μήπως είστε οι πιο αδύνατοι κρίκοι, ενώ σας ψηφίζουμε για να ‘στε η πιο δυνατή μας αλυσίδα?
Στην Πάτρα, ο δήμαρχος υπερασπίζεται με κάθε τρόπο τους οικονομικά αδύναμους με χρέη στην ΔΕΗ, με παρεμβάσεις του προς την ΔΕΗ και προς την κυβέρνηση. Στο Δίον-Όλυμπος δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη. Ο Δήμος μας και οι δήμαρχοί μας παραχωρούν κοψοχρονιά δημόσια γη και κάθε διευκόλυνση σε επιχειρηματίες, προκειμένου να ‘ρθει η ανάπτυξη και να τρώμε όλοι με χρυσά κουτάλια και θέματα ανάλογα των αδύναμων Αχαιών να μην αντιμετωπίζουμε. Χώρια που ο δήμαρχος Πατρέων είναι ένας επικίνδυνος κομμουνιστής, ενώ οι πρόσφατοι δικοί μας, νομοταγείς νεοφιλελεύθεροι, σώμα απ’ το σώμα της ΝΔ και ακίνδυνοι για το καθεστώς πατριώτες…
Έτσι, αντί να σπαταλούν χρόνο σε αντικαθεστωτικές αντιπαραθέσεις, φροντίζουν -ακόμη και με σκεπτικό που αγγίζει την σοφιστεία- να διευκολύνουν την κάθε σωτήρια επιχειρηματική πρόταση που δεν διστάζει να επενδύει εκατομμύρια, αλλά προβληματίζεται και επιλέγει να μην αποκτήσει γη ιδιωτική για την εγκατάσταση της ανάπτυξης και να βολεύεται με φτηνή δημόσια. Ο δήμαρχος Πάτρας και μια βουλευτής του ΚΙΝΑΛ μπορεί να κατάφεραν να αποσπάσουν την χριστουγεννιάτικη υπόσχεση της κυβέρνησης ότι θα προστατέψει τους αδύναμους, αλλά … άλλο η πρόσκαιρη προστασία του φτωχού και άλλο η μόνιμη μεταμόρφωσή του σε κάτοχο χρυσού κουταλιού, μέσω της ανάπτυξης (που έρχεται στον Δήμο μας και στην Πιερία τα τελευταία 30 χρόνια κι ακόμα έρχεται…). Μπορεί να υπήρξαν -επί Δημόπουλου και ΣΥΡΙΖΑ- οι αιτήσεις των αδύναμων προς την ΔΕΗ για αποπληρωμή των χρεών τους με σχετικό κρατικό κονδύλι, αλλά ούτε πόσες ήταν οι αιτήσεις δεν μάθαμε. Ούτε γιατί η πλειοψηφία τους “κόπηκε” και ξέμειναν τα χρέη να τοκίζονται.
