…και εις άλλα με υγείαν
Το καλό νέο της ημέρας είναι ότι -έστω και συμβολικά- το έθιμο τιμήθηκε.
Από έναν που έκαψε ένα κέδρο, έστω.
Στο διαγωνισμό μας τώρα.
Αποκριά 1971, τέλη Φεβρουαρίου.
Σε …κοσμικόν κέντρον της Αθήνας, η Αποκριά εμπνέει τους άρχοντες της εποχής να διοργανώσουν αποκριάτικη επίδειξη κομμωτικής τέχνης, με τίτλο “Μαγεμένη Κώμη”. Η επιτυχία είναι εμφανής στις σκηνές που κατέγραψαν τα Επίκαιρα της εποχής και τα σχόλια του αφηγητή. Η φαντασία των δημιουργών-κομμωτών είναι απίστευτη και -μεταξύ άλλων- η κάμερα καταγράφει και κόμμωση-καράβι τρικάταρτο και κόμμωση-αεριωθούμενο!!! Δείτε το βίντεο, παρατηρήστε το φωτομοντέλο με την κόμμωση-καράβι. Και πείτε μας ποια είναι. Οι δύο νικητές του μεγάλου αποκριάτικου διαγωνισμού της Ε τ Ο κερδίζουν ένα κιλό νηστίσιμα καλούδια απ΄τον “Λεμόνα”. Απαντήσεις μόνο στο 6946 286276, με γραπτό μήνυμα για να υπάρχει διασταύρωση και εξακρίβωση των στοιχείων. Αν υπάρξουν περισσότεροι από δύο νικητές, θα γίνει κλήρωση για την ανάδειξη των δύο τυχερών. Καλή τύχη και Χρόνια Πολλά. Καλή Σαρακοστή. Και του χρόνου, λεύτεροι.
Στα πλαίσια του σημερινού e-εορτασμού
Στο πέρασμα του χρόνου, πολλά παραδοσιακά αλλοιώνονται και φθείρονται, αλλάζουν χαρακτήρα. Παραδόσεις και έθιμα, τραγούδια και διηγήσεις. Τα παραδοσιακά τραγούδια της Αποκριάς ήταν -όπως παντού- σκωπτικά. Σατιρικά. Σχεδόν πάντα και σε όλους τους τόπους, τα τραγούδια αυτά ήταν η μόνη ευκαιρία να κριθούν οι άρχοντες, να σατιριστούν και να σχολιαστούν, ώστε να επανέλθουν στα αποδεκτά όρια συμπεριφοράς και διοίκησης. Για να “τρυπώνει” η κριτική στην αποδεκτή διασκέδαση και τα δρώμενα της περιόδου, όλα τα στοιχεία, τα πιο ιδιαίτερα των ανθρώπων χρησιμοποιούνταν για την επιτυχία του τελικού αποτελέσματος. Στο κορυφαίο -μεταξύ πολλών που επέζησαν, ευτυχώς- ο μπαρμπέρης καλείται να τροχίσει καλά τα ξυράφια του γιατί θα ξυρίζει (η)γούμενο. Κι ο γούμενος μια φορά ξυρίζεται: όταν καθαιρείται ή όταν παραιτείται. Κι ότι δεν κατάφεραν όλοι οι άλλοι πειρασμοί, κατάφερε το πάλλευκο βρακί της δασκάλας, με την καθαρή δαντέλα, ως ένα δείγμα των πειρασμών των προυχόντων και αρχόντων. Αλλά αυτά είναι γνωστά εδώ και αιώνες και στις μέρες μας ξεκαθαρισμένα. Η αναφορά είναι μόνο για να τιμηθεί το έθιμο και να συμπληρώσουν τις γνώσεις τους οι νεώτεροι.
Κι ένα δεύτερο δείγμα λαϊκής θυμοσοφίας, γι΄αυτό που έμεινε γνωστό ως … σκορδοκαίλα.
Ως να τα ξανακάψουμε πραγματικά, δείτε περασμένα μεγαλεία.
Είπε κάποιος “σ’χωρεμένα”;;;
Κι ως του χρόνου …τι θα κάνει; Τα ίδια και θα το ξαναπεί;;;
