κι ο καιρός περνάει γρήγορα, βρε κουτά…
Το πρώτο κύτταρο του ΧΥΤΑ μας ξεπέρασε το ύψος του διπλανού δρόμου και πάει για τα ουράνια.
Το δεύτερο κύτταρο υποτίθεται ότι κατασκευάζεται, αλλά ΔΕΝ κατασκευάζεται.
Ο ΦΟΔΣΑ ΔΕΝ ασχολείται.
Ο Δήμος ΔΕΝ ασχολείται.
Η Διεύθυνση Περιβάλλοντος ΔΕΝ ασχολείται.
Ο εισαγγελέας ΔΕΝ ασχολείται.
Οι βουλευτές μας ΔΕΝ ασχολούνται.
Η αντιπολίτευση -πλην μιας παράταξης- ΔΕΝ ασχολείται.
Ούτε εμείς -οι δημότες- ασχολούμαστε.
Συνεχίζουμε να παράγουμε όλο και περισσότερα σκουπίδια και να τα θάβουμε στον αρχαίο ΧΥΤΑ μας που τροφοδοτεί μια τοξική λίμνη (απερίγραπτης τοξικότητας) που ρυπαίνει, όχι μόνο το τοπίο, το βλέμμα και την όσφρηση ντόπιων και επισκεπτών, αλλά -κυρίως- το νερό μας. Το ως τώρα καθαρό, βουνίσιο, δωρεάν νεράκι μας.
Έπρεπε να λειτουργεί βιολογικός καθαρισμός (των στραγγιδίων).
ΔΕΝ λειτουργεί.
Κάπου-κάπου, κάποιο βυτιοφόρο, μεταφέρει λίγους τόννους από το τοξικό χυλό της λίμνης πιθανώς στον βιολογικό μας καθαρισμό. Αν κάποιος έχει αντίθετη άποψη, ας δημοσιεύσει παραστατικά που να αποδεικνύουν ότι η μεταφορά αυτή είναι χρονικά τακτική, αποτελεσματικά μελετημένη και -λόγω της επικινδυνότητας- άκρως σύννομη.
Για να κατανοήσετε το μέγεθος της τοξικής λίμνης, συγκρίνετε το με το μέγεθος του βυτιοφόρου.
Και η ρύπανση αυτή η απίστευτη ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.
Και τα υπόγεια νερά μας….. τι συμβαίνει με τα υπόγεια νερά μας; Γνωρίζει κανείς;
Σε δέκα χρόνια θα το ‘χουμε ξεχάσει κι αυτό.
Όπως πολλά.
Δεν θα θυμόμαστε καν ότι κάποτε είχαμε καθαρό, βουνίσιο, δωρεάν νερό, ούτε πως το χάσαμε.
Να ‘μαστε καλά να παράγουμε σκουπίδια.
Και μόνο μ’ αυτό να ασχολούμαστε.-
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ
