κρύβεται στο σκοτάδι, όταν δεν ξεριζώνεται απ’ τα μυαλά των ανθρώπων με παιδεία και αγάπη και όσο αυτοί βυθίζονται στο σκοτάδι, τόσο το σκοτάδι βγαίνει απ’ την σπηλιά του να απειλήσει όσους παλεύουν για φως
Ο φασισμός ποτέ δεν έλειψε από τούτο τον τόπο.
Και την Πιερία, ειδικότερα.
Μια Πιερία που βυθίζεται όλο και ταχύτερα στον καταστροφικό του εναγκαλισμό.
Βοηθοί στην βύθιση αυτή, οι ίδιοι -ιστορικά- βοηθοί.
Με κυριότερο την σιωπή όσων έχουν ορκιστεί στο όνομα της Δημοκρατίας.
Από τον πρώτο, ως τον τελευταίο.
Από το μέσο πολίτη του “ποιος είμαι εγώ και γιατί ν’ ασχοληθώ μ’ αυτό”, ως τον αρμόδιο κρατικό λειτουργό και -το χειρότερο- τον αιρετό που σιωπά, είτε συντηρητικός, είτε προοδευτικός. Για τους δικούς τους λόγους και οι δυο.
Κι ο φασισμός είναι εδώ.
Και θεριεύει, εκμεταλλευόμενος κάθε ενέργεια -αδράνεια, στην περίπτωσή μας- και δήλωση όσων ΔΕΝ ασχολούνται έστω και λεκτικά, έστω σε επίπεδο δήλωσης πολιτικής, όταν πρέπει.
Οι άλλοι, οι αρμόδιοι, είναι χρόνια τώρα παραδομένοι στην απάθεια της κρίσης που νομιμοποίησαν με όλη τους την δύναμη.
Μένουμε εμείς.
Η μάζα.
Η μουδιασμένη από την εξαθλίωση και την εγκατάλειψη.
Σε λίγο, το σκοτάδι θα χτυπάει τις πρώτες πόρτες.
Βράδυ.
Αργά.
Κρυφά.
Ανώνυμα.
Με κουκούλα.
Έτσι γίνεται πάντα.
Αφού διάφοροι δοκιμάσουν την απάθειά μας – λίγο δημόσια, λίγο κεκαλυμμένα-, οι βοηθοί τους αναλαμβάνουν το αιματηρό κομμάτι της διαδικασίας.
Κι οι πόρτες σπάνε.
Όταν ο Δούρειος Ίππος του φασισμού που εξασκεί …τα δημοκρατικά του δικαιώματα, περάσει την πύλη και τα τείχη της Τροίας-Δημοκρατίας, καμία ξέχωρη πόρτα δεν αντέχει.
Ανήμερα της μαύρης επετείου, ο φασισμός της Πιερίας δείχνει τα δόντια του.
Ανώνυμα και ημιανώνυμα.
Με θράσος.
Με την ελαφρότητα του “βάλτε το παντού” ή τον φανατισμό του αντικομμουνισμού, με αναγωγές 80 χρόνων παμπάλαιες ή και με τα δύο μαζί.
Έγινε ήδη “επαναστατικός”.
Βγήκε στο γιακά.
Τι ακολουθεί;
Οι αιρετοί ή φοβούνται να τον αντιμετωπίσουν ή προτιμούν να του κλείνουν το μάτι ή να τον χαϊδεύουν στο σκοτάδι.
Για να είναι αιρετοί και να διατηρούν την πιθανότητα να μας κυβερνούν.
Εμάς.
Την μουδιασμένη από την εξαθλίωση και την εγκατάλειψη μάζα.
Τον ανθρώπινο χυλό.
Για τα λεφτά που ‘ναι πολλά.
Πάντα.
Μια ολόκληρη … θεϊκή Πιερία κι ούτε μια τόση δα πεζή ενέργεια. Ούτε μια φωνή “Ποτέ ξανά φασισμός”.
Καληνύχτα.-
