Να κάνουμε μια Πρωτομαγιά ΜΑΖΙ

και να "πιάσει ΤΟΠΟ"

τον τόπο μας

Το παραμυθάκι της αξιοποίησης και το αφήγημα της ανάπτυξης (που μόνιμα έρχονται κι όλο στο δρόμο είναι…) έχει κοστίσει ήδη πάρα πολύ σε όλους μας, αν και το μέχρι στιγμής συνολικό κόστος δεν έχει ακόμη καταγραφεί. Με τη μορφή κάθε είδους παραχωρήσεων του πολυτιμότερου αγαθού μας, αυτοί που διακινούν -εδώ και δεκαετίες- τα παραπάνω εύηχα, καρπώθηκαν και καρπώνονται σε τιμές εξευτελιστικές, αυτό που -ως επιχειρηματίες- θα χρυσοπλήρωναν για να επιχειρήσουν. Με την βοήθεια των αιρετών της Αυτοδιοίκησης και πολλές άλλες συνέργειες, καταφέρνουν να αναπτύσσουν -τελικά- μόνο τον εαυτό τους και ελάχιστα τον τόπο μας, δηλαδή …εμάς, τους ιδιοκτήτες του αγαθού που ξεπουλάμε εν αγνοία μας…

 

Οι τιμές ήταν εξευτελιστικές και “πέφτουν” ραγδαία. Γη που νοικιάζεται για καλλιέργεια και γη παραλιακή, μερικά μέτρα από το κύμα, έχουν γίνει το σημείο συνάντησης … πόθων και συναλλαγών που καθόλου συμφέρουσες δεν είναι για μας τους ιδιοκτήτες. Οι αιρετοί μας εκπρόσωποι έφτασαν -πρόσφατα- να πουλήσουν μερικά στρέμματα δημοτικής γης για να αντικατασταθούν τα κουφώματα ενός σχολείου ή να νοικιάζουν “φιλέτα” στο κύμα, με αντίτιμο όσο ένα μέσο διαμέρισμα στις συνοικίες της Θεσσαλονίκης. Για 20 (+20) χρόνια και δυνατότητα ως και τα 99 (χρόνια). Ακόμη και σε περίοδο προεκλογική, με λιγότερες ψήφους απ’ ότι ο νόμος ορίζει και σε οικογένεια υποψηφίου. Αρκεί η αίτηση ενός -1- ενδιαφερομένου και η αρμόδια υπηρεσία του Δήμου (μας) προτείνει…. δημοπρασία!!! Σε κάθε ευκαιρία ή πρόβλημα, οι αρμόδιοι επικαλούνται την ανάγκη καταγραφής του πλούτου μας (δηλαδή της δημόσιας γης μας), προκειμένου να γίνει με το σωστό τρόπο η διαχείρισή του, ο προγραμματισμός και τελικά και η αξιοποίηση όσης γης καταλήξουμε ότι μπορεί να αξιοποιηθεί και με ποιον τρόπο. Αξιοποίηση -σίγουρα- δεν σημαίνει ΜΟΝΟ παραχώρηση σε ιδιώτες (με νοίκι, πώληση ή χάρισμα). Για αξιοποίηση δόθηκαν προ αμνημονεύτων ετών και τα στρέμματα στην ΑΓΡΟΓΗ και γλύτωσαν πρόσφατα “από του χάρου τα δόντια” κυριολεκτικά , στο “παρά πέντε”…

 

