Θα το πιούμε όλο

ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΡΑΝΙΔΟΣ

κι άμα γλυτώσουμε και επιζήσουμε, στην Αφρική θα πάμε να ησυχάσουμε

 

Θα το πιούμε κι αυτό το πικρό ποτήρι.

Και θα πέσουμε ηρωικά, μέχρι ενός, για να υπερασπιστούμε την Δημοκρατία.
Ακόμη κι αν την καπηλεύονται και -αφού επικρατήσουν- κάποιοι, μας φτύνουν κατάμουτρα την επικράτησή τους και δεν κατορθώνουν μετά χρόνια διοίκησης να μας εξασφαλίσουν ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ.

Και θα πέσουμε ηρωικά, μέχρι ενός, για να υπερασπιστούμε την ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη.
Και τους λειτουργούς της που απεχθάνονται τις υποδείξεις.
Μονορούφι θα το πιούμε για να μην χάσουν αυτό τους το ζωτικό, για κάθε κοινωνία και οργανωμένο κράτος, προνόμιο.
Της Ανεξαρτησίας.
Αδιαμαρτύρητα θα το πιούμε.

Και θα πέσουμε ηρωικά, μέχρι ενός, για να υπερασπιστούμε την άποψή μας: επιλέγουν μόνο ένα: να μοιράζουν λεφτά σ’ αυτούς που θέλουν. Για τους δικούς τους λόγους. Πέρασαν τρία χρόνια με δικαιολογίες για φίλτρα, ανοιχτό δίκτυο, φυσικές καταστροφές, λίγη ακόμη υπομονή, Κέντρα Υγείας που δεν καταγράφουν καμία επιδημία, εχθρούς που μόνιμα μηχανεύονται το κακό τους, άλλες επιτυχίες, ανάγκη να επιβληθεί η σιωπή για να μην πληγεί ο τουρισμός…

Στην υγεία σας.

Σταγόνα-σταγόνα θα το πιούμε.
Και θα κοιτάμε και το θεό.-

 

nero

 

 

nero2