Γεια σου κυρ-Γιάννη…

όσο τραγουδάμε θα σε θυμόμαστε

το καλύτερο μπουζούκι μας σίγησε για πάντα

Γέμισε με τη δεξιοτεχνία και το μπουζούκι του άπειρα βράδια αλλά και μέρες ανθρώπινου γλεντιού και χαράς, συνόδευσε με τη μουσική του δεκάδες νύφες και γαμπρούς στην εκκλησία, αλλά και στο γαμήλιο ξεφάντωμα, σε βαφτίσια και ονομαστικές εορτές, σε χαρές ανθρώπινες κι ανταμώματα, πανηγύρια, βεγγέρες και τυχαία καθημερινά μεθύσια, επετείους και εορτασμούς, συνόδεψε τα χορευτικά μας στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ικανοποίησε καημούς, ημέρωσε θυμούς, γαλήνεψε καρδιές ταλανισμένες απ’ τον έρωτα κι απ’ τα’ άδικο κι απ’ την ξενιτιά κι απ’ το μεροκάματο, σιγοντάρισε εξομολογήσεις νυχτερινές καλυμμένες στο μανδύα της καντάδας, έπαιξε ως τα ξημερώματα κι ως το επόμενο μεσημέρι και τρία μερόνυχτα συνέχεια, με λεφτά ή χωρίς, με χαρτούρα και για τον μπατίρη, ήξερε τον άνθρωπο απ’ το πώς κάθεται στο τραπέζι κι απ’ το πως παραγγέλνει στο σερβιτόρο, ήξερε το τρίχορδο όπως λίγοι μετά το 1950.

Είχε δάχτυλα μακρυά, ευκίνητα, μαγικά, έτοιμα για όλες τις παραγγελιές κι όλα τα ρεπερτόρια. Στις μεγάλες του δόξες «άνοιγε» το πρόγραμμα με “Ochie Chernye”… «το ‘παιξα στη Γερμανία στο φεστιβάλ, Γιαννάκη μου, και έγινε προσκύνημα… έμειναν όλοι κι άκουγαν». Έκανε τη «Ζαλούμπα» σχεδόν τοπικό παραδοσιακό τραγούδι, «έκανε τα κέφια» όλων στο γλέντι, κι έκανε το κέφι μας να ‘χει μπουζούκι μοναδικό που άλλοι δεν είχαν μετά το ’50.  Ντουέτο αχώριστο με τον Ζαχαρία, τον αδερφό του (τέσσερα αδέρφια η οικογένεια, με τον Κώστα και το Λάκη, και οι τέσσερεις μουσικοί αυτοδίδακτοι και βιρτουόζοι), αλλά και με τον μπαρμπα-Γιάννη τον Κάκαλο, τον «Γιατρό»…

Τον έλεγαν Γιάννη Ανδριά ή Μπαγιαντέρα, ψευδώνυμο πιθανώς σχετικό με την κοινή ενασχόληση όλων με τη μουσική, με το μπουζούκι και την κιθάρα. Ο κυρ-Γιάννης έφτασε τα 80 και ζούσε τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο. Χθες, στις 5.30μμ, άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο της Λεμεσού. «Έφυγε» ως ένα ακόμη περιστατικό της πιο συχνής αιτίας θανάτου στην Κύπρο: θανατηφόρο τροχαίο.

 

Κηδεύεται αύριο στη 1.30μμ στη Λεμεσό.

 

Το απόσπασμα (δυστυχώς μικρό τμήμα) είναι από την εκπομπή της τότε ΕΡΤ «Πολιτιστική Αποκέντρωση» του Τάσου Ψαρρά, με θέμα την πολιτιστική κληρονομιά και την ιστορία του Λιτοχώρου