Η ΑΞΩΝ ΑΕ απαντά δημόσια

και βάλλει κατά Δήμου, Γουλάρα και "ακραίων στοιχείων"

Στους Πόρους η ξύλευση συνεχίζεται, παρά τις αντιδράσεις πολλών. Η ΕτΟ κατέγραψε απο την πρώτη στιγμή τα γεγονότα και απο κείνη τη στιγμή αναζητούσε και την άποψη της εταιρείας. Έθεσε ερωτήματα στον πρόεδρό της και για πρώτη φορά οι κάτοικοι της Πιερίας έχουν απαντήσεις.

Η πρόσφατη διένεξη κατοίκων των Πόρων και του Δήμου Δίου-Ολύμπου με την ΑΞΩΝ ΑΕ σοβεί από τα τέλη του Μάη του 2015. Η εταιρεία αποφάσισε να ξυλεύσει και οι κάτοικοι –όπως και παλιά, δεκαετίες πίσω- να αντιδράσουν. Λίγο αργότερα, ο Δήμος μας αποφάσισε να τους συνδράμει. Από την πρώτη στιγμή χρειάστηκε η παρουσία και οι υπηρεσίες της Αστυνομίας, για να μην πάμε από την αντίδραση στα έκτροπα. Ο θυμός πολύς. Κι οι κατηγορίες ακόμη περισσότερες, εκατέρωθεν. Η αντιπαράθεση συνεχίζεται. Και η ξύλευση. Η ΕτΟ από την πρώτη στιγμή κάλυψε με ρεπορτάζ την υπόθεση, επί τόπου και όπου χρειάστηκε. Πριν λίγες μέρες, ζήτησε την άποψη της ΑΞΩΝ ΑΕ για τα τεκταινόμενα και το παρελθόν της διένεξης. Ο πρόεδρος του ΔΣ της ΑΞΩΝ ΑΕ και πολιτικός μηχανικός Κώστας Γρηγοριάδης, δέχτηκε την πρόσκληση για μια σύντομη, αλλά περιεκτική συνέντευξη. Έγινε με τη διαδικασία των γραπτών ερωτήσεων, αλλά -παρά αυτή τη λεπτομέρεια- είναι πολύ «ζουμερή» και διαφωτιστική, για όλους. Την παραθέτουμε ως έχει, όπως γράφτηκαν και οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις.

Δυστυχώς, η ιστορία της υπόθεσης «πάει πίσω» μερικές δεκαετίες και αυτό δυσχεραίνει τη διασταύρωση κάποιων στοιχείων ή κάποια πρόσφατα συμβάντα κρατήθηκαν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Είμαστε σίγουροι ότι η συνέντευξη Γρηγοριάδη θα δημιουργήσει ουκ ολίγες αντιδράσεις με τη δημοσίευση της, οπότε πολλά θα διευκρινιστούν κατά το δοκούν.

Το κείμενο της συνέντευξης:
Αγαπητέ κύριε,

Σας ευχαριστώ γιατί μου δίνετε την ευκαιρία να σας δώσω τις πληροφορίες που ζητήσατε σχετικά με την εταιρεία ΑΞΩΝ Α.Ε. της οποίας τυγχάνω Πρόεδρος του Δ.Σ. Θα απαντήσω ακολουθώντας την σειρά των ερωτήσεών σας όσο μπορώ πιο αναλυτικά και εύληπτα. Παρακαλώ να μου συγχωρήσετε την δικαιολογημένη από την κατάσταση ένταση των συναισθημάτων μου που πιθανόν να αδικούν τόσο εσάς όσο και τους καλόπιστους κατοίκους των Πόρων. Απαντώ λοιπόν στις ερωτήσεις σας ως εξής:

1. Πριν απ’ όλα, θα ‘θελα να μας δώσετε κάποια στοιχεία για την ΑΞΩΝ ΑΕ, την ιστορία και τη δράση της, τους σκοπούς της, τους μετόχους…
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η Ανώνυμη Τουριστική – Γεωργική Εταιρεία με την επωνυμία «ΑΞΩΝ Α.Ε.» συστήθηκε με την 34255/24-11-1980 συστατική πράξη του συμβολαιογράφου Αθηνών Αθανασίου Αθανασούλη, εγκρίθηκε με την ΕΜ 3770/12-12-1980 απόφαση του Νομάρχη Πιερίας και δημοσιεύθηκε στο 3810 Φ.Ε.Κ τεύχος Α.Ε. και Ε.Π.Ε. της 20-12-1980. Σκοπός είναι η αξιοποίηση του δασικού κτήματος Πόρων Πιερίας κλπ, κλπ. Ο σκοπός, οι αρχικοί μέτοχοι, το κεφάλαιο τη εταιρείας και κάθε άλλη πληροφορία υπάρχουν στο εν λόγω ΦΕΚ που αποτελεί δημόσιο έγγραφο προσπελάσιμο από όλους. Πρόκειται για μια ομάδα μηχανικών, δικηγόρων και επιχειρηματιών της Βόρειας Ελλάδας και κανένα από αυτά τα πρόσωπα δεν είναι πολιτικός, ούτε κατέχει δημόσια θέση.
Η εταιρεία δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τα ονόματα όλων των σημερινών μετόχων αλλά μόνον εκείνων από τους σημερινούς μετόχους που παρέστησαν στην τελευταία Γενική Συνέλευση και μόνο για εκείνη την χρονική στιγμή. Οι μέτοχοι λοιπόν αυτοί, που εκπροσωπούσαν το 70% του μετοχικού κεφαλαίου ήταν όλοι από τους αρχικούς μετόχους και επομένως μη δημόσια ή πολιτικά πρόσωπα. Από την αρχή της δραστηριοποίησης της Εταιρείας συντάξαμε και υποβάλλαμε για έγκριση στο τότε Υπουργείο Γεωργίας μελέτη Οικιστικής ανάπτυξης εκτεινόμενη στο 10% της έκτασης του δάσους, που προέβλεπε την δημιουργία 10 οικισμών γύρω από τους παλιούς Πόρους. Η μελέτη ήταν ευθυγραμμισμένη με τις διατάξεις του τότε Οικιστικού Νόμου, σε συνδυασμό με τον Νόμο 998/79 περί προστασίας δασών… Δύο χρόνια μετά διαπιστώσαμε ότι καμία προώθησή της δεν είχε γίνει ούτε καν σε επίπεδο ελέγχου. Κατόπιν η διάταξη του Νόμου 998/79, που επέτρεπε την ανέγερση οικισμών μέσα στα δάση ανεστάλη μετά από απόφαση του 5ου τμήματος του Σ.τ.Ε. και η όλη αναπτυξιακή προσπάθεια ναυάγησε προς τιμήν της τότε επενδυσιοκτόνου σοσιαλιστικής(;) κυβέρνησης. Το σκεπτικό του Συμβουλίου της Επικρατείας, επηρεασμένο προφανώς από την φοβερή παράνομη εκχέρσωση των δασών της Αττικής, ήταν ότι είναι ασφαλέστερο να βλέπουμε τα δάση από μακριά παρά να τα ζούμε και να τα χαιρόμαστε και να τα προστατεύουμε σαν οικιστές. Από τότε προσπαθήσαμε να ασχοληθούμε με τις καθαρά δασικές δραστηριότητες. Συντάχθηκαν και εγκρίθηκαν από το Δημόσιο τρείς διαχειριστικές μελέτες, που ποτέ μέχρι τώρα δεν υλοποιήθηκαν, λόγω της αντίδρασης μιας οπισθοδρομικής και υστερόβουλης, όπως πιστεύουμε, ομάδας κατοίκων των Πόρων, που είχαν βάλει «στο μάτι» το δάσος, χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα εκτός από αυτό που δίνει η παράλογη βία. Ακούσαμε πολλές φορές την απειλή ότι «θα σας σκοτώσουμε όπως τον Δαλακιουρίδη» (παλιό συνιδιοκτήτη που όντως σπάσανε στο ξύλο και από θαύμα γλύτωσε την ζωή του) και αυτά παρουσία –τότε- εισαγγελέως και αστυνομίας. Βέβαια τότε οι καιροί ήταν αλλιώς, αφού η Δημόσια Διοίκηση έτρεμε τους κυβερνητικούς πολιτικούς και δεν υποστήριζε τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας, τα οποία προστατεύει το Σύνταγμα. Σήμερα τα πράγματα άλλαξαν και οι αρχές στηρίζουν, όπως οφείλουν, το δίκαιο και τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας, πράγμα που φέρνει σε απόγνωση τους λίγους ταραξίες των Πόρων, που έφτασαν και πρόσφατα σε τέλεση αδικημάτων του κοινού ποινικού δικαίου, όπως νυκτερινή κατ επανάληψη δολιοφθορά των μηχανημάτων ξύλευσης και εμπρησμός του δάσους.

