δεν φαίνεται να ‘χει κάποιο πρόβλημα – εμείς εδώ… ούτε που ξέρουμε
“Σαλτάραμε”, δήμαρχε…
- Από το βρώμικο νερό.
- Τις κατεστραμμένες συσκευές.
- Τα έξοδα για φίλτρα, εμφιαλωμένο νερό, μπύρες (που δυστυχώς αντιμετωπίζουν μόνο το πρόβλημα τη δίψας), ηρεμιστικά (λιτοχωρίτισσες νοικοκυρές στα όρια της νευρικής κρίσης με σταδιακή εξέλιξη σε ψυχωσικά επεισόδια).
- Τα ρούχα που πλένονται για να ξαναπλυθούν.
- Την σιωπή των αμνών (που ψηφίζουν με κατεβασμένα κεφάλια ή με την ψευδοέπαρση της ανάπτυξης που μας εξασφαλίζουν για τέταρτη χρονιά και μεις δεν έχουμε νερό να πιούμε). Ούτε δελτίο Τύπου, ούτε ανακοίνωση, ούτε μια ανεπίσημη “διαρροή” για το τι και ποιος φταίει. Τίποτα. Ούτε κουβέντα.
Δεν θα έπρεπε -έστω- να ενημερωθούμε υπεύθυνα αν μπορούμε να πίνουμε ή όχι;
Και πριν φύγεις για την Αθήνα υπήρχε το πρόβλημα και -το πιθανότερο- θα συνεχίζει να υπάρχει, όταν γυρίσεις.
Αλήθεια,… η Αθήνα πως πάει από νερό;;;
Έχει ανέκαθεν τη φήμη της μεγαλούπολης που πίνει -για το μέγεθος της- εξαιρετικά καλό και καθαρό νερό. Αν και σε τμήματά της, στο κέντρο, η υποδομή περιλαμβάνει και -κυριολεκτικά- αρχαίους αγωγούς…
Διαβεβαίωσέ μας έστω γι’ αυτό.
Μην ανησυχούμε και για το τι νερό πίνεις εσύ…
