οπότε μπορούμε τωρα να κάνουμε και τα επόμενα βήματα, τα τόσο καθυστερημένα και τόσο ζωτικά
Η ΕτΟ δικαιώθηκε πολλές φορές από τον Ιούλιο του 2015, ως σήμερα.
Τις περισσότερες φορές, χωρίς τη βοήθεια κανενός άλλου.
Με τα αδιάσειστα στοιχεία που δημοσίευσε ή εκφράζοντας το κοινό αίσθημα, επικαλούμενη την κοινή λογική, εκπληρώνοντας την αποστολή της ως Μέσου Μαζικής Επικοινωνίας.
Είναι πρακτική παγκόσμια διαδεδομένη, όταν ένα Μέσο παρεμβαίνει και επιτυγχάνει μια αλλαγή σε κάτι που έπρεπε να αλλάξει, αλλά αφηνόταν να υπάρχει απαράλλαχτο, να καταγράφει την επιτυχία του, με θριαμβευτικό τρόπο, δηλωτικό της αισθητικής και της ποιότητάς του. Η ΕτΟ δεν θα πανηγυρίσει. Κυρίως γιατί το θέμα στο οποίο παρενέβη, πέρυσι και φέτος, είναι θέμα που αφορά την ομοψυχία μας, πολιτικά πάθη που η επίσημη πολιτεία μας αποφάσισε να τερματίσει.
Αν κατάφερε κάτι η ΕτΟ, είναι να υπενθυμίσει τα αυτονόητα. Με τρόπο πειστικό και ψύχραιμο. Κι αυτό δεν είναι μια διαπίστωση αυταρέσκειας, αλλά η βασική ανάδραση που έλαβε από τους αναγνώστες της. Κατέγραψε και την πικρία όσων ήταν οι αποδέκτες της άποψής της, επιμελώς και ως ο δημοσιογράφος έχει υποχρέωση. Ο δημοσιογράφος, όχι ο κάθε μαθητευόμενος μάγος… Και δηλώνει ευχαριστημένη η ΕτΟ, γιατί έγινε ένα μικρό, αλλά ουσιαστικό βήμα. Ναι, είναι καιρός οι πεσόντες να αποκτήσουν το δικό τους μνημείο. Κι αμέσως μετά, να κάνουμε όλοι μαζί κι ένα τρίτο μνημείο, εδώ στο Λιτόχωρο: το Μνημείο της Πραγματικής Εθνικής Συμφιλίωσης. Όταν και εάν την κατακτήσουμε. Το βασικό υλικό για την ανέγερση του Μνημείου αυτού υπάρχει ήδη, δεκαετίες τώρα. Είναι η αντικειμενική ιστορική αποτίμηση της αυτής της περιόδου. Στην Ιστορία, οι περίοδοι είναι υπαρκτές, αλλά η συνέχειά της αδιάσπαστη. Μπορεί ο ειδικός (όχι ο αυτόκλητος, αλλά ο πραγματικά ειδικός, ο εφοδιασμένος με την παιδεία και το απαραίτητο υλικό) να ασχοληθεί με μια περίοδο ειδικά, γνωρίζει όμως και σημειώνει ότι η περίοδος αυτή είναι συνέχεια της προηγούμενης και προάγγελος της επόμενης. Και τα συμπεράσματα τα τελικά υπάρχουν με απόσταση χρόνου. Για τον 20ο αιώνα η Ιστορία έχει γραφεί, λεπτομέρειες μόνο συμπληρώνονται και τα συμπεράσματα δεν έχουν μεταβληθεί από το ’60 της πρώτης συνολικής αποτίμησης, ως την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα. Αυτά πρέπει να είναι η βάση του Μνημείου μας. Το αίμα που συμβολικά χύνεται στα θεμέλια για να στεριώσει το κτίσμα, έχει χυθεί ήδη κι ήταν ποτάμια. Δεν χρειάζεται άλλο.
Αγαπητοί απόστρατοι,
γραμματέα (και πρόεδρε) του Συνδέσμου Αποστράτων Σωμάτων Ασφάλειας Ν. Πιερίας,
ναι, το δημοσίευμα ήταν πρωταπριλιάτικο και τις πρώτες ώρες της 2ας Απριλίου δημοσιεύτηκε και η συνέχειά του που ξεκαθάριζε αυτό του τον χαρακτήρα, απευθυνόμενο στους τέσσερις αιρετούς του νομού μας, πράγμα σπάνιο για συνέχεια πρωταπριλιάτικης φάρσας/δημοσιεύματος. Η επιτυχία του έγκειται στο γεγονός ότι τα συστατικά του ήταν τόσο πραγματικά ώστε η ψεύτικη είδηση να μπορεί –θα μπορούσε- να είναι αληθινή. Για πολλούς λόγους και σεις το γνωρίζετε καλύτερα από μένα αυτό. Για ότι χρειαστεί στο μέλλον, αντί να περιγράφετε «κάποιον συντοπίτη που καπηλεύτηκε…» μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μέσα επικοινωνίας με την ΕτΟ. Υπάρχουν στην αρχική και την κεντρική σελίδα της και για την ΕτΟ, ένας είναι ο υπεύθυνος και ο δημιουργός της. Και γνωστός. Και με το όνομά του και την υπογραφή του δημοσιογραφεί, κοντά 30 χρόνια τώρα. Και εν γνώσει του δημοσιογραφεί και στον στενό τόπο της ιδιαίτερης πατρίδας του, χωρίς εκπτώσεις σε τίποτα. Το να αναγνωρίζει κάποιος/κάποιοι μόνο τις ευχάριστες καταγραφές/απόψεις, γνωρίζετε ότι δεν βοήθησε σε τίποτα, όποιον το έπραξε. Επ’ ευκαιρία, το να στερεί ο οποιοσδήποτε από δημοσιογράφο πληροφορία που παρέχει σε άλλους –όχι και τόσο δημοσιογράφους- είναι παγκοσμίως καταδικαστέο και σίγουρα στερεί ταυτόχρονα από τον ενεργούντα την διάκριση την ευκαιρία επικοινωνίας με το δημοσιογράφο. Ο συγκεκριμένος πορεύεται με το «συνηθισμένα τα βουνά απ’ τα χιόνια», αλλά και γνωρίζει που τελειώνει το πάπλωμά του. Και εύχεται γρήγορα να βρεθεί ο τόπος να στηθεί το μνημείο σας κι ακόμη πιο γρήγορα να έρθει η ειρήνη. Κυρίως γιατί αυτό ευχόμαστε για τους νεκρούς και τους πεσόντες: να αναπαυθούν ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ. Ευχαριστώ για την προσοχή σας.
ΥΓ: φυσικά, είναι αξιοσημείωτο ότι -από πέρυσι ως φέτος- άλλαξε και ότι αφορά τη ΧΑ. Τουλάχιστον, δεν συμμετέχει επίσημα ή “αυθόρμητα” στην εκδήλωση. Μπορεί στελέχη της να είναι παρόντα με τις άλλες τους ιδιότητες, αλλά είναι αυτά παρόντα και όχι η ΧΑ παρούσα. Και αυτό επετεύχθη ΜΟΝΟ γιατί οι διοργανωτές το αποφάσισαν και το κατάφεραν, αφού ΜΟΝΟ η ΕτΟ το εντόπισε και το έψεξε.-