2. Πολλοί στους Νέους Πόρους επιμένουν ότι η ιδιοκτησία σας στην περιοχή είναι αποτέλεσμα χρήσης παλιών οθωμανικών εγγράφων που κανείς δεν έχει δει ως τώρα. Υπάρχει κάποια αλήθεια σ’ αυτό; Ελέγχθηκαν ποτέ αυτοί οι τίτλοι; Οι πραγματικοί τίτλοι, τα αυτούσια έγγραφα. Γνωρίζετε –φαντάζομαι- την περίπτωση του δικαστικού της Κατερίνης που καταδικάστηκε όταν αποδείχτηκε ότι άλλο έλεγε το κιτάπι και άλλο η μετάφρασή του…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο καθένας μπορεί να ισχυρίζεται χωρίς στοιχεία ό,τι θέλει. Στο κάτω – κάτω ζούμε σε ελεύθερη χώρα. Όμως η αλήθεια σχετικά με την απόκτηση από την εταιρεία μας του ποσοστού 54,46% του συνιδιόκτητου δάσους Πόρων έχει ως εξής: Η ιδιοκτησία μας στηρίζεται κατ’ αρχήν σε ένα ξεκάθαρο συμβολαιογραφικό τίτλο, στο διανεμητήριο δηλαδή μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και των αναγνωρισμένων από αυτό ιδιωτών συνιδιοκτητών. Το διανεμητήριο με αριθμό συμβολαίου 39.565/31-10-1979 του τότε συμβολαιογράφου Κατερίνης Μιχαήλ Δημητρίου Διατσίδη είναι νόμιμα μεταγεγραμμένο στον τόμο 134 με αριθμό 344, αποτελεί δημόσιο έγγραφο και οποιοσδήποτε μπορεί να λάβει γνώση μέσω του υποθηκοφυλακείου Κατερίνης. Το ερώτημά σας συνεπώς αν έχουν ελεγχθεί οι τίτλοι έχει καταφατική απάντηση, αφού για να συνταχθεί το παραπάνω διανεμητήριο συμβόλαιο το Ελληνικό Δημόσιο όχι μόνον έλεγξε σε βάθος όλους τους τίτλους από την εποχή του Αλή Πασά μέχρι τότε, αλλά εξέτασε και απέρριψε και άλλα έγγραφα τα οποία δήθεν ήταν ταπιά δωρεάς τού ευρύτερου δασοσυστήματος του Κάτω Ολύμπου (πάνω από 100.000 στρέμματα) από κάποια σουλτάνα προς τους κατοίκους των εκεί κοινοτήτων, μεταξύ των οποίων και οι Πόροι. Ο έλεγχος αυτός κατέληξε στον προσδιορισμό και την αποδοχή από το Ελληνικό Δημόσιο των ιδιωτών συνιδιοκτητών του δάσους με τους οποίους και συνεβλήθη στο παραπάνω διανεμητήριο. Ανάμεσα σ’ αυτούς δεν υπάρχει ούτε ένας κάτοικος των Πόρων, πολύ δε μάλλον η ίδια η Κοινότητα.
Η ΑΞΩΝ Α.Ε. αγόρασε μετά την διανομή το ποσοστό της από τους παραπάνω αναγνωρισμένους συνιδιοκτήτες του δάσους (Ν. Δάιο, Μιλτ. Κοτζάμπαση, Κίμωνα Μπομπότσα και λοιπούς που οι ανωτέρω εκπροσωπούσαν και συμμετείχαν στο προαναφερθέν διανεμητήριο) ώστε καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι η αγορά μας έγινε από τους πραγματικούς συνιδιοκτήτες.
Πιστεύω ότι μετά από αυτά απαντήθηκε πλήρως το ερώτημά σας αν ελέγχθηκαν ποτέ οι πραγματικοί τίτλοι, τα αυτούσια έγγραφα, εκτός βέβαια αν αμφισβητείται η έρευνα του Δημοσίου και συνακόλουθα η εγκυρότητα του ίδιου του διανεμητηρίου Διατσίδη, 36 χρόνια μετά την σύνταξη και δημοσιοποίησή του. Επομένως όσοι από τους κατοίκους των Πόρων «επιμένουν ότι η ιδιοκτησία μας είναι αποτέλεσμα παλιών οθωμανικών εγγράφων που κανένας δεν έχει δει ως τώρα» είναι ή απλά απληροφόρητοι, οι περισσότεροι φαντάζομαι, ή κάποιοι από αυτούς προφανώς κακόβουλοι άνθρωποι κινούμενοι από ιδιοτέλεια.
Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι θεωρώ άνευ νοήματος την δική σας επισήμανση για την «περίπτωση δικαστικού της Κατερίνης» κλπ. κλπ., την οποία δεν γνωρίζω. Αν κάποιος στους Νέους Πόρους ή αλλού υπονοεί ότι και η Εταιρεία μας παράνομα και λαθραία απέκτησε την περιουσία της χρησιμοποιώντας (ποιούς άραγε) επίορκους δικαστές και δημοσίους υπαλλήλους, να βγει και να το πει ξεκάθαρα με ονόματα, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη αυτών που ισχυρίζεται.

3. Παλιότερα δημοσιεύματα με δηλώσεις πολιτικών του νομού μας που πάνε πίσω στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 κάνουν λόγο για την πρόθεση κάποιων να χτίσουν οικισμό μέσα στο δάσος ή για κινδύνους με συναλλαγές που βασίζονται σε οθωμανικούς τίτλους ύποπτους και αβάσιμους. Και αναφερόταν –τότε- και στην περίπτωση του συγκεκριμένου δασοκτήματος…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι δηλώσεις των πολιτικών στις οποίες αναφέρεσθε και τις οποίες δεν ενθυμούμαι προσωπικά, ευσταθούν βέβαια ως προς το σκέλος ότι είχαμε εξ αρχής την πρόθεση να αναπτύξουμε οικισμό μέσα στο όλο δασόκτημα και σε ειδικά καθορισμένες τοποθεσίες, γυμνές από δασική βλάστηση, όπως προέβλεπε ο τότε ισχύων νόμος, αφού όπως σας πληροφόρησα ήδη είχαμε στο παρελθόν καταθέσει σχετική σύννομη μελέτη. Αν τυχόν συντρέξουν νέες συνθήκες που θα το επιτρέπουν πιθανόν θα το επιχειρήσουμε και πάλι. Πρόκειται πάντως για ζήτημα που ουδόλως μας απασχολεί στην τρέχουσα συγκυρία. Μια και μιλήσατε πάντως για πολιτικούς θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα του τι συνέβαινε τότε. Θυμούμαι καθαρά την περίπτωση ενός υπουργού ή υφυπουργού Γεωργίας, ονόματι Γικόνογλου, που δήλωνε επίσημα κι απερίφραστα ότι οι τσιφλικάδες (αυτοί είμαστε εμείς) δεν θα περάσουν και τα τσιφλίκια τους θα δοθούν στους κατοίκους, προέτρεπε δε αυτούς να μην μας αφήσουν σε χλωρό κλαρί. Βέβαια ο κ. Γικόνογλου έκανε πολιτική με δικά μας χρήματα, αλλά έτσι ήταν τότε πολλοί πολιτικοί.
Να ξεκαθαρίσουμε και κάτι άλλο: Εμείς ποτέ δεν αρνηθήκαμε, αντίθετα κάποτε φάνταζε και εξακολουθεί να φαντάζει ως μία διέξοδος, να αγοραστεί το ποσοστό μας από το Δημόσιο (με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων), και στην συνέχεια να διατεθεί όπως το Δημόσιο θα επιθυμούσε, δίνοντάς το σε οποιονδήποτε! Δεν δεχόμαστε όμως την λογική του «τσαμπουκά», που κάποιοι το λένε ψευδεπιγράφως παλικαριά, και γι΄ αυτούς σημαίνει ότι αρπάζουμε ό,τι μας γυαλίσει ατιμώρητα. Αυτή η νοοτροπία πρέπει επί τέλους να ξεριζωθεί μια για πάντα. Κατά την άποψή μας η υπό τον έλεγχο του Δημοσίου ανάπτυξη οικισμών μέσα στα δάση είναι περιβαλλοντικά σωστή και αποβαίνει προς όφελος τόσο της εθνικής οικονομίας, αφού δημιουργεί εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας, όσο και των ίδιων των δασών αφού αξιοποιεί ακάλυπτα ή χέρσα δασικά τμήματα και υποχρεώνει τους επενδυτές να δασώσουν και αντίστοιχες εκτάσεις. Εξ άλλου κάθε νέος κάτοικος των οικισμών αυτών αποτελεί εν δυνάμει ένα άμισθο πυροφύλακα της προσωπικής του περιουσίας, συμβάλλοντας καίρια με τον τρόπο αυτό στην αστυνόμευση και διαφύλαξη των δασών. Σας επισημαίνω σχετικά ότι οι πρόγονοί μας έκτιζαν οικισμούς μέσα στα δάση, όπως ο παλιός Παντελεήμονας και οι παλιοί Πόροι, και κανένας δεν διανοείται να ενοχληθεί και να απαιτήσει την κατεδάφισή τους για τον μόνο λόγο ότι κτίσθηκαν μέσα σε δάση! Θέλω να πω ότι οι οικισμοί μέσα στα δάση δεν είναι de facto ζημιογόνοι.
Τέλος δεν ευσταθεί φυσικά και η άποψη για κινδύνους από «συναλλαγές με ύποπτους τίτλους» αφού και οι μετά από εμάς αγοραστές ποσοστών του δάσους αγόρασαν από τους ίδιους συνιδιοκτήτες που αποδέχεται το Δημόσιο με το διανεμητήριο Διατσίδη.

4. Υπήρξε μια δικαστική διαμάχη της ΑΞΩΝ ΑΕ με το ελληνικό Δημόσιο και η υπόθεση έμεινε να εκκρεμεί από το 2002 ως σήμερα. Την περίοδο εκείνη μάλιστα το λεγόμενο «παραδικαστικό κύκλωμα» μεγαλουργούσε στην Ελλάδα, αλλά και στην Πιερία. Πολλά χρόνια μετά, το ένα απ τα διάδικα μέρη εμφανίζεται και αξιώνει τα δικαιώματά του. Αν είσαστε στη θέση των όσων αντιδρούν, δεν θα είσαστε το ίδιο καχύποπτοι;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η δικαστική διαμάχη στην οποία αναφέρεσθε αφορά την εγκυρότητα των συμβολαίων αγοράς όχι μόνον της «ΑΞΩΝ Α.Ε.» αλλά και όλων των μετά από εμάς αγοραστών ιδανικών μεριδίων του συνιδιόκτητου δάσους. Ισχυρίσθηκε κάποια στιγμή το ελληνικό δημόσιο ότι τα επισυναφθέντα στα συμβόλαια πιστοποιητικά περί μη καταστροφής του δάσους από πυρκαγιά δεν ήταν σύννομα. Ο Άρειος Πάγος στον οποίο προσφύγαμε μας δικαίωσε. Έκρινε ότι στην δική μας περίπτωση δεν είχε προηγηθεί καταστροφή του δάσους από πυρκαγιά αλλά μία απλή μικρής εκτάσεως έρπουσα πυρκαγιά, που έκαψε μόνο χόρτα, ενώ η καείσα βλάστηση αποκαταστάθηκε φυσικά. Έκρινε επίσης ότι το πιστοποιητικό της διευθύνσεως δασών που είχε επισυναφθεί στο συμβόλαιό μας ήταν αυτό που ο νόμος επέβαλλε. Ακυρώθηκε λοιπόν η σχετική εφετειακή απόφαση και επανέρχεται σε ισχύ η αντίθετη πρωτόδικη, που απέρριπτε την αγωγή του δημοσίου εναντίον μας. Οπότε η ΑΞΩΝ ΑΕ, που δεν έπαψε να νέμεται και να προστατεύει, όσο μπορούσε το δάσος από το 1981 και μετά, θεωρείται και πάλι ιδιοκτήτριά του λόγω των αρχικών συμβολαίων της που ισχύουν σύμφωνα με την σχετική πρωτόδικη απόφαση. Βέβαια ο Άρειος Πάγος αναπέμπει την υπόθεση στο Εφετείο Θεσσαλονίκης για επανεκδίκαση, και είμαστε περίεργοι να δούμε αν ποτέ και με ποιά επιχειρήματα θα προσέλθει τώρα το Δημόσιο, μετά την απόρριψη από τον Άρειο Πάγο της δήθεν ακαταλληλότητας του πιστοποιητικού που προβλέπεται από το άρθρο 35 του Ν 998/79. Υπάρχει ωστόσο ένα ουσιώδες σημείο που συσκοτίζεται σκόπιμα και αυτό είναι οι νομικές συνέπειες αν κερδίσει το Δημόσιο στην εφετειακή επαναληπτική δίκη, εφ’ όσον αυτή κάποτε διεξαχθεί. Αν λοιπόν συμβεί αυτό το απίθανο, τα ποσοστά συνιδιοκτησίας της ΑΞΩΝ Α.Ε. 54,46% του συνιδιόκτητου δάσους Πόρων θα φανεί ότι επιστρέφουν στους πωλητές μας και τους κληρονόμους τους. Κατά κανένα τρόπο δεν ωφελείται το Δημόσιο, πολύ περισσότερο η κοινότητα Πόρων ή ο Δήμος Δίου Ολύμπου, οι οποίοι ουδέποτε είχαν το παραμικρό δικαίωμα στο ποσοστό αυτό. Προς τί λοιπόν η πρεμούρα να δούμε τι θα γίνει στην δίκη; Ενδιαφέρει κανέναν αν ιδιοκτήτης είναι η ΑΞΩΝ Α.Ε. ή ο κ. Νίκος Δάϊος, οι κληρονόμοι του Μιλτιάδη Κοτζάμπαση και του Κίμωνος Μπομπότσα, και άλλοι ιδιώτες; Ο μόνος, θεωρώ, ανομολόγητος λόγος είναι ότι απέναντι τους θα έχουν αντί της ΑΞΩΝ μια διάσπαρτη στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα ομάδα ιδιωτών, χωρίς κανένα ενδιαφέρον για την ανάπτυξη της περιοχής, επομένως θα συνεχίσουν να λυμαίνονται παράνομα το δάσος. Οι «καχύποπτοι κάτοικοι» λοιπόν, καλά θα έκαναν να ζητήσουν από τις αρχές να πληροφορηθούν την αλήθεια στα ερωτήματά τους. Στο κάτω κάτω, όλα τα στοιχεία της υπόθεσης (συμβόλαια, δικαστικές αποφάσεις κλπ) είναι δημόσια έγγραφα, άρα ο καθένας μπορεί να τα έχει. Αρκεί να το θέλει.

5. Αλήθεια, γιατί για 13 χρόνια δεν υπήρξε καμία κίνηση απ την ΑΞΩΝ ΑΕ να ολοκληρωθεί η δικαστική διαδικασία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι τελείως αναληθές ότι επί 13 χρόνια δεν υπήρξε καμιά κίνηση της ΑΞΩΝ Α.Ε. για να ολοκληρωθεί η δικαστική διαδικασία. Αντίθετα από τις αρχές του 2002 είχαμε προσφύγει στον Άρειο Πάγο κατά της απόφασης του Εφετείου Θεσσαλονίκης αναθέτοντας αρχικά την υπόθεση στο νομικό γραφείο του καθηγητή Πανεπιστημίου κ. Σακελλαρόπουλου. Η υπόθεσή μας δεν κατέληξε σε οριστική απόφαση για τυπικούς λόγους (μη πλήρης κλήτευση όλων των διαδίκων) και επαναπροσδιορίσθηκε τρείς φορές με αποτέλεσμα να χαθούν 8 χρόνια. Το 2011, αφού καταφέραμε τελικά να συγκεντρώσουμε τα δεκάδες ονόματα που έπρεπε να καλέσουμε στην δίκη, και ήταν πολλοί οι κληρονόμοι των αρχικών διαδίκων, εκδόθηκε μία απόφαση του Αρείου Πάγου, που θεωρούσε ότι η αναίρεσή μας είχε πρόωρα ασκηθεί, μας υποχρέωνε δε πρώτα να επιδώσουμε την απόφαση του Εφετείου σε όσους είχαν ερημοδικασθεί στο Εφετείο και μετά να ασκήσουμε αναίρεση. Αφού συμμορφωθήκαμε με αυτή την προϋπόθεση, ασκήσαμε νέα αίτηση αναιρέσεως και πετύχαμε την γνωστή απόφαση που μας δικαιώνει. Φτάσαμε σ’ αυτό το αποτέλεσμα αλλάζοντας τρία δικηγορικά γραφεία (τελευταίο αυτό του κ. Ταούλα, ο οποίος και πέτυχε το επιθυμητό αποτέλεσμα) και ξοδεύοντας μια περιουσία για τις δίκες αυτές, χρήματα που συχνά δεν είχαμε, με αποτέλεσμα και να καθυστερεί εκ του λόγου αυτού και η διαδικασία. Είναι φυσικό αυτές οι ενέργειές μας να μην είναι γνωστές σε ανθρώπους που δεν έχουν κανένα δικαίωμα στην ιδιοκτησία μας και δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν τα πράγματα εκ του σύνεγγυς.