Αλλά και σε πιο …φιλελεύθερα και πρόσφατα προβλήματα, όπως η πανδημία που ακόμα διαρκεί και θα διαρκεί ως το καλοκαίρι (σύμφωνα με τους υπολογισμούς της κυβέρνησης) και τις ήδη αυξημένες και συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες επικοινωνίας, οι επιδόσεις μας ως οργανωμένου Δήμου, δεν είναι καλύτερες. Το Λιτόχωρο και ο Δήμος Δίου-Ολύμπου, όπως και η υπόλοιπη ελληνική επικράτεια, απέκτησαν στα τέλη του 2018-αρχές του 2019 δίκτυο οπτικής ίνας, τεχνολογία που πήγε την τηλε-επικοινωνία στο επόμενο επίπεδο της εξέλιξης. Παρ’ όλα αυτά και ενώ η πανδημία αύξησε γεωμετρικά τις ανάγκες μας για μεγαλύτερες ταχύτητες και αξιοπιστία της πρόσβασής μας στο Διαδίκτυο, η οπτική ίνα-fiber παραμένει άγνωστη στην Ελλάδα. Το δίκτυο ADSL απλώς καταρρέει, λόγω των αυξημένων αναγκών (πχ τηλεκπαίδευση και αγορές online), αλλά οι πολίτες-καταναλωτές συνεχίζουν να πληρώνουν πάρα πολλά για ελάχιστα σε ανταπόδοση. Οι διακοπές είναι συχνές, οι βλάβες επίσης και ο νόμος που επιβάλλει την αποζημίωση των συνδρομητών σε τέτοιες περιπτώσεις, παρακάμπτεται με την παραχώρηση δωρεάν σύνδεσης στο Δίκτυο με 3G. Ακολουθώντας το παράδειγμα απραξίας και των υπολοίπων Δήμων της χώρας, έτσι και ο δικός μας δεν βρήκε λογικό ένα αίτημα -ή μια διαμαρτυρία- προς τους παρόχους και μια έκκληση προς την κυβέρνηση, προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαδικασίες και να μην περιμένουμε πότε ο ιδιοκτήτης του νέου υπεργρήγορου δικτύου θα δεήσει να το διαθέσει στην αγορά άμεσα. Αντί να περιμένει να υπενοικιάσει μέρος των δυνατοτήτων του στους ανταγωνιστές του κτλ κτλ κτλ…
Κι αν σ’ αυτό μοιάζουμε με τους περισσότερους Δήμους της χώρας, στην περίπτωση ενός άλλου δικτύου, δεν είμαστε καν κοντά σε ότι συμβαίνει δίπλα μας, εντός της Πιερίας. Το δίκτυο φυσικού αερίου τροφοδοτεί ήδη πάμπολλα νοικοκυριά στην Κατερίνη και εξαπλώνεται, ενώ -στις αρχές Δεκεμβρίου 2020- ο Δήμος Κατερίνης ανακοίνωσε ότι το Β’ Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο του συνδέθηκε με το δίκτυο της φτηνότερης -αυτή τη στιγμή- ενέργειας και έπονται τα σχολεία του Δήμου. Ταυτόχρονα, επεκτείνεται και η χρήση του φυσικού αερίου σε κατοικίες και επιχειρήσεις, αφού η αποδοχή της νέας ενέργειας από τον Δήμο Κατερίνης δρα και διαφημιστικά. Στο Δήμο Δίου-Ολύμπου, συνεχίζουμε να βλέπουμε το δίκτυο να περνά, διαθέτουμε άφθονο, ακριβό και ρυπογόνο πετρέλαιο για τις ανάγκες μας και τα ποσά που απαιτούνται για να το καταναλώνουμε. Δήμος και δημότες, δημοτικές δομές και κτίρια, αλλά και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ποτέ ως τώρα ο Δήμος μας δεν έπραξε το παραμικρό ώστε ο αγωγός που διατρέχει την έκτασή του να συνδεθεί με τα συμφέροντα του ίδιου του Δήμου και των δημοτών. Ούτε στη διάρκεια της οικονομικής, ούτε της υγειονομικής κρίσης-πανδημίας, καταστάσεων που δημιούργησαν και δημιουργούν ολοένα και μεγαλύτερα προβλήματα επιβίωσης σε όλους, δημότες και επιχειρήσεις. Και το σημαντικότερο: η σημερινή διοίκηση περί άλλα τυρβάζει και τίποτα δεν σηματοδοτεί ότι έστω στο μέλλον θα ασχοληθεί και με το θέμα αυτό. Η δε απόσταση της πρωτεύουσας του Δήμου ως τον αγωγό είναι μικρότερη των 5χμ, ενώ στον Πλαταμώνα και σε άλλες κοινότητες του Δήμου η απόσταση αυτή είναι ακόμα μικρότερη. Οι τουριστικές επιχειρήσεις των περιοχών αυτών πληρώνουν πετρέλαιο για να ζεσταίνουν νερό …το καλοκαίρι και ευελπιστούν σε κέρδη και ανάπτυξη!!!
