωνικής και οικονομικής υποτέλειας.

Στο πλαίσιο αυτό, η 3η αξιολόγηση, που βρίσκεται σε εξέλιξη, προβλέπει νέες περικοπές κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις με αιχμή το ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό και φυσικά, την υλοποίηση του σχεδίου για την υφαρπαγή των λαϊκών περιουσιών μέσω -και- των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.

Μέσα στο περιβάλλον αυτό, τα συνθήματα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», «Έξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ», τα οποία συγκλόνισαν την ελληνική κοινωνία το 1973, παραμένουν απόλυτα επίκαιρα. Η εξέγερση του λαού και της νεολαίας την εποχή εκείνη ενάντια στη δικτατορία, στην αμερικανοκρατία, στον ιμπεριαλισμό, στην κατάργηση της δημοκρατίας και της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας ήταν ένας καταλύτης που έπαιξε τον καθοριστικό ρόλο στην πτώση της χούντας.

Σήμερα, τα μηνύματα του Πολυτεχνείου και του αντιδικτατορικού αγώνα μπορούν και αποτελούν το νήμα της συνέχισης του αγώνα. Μας εμπνέουν για διεκδίκηση σταθερής και καλά αμειβόμενης εργασίας, καλύτερης δημόσιας Παιδείας, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης για μια κοινωνία ελευθερίας, δημοκρατίας και ισχυρών κοινωνικών και συλλογικών δικαιωμάτων.

Οι ακραίοι νεοφιλελεύθεροι «οικονομικοί δολοφόνοι» καταργούν κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, ακυρώνουν την δημοκρατία, «τσαλακώνουν» την εθνική και λαϊκή κυριαρχία, διευρύνουν δραματικά τη φτώχεια, τις ανισότητες και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Το ευρώ και οι συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης των τραπεζιτών και των funds διαμορφώνουν μια πραγματική φυλακή για τους λαούς. Τα μνημόνια αποτελούν την συμπύκνωση των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών και καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Σήμερα, 44 χρόνια μετά, τιμούμε το Πολυτεχνείο με τους αγώνες και την πάλη για ένα ισχυρό, μαζικό, λαϊκό μέτωπο αντίστασης, ανατροπής και ελπίδας.

Σήμερα τιμούμε της εξέγερση του Πολυτεχνείου με νέους αγώνες του λαού και της νεολαίας για την αντιμνημονιακή ανατροπή, για μία εναλλακτική στα μνημόνια φιλολαϊκή πορεία της χώρας και για ένα πολιτικό μέτωπο των Αριστερών και αντιμνημονιακών δυνάμεων, που θα προωθήσει αυτούς τους στόχους. Συνεχίζουμε τους αγώνες για μία Ελλάδα χωρίς καταστροφική λιτότητα και ταπεινωτική εποπτεία, με Δημοκρατία, με ανάπτυξη προς όφελος του λαού, με αξιοπρέπεια, με κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη.

Η ΛΑΕ καλεί τον ελληνικό λαό να συνεχίσει με μεγαλύτερη ένταση τον αντιμνημονιακό αγώνα του για την ανατροπή των αντιλαϊκών μνημονιακών πολιτικών της κυβέρνησης, για μια πραγματικά ριζοσπαστική εναλλακτική λύση, για την κατοχύρωση της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.

Λαϊκή Ενότητα
N.E. Πιερίας
Πλ. Ελευθερίας 9
Κατερίνη 60100
Τηλ. 2351103211

 

 

 

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973- ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2017

44 χρόνια μετά την εξέγερση του πολυτεχνείου  για ψωμί- παιδεία-ελευθερία , 44 χρόνια μετά την εξέγερση ενάντια στην ξενοκίνητη και «εσωκίνητη» χούντα, είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα για αντιστροφή της ήττας, για τη νίκη, έξω από μνημόνια και επιτροπείες. Να  συνεχίσουμε τους αγώνες για τη δημοκρατία και για την υπεράσπιση της εργασίας, των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων  για:

ΨΩΜΙ

  • για όλα τα παιδιά που μέσα στα μνημόνια και στις πολιτικές λιτότητας το στερήθηκαν.
  • για τους ανέργους, για τους εργαζόμενους της μαύρης και απλήρωτης εργασίας, των ελαστικών μορφών εργασίας γενικότερα, για τους νέους και τις νέες που πολλοί δεν το βρήκαν στη χώρα τους, αλλά στην ξενιτιά. Ο Αγώνας για εργασία και «ψωμί» για τους ξενιτεμένους και εκδιωγμένους, για τους ανέργους των μνημονίων είναι το «Πολυτεχνείο» του καιρού μας.
  • για να σταματήσουν τα γηρατειά να «ζυγίζουν» την τροφή με τα φάρμακα, ώστε να βγει ο μήνας.