6. Με δεδομένες τις αντιδράσεις των κατοίκων –πολύ δυναμικές και τότε- στο παρελθόν, δεν περιμένατε να επαναληφθούν; Δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική για να διασφαλίσετε τα συμφέροντά σας; Και αφού υπήρξαν οι αντιδράσεις και πάλι, γιατί δεν διαλέξατε να περιμένετε την απόφαση του Εφετείου; Στο κάτω-κάτω… γιατί 13 χρόνια μετά «με την ψυχή στο στόμα» και όχι 15 χρόνια μετά χωρίς κανένα πρόβλημα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ρωτάτε ανθρώπους 70 ετών πλέον, γιατί δεν περιμένουμε άλλα δύο το λιγότερο χρόνια για να ασκήσουμε τα νόμιμα δικαιώματα νομής και εκμεταλλεύσεως του δάσους. Μετά από όλη αυτή την οικονομική αιμορραγία που μας προξένησαν αναίτια οι κάτοικοι των Πόρων επί 35 χρόνια, ρωτάτε γιατί δεν περιμένουμε κι άλλο. 35 χρόνια στα οποία πληρώσαμε δασοφύλακες, πυροφύλακες, φόρους μεταβιβάσεως, τίμημα αγοράς, σύνταξη μελετών, αμοιβές λογιστών και δικηγόρων, παράβολα για την διενέργεια συνελεύσεων, και πολλά άλλα, που τώρα μου διαφεύγουν. Και όλα αυτά από την προσωπική περιουσία λίγων ανθρώπων, διότι φυσικά οι περισσότεροι μέτοχοι αρνούνται να συνδράμουν οικονομικά τις υποθέσεις του δάσους, αφού τα έσοδά μας, ως εταιρία, υπήρξαν μηδαμινά. Τι νόημα θα είχε να περιμένουμε; Αν η δίκη αυτή αφορούσε με οποιονδήποτε τρόπο τον οικείο Δήμο ή κάποια φυσικά πρόσωπα στην περιοχή, αν από την δίκη αυτή θα τους προσποριζόταν κάποιο δικαίωμα, ίσως και να είχε κάποιο νόημα. Όμως από την πλευρά αυτή δεν υφίσταται κανένα έννομο συμφέρον. Είτε τώρα είτε τότε γι΄ αυτούς είναι το ίδιο. Για μας είναι θέμα επιβίωσης. Μάλιστα η παρατήρησή σας ότι μετά 15 χρόνια (μετά δηλαδή την αναμενόμενη από εμάς θετική απόφαση του Εφετείου) δεν θα έχουμε προβλήματα, συγγνώμη αλλά δεν το πιστεύουμε, γιατί έχουμε πικρή πείρα 36 χρόνων αναιτιολόγητων αντιδράσεων.