Συχνά-πυκνά, η διοίκηση του Δήμου μας αναφέρεται στα προβλήματα …ρευστότητας που αντιμετωπίζει, λόγω της οικονομικής δυσχέρειας που πλήττει -χρόνια τώρα- πολλούς δημότες του και οι δύο τελευταίες δημαρχίες υλοποίησαν αρκετά προγράμματα διακανονισμού των οφειλών. Τα αποτελέσματά τους ήταν μερικώς ικανοποιητικά, αφού προσήλθαν και εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία πολλοί οφειλέτες, αλλά όχι όλοι και σίγουρα όχι όσοι οι διοικήσεις έλπιζαν ότι θα ανταποκριθούν. Και παρατάσεις δόθηκαν και ο αριθμός των προτιθέμενων να αποπληρώσουν τα χρέη τους προς τον Δήμο μηδενίστηκε. Τι συμβαίνει; Όσοι δεν ανταποκρίθηκαν είναι συνειδητοί μπαταξήδες και κακοπληρωτές; Υπάρχει πιθανότητα σε πολλά νοικοκυριά να μην περισσεύουν τα 50 ή και τα 20 ευρώ το μήνα για τον διακανονισμό των χρεών; Τι εμποδίζει την διοίκηση να προσαρμόσει τις δόσεις και την πιθανή προκαταβολή στα μέτρα της γενικευμένης φτώχειας; Γιατί υιοθετεί μόνο όσα εφαρμόζουν άλλοι Δήμοι και όσα η κεντρική κυβέρνηση επιτρέπει; Υπάρχει νομικό θέμα; Δεν μπορεί να ξεπεραστεί με επίκληση… της πραγματικότητας; Δεν θα ήταν δικαιότερο και δημοκρατικότερο να προσαρμοστούν οι αποπληρωμές στις δυνατότητες του οφειλέτη; Κάποτε το έλεγε και το Σύνταγμά μας για την φορολογία… Και εν τέλει, αφού είναι θεμιτό και νόμιμο ο Δήμος να οργανώνει διαγωνισμό κατόπιν αιτήματος ΕΝΟΣ ενδιαφερόμενου για την μίσθωση δημόσιας γης, ποιος υψηλότερος έλεγχος θα έβγαζε παράνομη μια τέτοια επιλογή; Αλλά και να την έβγαζε… ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις και για ποιον;
Πολλά μπορεί να εντοπίσει κανείς, αν έχει την διάθεση να καλύψει κενά κοινωνικής πολιτικής σε επίπεδο Δήμου. Τα κενά που υφιστάμεθα στον Δήμο μας και τα πιθανά πλαδαρότερα ανακλαστικά δεν μπορεί να είναι άσχετα και με το γεγονός ότι η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου μας, η αφανής διαπαραταξιακή πλειοψηφία είναι αυτή … των δημοσίων υπαλλήλων, συμπολιτών μας δηλαδή συνηθισμένων στο σταθερό εισόδημα, στην εξασφαλισμένη εργασία και το “μήνας μπαίνει-μήνας βγαίνει”. Το θέμα είναι ότι “εκεί έξω”, οι άποροι, οι άνεργοι, οι με ελάχιστα εισοδήματα και επιβίωση κάτω από τα επίσημα όρια της φτώχειας δεν έχουν κάποια σημαντική στήριξη από την κοντινότερη σε όλους μας διοίκηση. Αντιθέτως, σ’ όλους αυτούς δεν είναι άγνωστες οι ειδοποιήσεις περί διοικητικών μέτρων σε βάρος τους, σε εφορείες και τράπεζες, ενώ ταυτόχρονα καμαρώνουν αιρετούς να ποζάρουν θριαμβευτικά, αποδεχόμενοι ιδιωτικές δωρεές μερικών εκατοντάδων ευρώ… Αιρετούς που διαφημίζουν σημεία φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων σε τόπο που δεν χρησιμοποιεί ακόμη και σήμερα το φυσικό αέριο, όπου θα μπορούσε.-
