4 3 και του χρόνου 4 4, …. σκλάβε.-
Με την ευκαιρία της σημερινής επετείου
(αποκατάστασης της Δημοκρατίας, το 1974)
και 191 χρόνων αναμονής εδραίωσης της πραγματικής Δημοκρατίας, από το 1826 ως σήμερα
L’Estaca (Catalan pronunciation: [ɫəsˈtakə], meaning “the stake”, figurative sense “without liberty”) is a song composed by the Catalan artist Lluís Llach in 1968.
The song, which has been translated into several languages, has become so popular in some countries that it is erroneously considered to be a locally written song. It was composed during the dictatorship of General Franco in Spain and is a call for unity of action to achieve freedom.[1] The song has become a symbol of the fight for freedom everywhere.
Polish singer-songwriter Jacek Kaczmarski was inspired to write new lyrics to the melody of L’Estaca after hearing the song on one of several Spanish records he borrowed from a friend in December 1978. The result was Mury, which became one of his most famous compositions after it was adopted by the Polish trade union Solidarność and sung at countless rallies, meetings, protests and strikes throughout Poland during the 1980s.
L’Estaca is also an anthem for the supporters of the rugby team USAP, of Perpignan in Northern Catalonia, in France.
Ο παπούς μου ο Σιζέτ μου το ‘πε
χαράματα κάτω απ’ τη βεράντα
περιμένοντας την αυγή
μετρώντας τις άμαξες
Σιζέτ, δεν βλέπεις το στοίχημα;
Σε τι μας έδεσαν;
Αν δεν μπορούμε να το ξεφορτωθούμε.
μπροστά δεν θα πάμε ποτέ
Μα αν σπρώξουμε όλοι, θα πέσει
δεν μπορεί να κρατήσει πολύ
Σίγουρα θα πέσει, θα πέσει, θα πέσει
είναι σίγουρα σάπιο
Αν σπρώξεις δυνατά εδώ
και σπρώξω δυνατά απο κει
σίγουρα θα πέσει, θα πέσει, θα πέσει
και θα λευτερωθούμε
Αλλά, Σιζέτ… πάει καιρός
Τα χέρια μου μάτωσαν
κι η ρώμη μου μ’ αφήνει
Είναι μεγαλύτερο και ψηλότερο.
Ναι, είναι σάπιο
Αλλά… Σιζέτ είναι και βαρύ
Και φορές που χάνω τη ρώμη μου
θέλω να πεις ξανά το τραγούδι σου
Αν όλοι σπρώξουμε, θα πέσει
δεν κρατάει πολύ ακόμα
Σίγουρα θα πέσει, θα πέσει, θα πέσει
Είναι σάπιο όπως και να ‘χει
Αν σπρώξεις δυνατά εδώ
και σπρώξω δυνατά απο κει
σίγουρα θα πέσει, θα πέσει, θα πέσει
και θα λευτερωθούμε
Άλλο δεν είπε ο παπούς μου ο Σιζέτ
κι αγέρας σηκώθηκε
ποιος ξέρει που
Κι εγώ έμεινα κάτω απ΄τη βεράντα
Κι όταν κι άλλοι αρχόντοι ήρθαν
σήκωσα κεφάλι να τραγουδήσω
το τελευταίο τραγούδι του Σιζέτ
το τελευταίο που μου ‘μαθε
Μα αν σπρώξουμε όλοι, θα πέσει
Δεν θ’ αντέξει πολύ ακόμα
Σίγουρα θα πέσει, θα πέσει, θα πέσει
είναι σίγουρα σάπιο
Αν σπρώξεις δυνατά εδώ
και σπρώξω δυνατά απο κει
σίγουρα θα πέσει, θα πέσει, θα πέσει
και θα λευτερωθούμε