7. Απαντώντας στο αίτημα για παύση της ξύλευσης ως το Μάρτιο του 2017 και την απόφαση του Εφετείου, ισχυριστήκατε ότι το έργο δεν μπορεί να σταματήσει για λόγους δημοσίου συμφέροντος (προστασίας του οικοσυστήματος), δηλαδή την ανάγκη να ξυλευτεί το δάσος, να καθαριστεί, να υπάρξουν αντιπυρικές ζώνες. Λίγες μέρες αργότερα αποδείχτηκε ότι δεν γνωρίζατε καν ότι πρέπει να χρησιμοποιείτε ζώα κι όχι τροχοφόρα μέσα στο δάσος, προκαλώντας ζημιά στο οικοσύστημα. Επίσης, στη μελέτη φαίνεται ότι δεν υπάρχει ο ανάλογος σχεδιασμός και υποχρέωση δημιουργίας αντιπυρικών ζωνών. Δημόσιο συμφέρον τελικά ή … εντελώς ιδιωτικό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η πληροφόρησή σας είναι λανθασμένη και κάποιοι πιθανόν σας παραπλάνησαν. Εμείς δεν ισχυριστήκαμε τίποτε. Μιλάμε πάντα με επιχειρήματα και την αίσθηση ότι λέμε την αλήθεια. Η ίδια η μελέτη της ξύλευσης την οποία έλεγξε και δέχθηκε το Δημόσιο λέει με λεπτομέρειες, πώς πρέπει να γίνονται οι εργασίες και σας διαβεβαιώνω ότι ο κ. Γαλάνης, που έχει αναλάβει την υλοτομία, τηρεί όλες τις προϋποθέσεις με θρησκευτική ευλάβεια. Πολύ πρόσφατα ο αντιδήμαρχος Γουλάρας, που πρωτοστατεί στις εναντίον μας διαμαρτυρίες, κατήγγειλε ότι δήθεν προκαλούμε ζημιά στο δάσος κι ότι δεν χρησιμοποιούμε μουλάρια για την μεταφορά των κομμένων κορμών κλπ. Δεν ήξερε δεν ρώταγε ότι, φυσικά, στο δικό μας πρωτόκολλο εγκατάστασης τέτοια υποχρέωση δεν υπάρχει; Παρ’ όλα αυτά μας κατήγγειλε. Αφού λοιπόν η υλοτομία και ο τρόπος που διενεργείται ελέγχθηκε με αυτοψία από πέντε δασολόγους όργανα της διευθύνσεως δασών, παρουσία του κ. Γουλάρα και άλλων προσώπων, κάθε ισχυρισμός για παράνομο τρόπο ξυλεύσεως απορρίφθηκε ως αβάσιμος. Στον κ. Γαλάνη δόθηκαν και συγχαρητήρια για την επιμέλεια με την οποία αυτός και το συνεργείο του εργάζονται. Σχετικά με τον παραπάνω κύριο αντιδήμαρχο και τα κίνητρά του, σας αναφέρουμε ότι έχει συλληφθεί δύο τουλάχιστον φορές για παράνομη υλοτομία από τα αρμόδια όργανα του Δασαρχείου και δικάστηκε γι΄ αυτό. Και βέβαια η ανάμειξη της ΑΞΩΝ του στερεί την δυνατότητα αυτή να επαναλάβει τις λαθροϋλοτομίες σε κάποιες περιοχές. Το αστείο είναι ότι ο ίδιος, ξυλεύοντας με επίσημη ανάθεση το δημόσιο δάσος του Παντελεήμονα, κυριολεκτικά στην γειτονιά του δικού μας δασοκτήματος και του ξυλευομένου μέρους του, χρησιμοποιεί μόνον τρακτέρ και όχι μουλάρια για την εξαγωγή των κομμένων κορμών, ενώ το δικό του πρωτόκολλο εγκατάστασης, εξ όσων έχω πληροφορηθεί, του το απαγορεύει ρητά. Επίσης παλαιότερα ο συγκεκριμένος, μέσω τρίτου προσώπου, μας είχε προσεγγίσει για να δώσουμε σε αυτόν την υλοτομία, αλλά του γνωστοποιήσαμε ότι έχουμε ήδη συμβληθεί με άλλο πρόσωπο. Αυτό το γνωστοποιήσαμε και στον Δήμο. Κι αντί να του γίνει τέλος πάντων κάποια σύσταση να είναι πιο προσεκτικός, διότι με τις ενέργειές του εκθέτει και τον Δήμο που λέει ότι εκπροσωπεί, αυτός συνεχίζει απτόητος. Όσο για το δημόσιο συμφέρον που επικαλείσθε: στην συγκεκριμένη περίπτωση το δημόσιο συμφέρον έχει να κάνει με την επιβίωση του δασοσυστήματος (που προωθείται με την συγκεκριμένη υλοτομία) και με την πυροπροστασία, αλλά και με το οικονομικό όφελος που θα προκύψει από τις συγκεκριμένες εργασίες για το δημόσιο, το οποίο, δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, είναι ξανά συνιδιοκτήτης του δάσους σε ποσοστό 11,74% και αναμένει πολλαπλά έσοδα από το προϊόν της ξύλευσης, έσοδα από ΦΠΑ και φόρους εισοδήματος και έσοδα για τα ασφαλιστικά του ταμεία από τις εισφορές υπέρ των εργαζομένων. Αλλά εμείς, ως ιδιώτες, πρέπει να φροντίσουμε και το απόλυτα σεβαστό και συνταγματικά κατοχυρωμένο ιδιωτικό μας συμφέρον. Μήπως υπονοείται από κάποιον ότι το γεγονός ότι προσπαθεί η Εταιρεία μας να ξυλεύσει με μία απόλυτα νόμιμη μελέτη και έγκριση ένα δάσος που πεθαίνει από γηρατειά, λόγω της βιαίως επιβληθείσης πλήρους υλοτομικής αδρανείας 35 και πλέον ετών, για να πάρει κάποια χρήματα και να επιβιώσει αποτελεί κάποιου είδους έγκλημα;
Συγγνώμη αν μακρηγόρησα αλλά και πάλι λίγα ανέφερα από την πονεμένη ιστορία των τελευταίων 36 χρόνων. Τελειώνοντας θέλω, χρησιμοποιώντας την ευκαιρία δημοσιότητας που μας παραχωρείτε, να καλέσω όλους τους αμερόληπτους νομοταγείς κατοίκους των Πόρων, να συνταχθούν με την εταιρεία μας, για να επιτύχουμε μαζί την ανάπτυξη του δασικού οικοσυστήματος των Πόρων, απομονώνοντας τα ακραία στοιχεία που εκθέτουν το χωριό τους, για ένα καλύτερο αύριο. Η γνώση, οι ευκαιρίες και οι κατάλληλες συνθήκες υπάρχουν. Ας κάνουν επιτέλους την υπέρβαση.

Ευχαριστώ
Κώστας Γρηγοριάδης.
Πρόεδρος Δ.Σ. της ΑΞΩΝ ΑΕ

 

Σχετικά ρεπορτάζ της ΕτΟ

Και η αντιπαράθεση συνεχίζεται

Ο κύβος ερρίφθη

Το δέντρο (των κινητοποιήσεων) ή… το δάσος (του αποτελέσματος);;;

Δήμαρχος Δίου-Ολύμπου: δεν έχω στοιχεία, αλλά μου “μυρίζει” εμπρησμός…