ΠΑΙΔΕΙΑ

  • για όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς σε μια 14χρονη υποχρεωτική δωρεάν εκπαίδευση στο Δημόσιο σχολείο. Ένα σχολείο που θα έχει όλους τους αναγκαίους εκπαιδευτικούς με αξιοπρεπείς μισθούς, με εργασία σταθερή και μόνιμη χωρίς ελαστικές σχέσεις εργασίας και  κουτσουρεμένα δικαιώματα.
  • για αύξηση των δαπανών για την παιδεία και την έρευνα, για τους χιλιάδες νέους επιστήμονες ώστε να εργαστούν στον τόπο τους και να μην ξενιτεύονται, στερούμενη έτσι η χώρα μας την πολύτιμη γνώση τους και την επιστημονική προσφορά.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

  • για συλλογικές  συμβάσεις με ελεύθερες διαπραγματεύσεις
  • για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο που με τις «σύγχρονες» μορφές «απασχόλησης» έχει βαθύνει, πηγαίνοντας τα εργατικά δικαιώματα έναν  και πλέον αιώνα πίσω
  • για ίσα δικαιώματα σε όλους, με σεβασμό  και κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων, όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων που ζουν στην ελληνική επικράτεια.

Οι Εκπαιδευτικοί Ριζοσπαστική Αριστεράς υπερασπίζουμε τις κατακτήσεις μας, η μνήμη και η τιμή για το «πολυτεχνείο» περνά και μέσα από τους αγώνες για τη δικαίωση των διεκδικήσεων μας:

  • Δεκατετράχρονη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση.
  • Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση στο δημόσιο και δωρεάν Νηπιαγωγείο για όλα τα παιδιά 4-6 χρονών.
  • Δημοκρατικό Σχολείο για όλα τα παιδιά και με όλους τους Εκπαιδευτικούς.
  • Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί στην εκπαίδευση. Πλήρη εργασιακά, εκπαιδευτικά ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα στους αναπληρωτές.
  • Αύξηση των δαπανών για την παιδεία.
  • Ένταξη στις σχολικές μονάδες όλων των προσφυγόπουλων-μεταναστόπουλων με παράλληλη λειτουργία τμημάτων υποδοχής.
  • Αυξήσεις στους μισθούς ώστε για να ζούμε με αξιοπρέπεια από την εργασία μας.
  • Ούτε τα όρια συνταξιοδότησης ούτε το ύψος των συντάξεων αποτελούν για μας γεγονός τελεσίδικο. Η ανατροπή των συγκεκριμένων διατάξεων και ρυθμίσεων αποτελεί προτεραιότητα στις διεκδικήσεις και στον αγώνα μας.
  • ΟΧΙ στα μνημόνια και στις νεοφιλελεύθερες και «αγοραίες» εμπνεύσεις- οδηγίες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ

Ο δρόμος του αγώνα για δημοκρατία, για τα δικαιώματα στην εργασία, για παιδεία και  υγεία για όλο τον λαό , για έναν καλύτερο και δίκαιο κόσμο δεν έχει γυρισμό. Το «παρελθόν» που ταλάνισε τον τόπο θα το αφήσουμε οριστικά πίσω,  οι διεκδικήσεις, οι αγώνες για  λύση των  προβλημάτων, το «ψωμί- παιδεία- ελευθερία»  του «Αη Λαού»  είναι η ιστορία μας, είναι το δικό μας μέλλον.  

ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ  ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Ό δρόμος αυτός δεν τελειώνει, δεν έχει αλλαγή, όσο γυρεύεις

να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια, εκείνους πού έφυγαν

εκείνους πού χάθηκαν μέσα στον ύπνο τους πελαγίσιους τάφους,

ό δρόμος δεν έχει αλλαγή˙ κράτησα τη ζωή μου.