απόστρατοι φύλακες του Νόμου που καταπατούν σημαντικότατο νόμο για την εθνική συμφιλίωση – με τη σιωπηλή ανοχή όλων των εν ενεργεία φυλάκων του Νόμου
02.04.2017
Πέρυσι ήρθαν και έκαναν ξανά την γιορτή μίσους που την ονομάζουν «μνημόσυνο».
Όπως κάνουν κάθε χρόνο, πολλά χρόνια τώρα. Όπως κάνουν και μετά την 18η Σεπτεμβρίου 1989, όταν με το νόμο 1863 απαγορεύτηκαν όλες οι παρόμοιες γιορτές μίσους, σε όλη τη χώρα.
Κι όπως κάθε χρόνο, από το 2006 και μετά, δεν ζητάνε την άδεια του Δημοτικού μας Συμβουλίου για να χρησιμοποιήσουν το Ηρώο μας. Το 2006, το Δημοτικό Συμβούλιο του τότε Δήμου Λιτοχώρου αποφάσισε ομόφωνα να μην επιτρέψει την φιλοξενία του μνημοσύνου-καταργημένης γιορτής μίσους, στο Ηρώο.
Έκτοτε, έρχονται κάθε χρόνο, ενημερώνοντας απλώς την Αστυνομία και το Δήμο ότι την τάδε ημέρα θα τελεστεί «Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των Χωροφυλάκων, Στρατιωτών και της Εθνομάρτυρος Μπουλιώς Λαλουμίχου που έπεσαν υπέρ Πατρίδος στον Σταθμό Χωροφυλακής και στο Μεταβατικό Απόσπασμα κατά την ομώνυμη Μάχη του Λιτοχώρου (30 προς 31 Μαρτίου 1946, ημέρα εθνικών εκλογών).
Ναι, πέρυσι ανακήρυξαν και Εθνομάρτυρα.
Πέρυσι, μετά τα δημοσιεύματα της ΕτΟ, ανακοίνωσαν ότι αναζητούν χώρο για να αναγείρουν μνημείο τιμής στους πεσόντες, όπως όσοι τιμούν τους πεσόντες της άλλης πλευράς. Της άλλης πλευράς του …1946. Του 1949.
Φέτος, ενημέρωσαν το Δήμο Δίου-Ολύμπου ότι θα ξανάρθουν.
Ενημέρωσαν και την Αστυνομία.
Πιθανώς και τον εισαγγελέα.
hrwo18
Νεώτερα περί της ανεγέρσεως του μνημείου δεν ανακοινώθηκαν.
Αν και το θέμα ετέθη και στο περσινό, 18ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας. Στις αποφάσεις του Συνεδρίου δεν υπήρξε καμία αναφορά για το υπό ανέγερση μνημείο.
Αναβιώνουν κι αλλού στην Ελλάδα κάποιες τέτοιες γιορτές μίσους-μνημόσυνα.
Αλλά όχι σε Ηρώα.
Η διοίκηση του Δήμου μας –διά του δημάρχου και του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου- επέλεξε και πάλι τη σιωπή. Τη σιωπηλή παραβίαση νόμου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Την παρανομία. Την μη εφαρμογή και ήδη υπαρκτής απόφασης του Δημοτικού μας Συμβουλίου. Δεν τόλμησαν καν να φέρουν το θέμα σε ψηφοφορία, να πάρουν έστω μια αντίθετη, παραπλανητική απόφαση, χωρίς να καταργήσουν την προηγούμενη, όπως έκαναν για τη γέφυρα στο Παπαπούλι. Και δεν το τόλμησαν γιατί ο Ν. 1863 και το Σύνταγμα είναι υπαρκτά. Από την αντιπολίτευση, μόνο οι Κουρίτα και Ρεμπατσιός βρήκαν κάτι να πούνε για την ετήσια αναβίωση των εμφυλιοπολεμικών μας παθών. Αναβίωση που συντηρούν κάποιοι απόστρατοι που επιμένουν να μην εφαρμόζουν τους νόμους του κράτους του οποίου υπήρξαν ορκισμένοι φύλακες των νόμων του. Και η άθλια –για αιρετό και πρόεδρο Δημοτικού Συμβουλίου- αντιμετώπιση του θέματος από τον Θ. Παπαμιχαήλ: «δεν θα λύσουμε εμείς το πρόβλημα του Εμφυλίου…»*
Για το αν η εκδήλωση παίρνει την άδεια της Αστυνομίας και πως αυτό δικαιολογείται, κανείς δεν γνωρίζει το παραμικρό.
Έτσι, θα ξανάρθουν.
Και για μία ακόμη φορά, η ισοπολιτεία και η ισονομία, θα πάνε εκδρομή μακριά από το Λιτόχωρο και το Ηρώο του, για χάρη μερικών που αιώνια θα νοσταλγούν τις μέρες του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν, γιατί το Κράτος είμαστε εμείς” … και εμείς είμαστε υπεράνω των νόμων που ορκιστήκαμε να εφαρμόζουμε.
ΥΓ1: πέρυσι είπατε ότι τούτη δω η εντελώς μονοπρόσωπη εφημερίδα προσπάθησε να καπηλευτεί το «μνημόσυνο». Κι άλλα πολλά. Ναι, αυτό προσπάθησε. Για κάποιο παράξενο λόγο, διάλεξε να σας έχει αντιμέτωπους και πιθανότατα και όσους με την παράνομη σιωπή τους ανέχονται το «μνημόσυνο» και την παρανομία σας. Αν εννοούσατε μόριο απ΄όσα λέτε κι αν πράγματι θέλατε να δημιουργήσετε το δικό σας μνημείο, φέτος θα περιοριζόσασταν στο μνημόσυνο στην εκκλησία. Και θα δίνατε την ευκαιρία και να πείσετε ότι εννοείτε όσα λέτε και να μας δώσετε την ευκαιρία να ανάψουμε κι εμείς ένα κερί στην ανάπαυση των τραγικότερων θυμάτων διαμάχης: της εμφύλιας (που επιμένετε να επιζεί με κάθε τρόπο και μόνο για να ικανοποιείτε εσείς τις εμμονές και τις καθεστωτικές σας αντιλήψεις).
ΥΓ2: * είμασταν σίγουροι, κε πρόεδρε. Κανένα πρόβλημα δεν καταφέρατε να λύσετε και σεις προσωπικά και η δημοτική σας ομάδα. Ούτε αυτό των σκουπιδιών, ούτε κανένα άλλο που τάχα αναλάβατε να λύσετε. Τρέφεστε από τα προβλήματα και τα σέβεστε, όπως ο μήκυτας τη σαπίλα.-