Η δημιουργική φαντασία δεν λείπει και ο ανταγωνισμός της ελεύθερης -για ποιους;- αγορά την τονώνει: η Πιερία “κοιμήθηκε” για πολλά χρόνια με το παραμυθάκι του “Πανεπιστημίου Ολύμπου” που κατάφερε δύο πράματα: να έχει μόνο ΔΣ και να του παραχωρηθούν δημοτικά ακίνητα προς …αξιοποίηση. Τίποτα περισσότερο. Η παραχώρηση ισχύει ακόμη, αν και το εγχείρημα σιωπηλά εγκαταλείφθηκε. Από το Βαρικό ως και το Παπαπούλι, μετρήστε πόσα δημόσια ακίνητα αξιοποιήθηκαν από ιδιώτες και τι αποφέρουν στους δημότες. Η δήθεν αξιοποίηση, με το ολιστικό και παραπλανητικό ερώτημα “είσαι πολέμιός της;;;”, κατάφερε να γίνει κανόνας αναπόδραστος και με τη “ρετσινιά” του αντιαναπτυξιακού να καμφθούν ακόμα και λογικότατες επιφυλάξεις. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι της περασμένης βδομάδας, όταν δημοτικός σύμβουλος -της Αριστεράς- δήλωσε ότι η πρόταση που είχε μπροστά του είναι εμφανώς “φωτογραφική”, αλλά θα την ψηφίσει…γιατί αφορά την αξιοποίηση!!! Η καταμέτρηση της γης μας δεν έγινε ΠΟΤΕ και κινδυνεύουμε στο άμεσο μέλλον να κατέχουμε μόνο ό,τι οι επιχειρηματίες δεν επιθυμούν. Και να βλέπουμε τη θάλασσα μόνο “με το κιάλι”, στο Νομό με την μεγαλύτερη ομαλή παραλία στην Ελλάδα. Αφού βέβαια μας “μπουκώσανε” για δεκαετίες με τα παραμύθια περί θεϊκής περιοχής και όλα τα σχετικά. Και στα ορεινά, το χάλι είναι το ίδιο και χειρότερο. Οι διεκδικήσεις και οι προθέσεις καταγράφονται εν αγνοία μας και το ΠΔ για τον Όλυμπο είναι κοινό μυστικό κάποιων συλλόγων, αλλά όχι δικό μας… Γιατί; Θέση και άποψη για τον Όλυμπο -και κατά το νόμο- πρέπει να έχουν όσοι μετατρέπουν το χόμπι σε επάγγελμα και μάλιστα με τις “πλάτες” των συλλόγων τους;;;

 

Πολλά ακόμη μπορεί να πει όποιος ελάχιστα παρακολουθεί τα κοινά (μας). Το να τα παρακολουθεί βέβαια, είναι στον τόπο μας ένα εγχείρημα απαιτητικό και σχεδόν αδύνατο, με τον τοπικό Τύπο να αναδημοσιεύει όσα οι άρχοντές μας επιθυμούν και γράφουν οι ίδιοι προς δημοσίευση. Η ΕτΟ δεν ανήκει στην συγκεκριμένη ομάδα. Και δεν …αξιοποιεί το χρόνο της με την ανάδειξη των όποιων επιτυχιών της, ακριβώς γιατί γνωρίζει ότι μένουν πάμπολλα ακόμη να γίνουν. Κι αν δεν γίνουν τώρα, δεν θα γίνουν ποτέ. Τώρα που η επόμενη φουρνιά (ίδια κατά 80% με την προηγούμενη) αιρετών ετοιμάζεται να μοιράσει ό,τι απέμεινε από τα ιμάτιά μας, τώρα πρέπει να της πούμε ότι η γη μας είναι πολύτιμη, όχι γιατί είναι θεϊκή η παραθαλάσσια, αλλά γιατί είναι ζωτικός χώρος για το παρόν και το μέλλον μας. Και αντί να μας κοιμίζει και να χαρίζει, πρέπει να καταγράψει υπεύθυνα, να συζητήσει με τους ιδιοκτήτες, να συμφωνήσουν αυτοί για τις προθέσεις τους και μετά -με πλήρη διαφάνεια και σε επαφή με τη λογική-, να γίνει ότι πρέπει να γίνει για το κοινό συμφέρον και καλό.

 

Η ΕτΟ δεν μπορεί να προσφέρει παρά μόνο ενημέρωση, πληροφόρηση, επικοινωνία. Και είναι πολύ χαρούμενη γιατί βρίσκεται “εις την ευχάριστον θέσιν” να σας καλεί όλους να περάσουμε την Πρωτομαγιά του 2019 στον τόπο μας. Αυτόν τον τόπο που γλύτωσε πρόσφατα απ’ την …αξιοποίηση, πρόσκαιρα μάλλον. Κι από κει να δούμε τον τόπο μας και να σκεφτούμε, όχι ο καθένας χώρια, αλλά όσοι περισσότεροι μαζί, τι γίνεται και τι θα κάνουμε. Μπορεί επίσης να προσφέρει -μαζί με την πρόσκληση- λίγη σκιά, λίγο μεζέ, ένα δροσερό κέρασμα κι αρκετή μουσική. Και -κυρίως- την ευκαιρία να βρεθούμε μια Πρωτομαγιά περισσότεροι, από μια παρέα, μια οικογένεια, ένα σύλλογο. Και να δώσουμε ραντεβού και για την επόμενη χρονιά, εξασφαλίζοντας ότι του χρόνου κάπου θα έχουμε γη δημόσια για τέτοια ραντεβού.

 

Καλώς να ορίσετε.

 

Και καλά να περάσουμε.