Η άποψη των 4 της Πιερίας

 

 

Ο παρών κενός χώρος πρόκειται να φιλοξενήσει την άποψη των τεσσάρων βουλευτών Πιερίας για τη “Συμφωνία των Πρεσπών” και ό,τι την αφορά ή συνδέεται με τη Συμφωνία, όποτε αυτή υπάρξει.

 

 

Στέργιος Καστόρης: “Είναι η αγωνία ότι η Ιστορία τούς προσπερνά χωρίς να τους παίρνει υπ’ όψιν.”

 

Σας στέλνουμε την τοποθέτηση του βουλευτή Πιερίας του ΣΥΡΙΖΑ Σ. Καστόρη στη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης της πρότασης δυσπιστίας της ΝΔ με αφορμή τη συμφωνία των Πρεσπών, προκειμένου να καλύψετε τον σχετικό κενό χώρο στην ιστοσελίδα σας.

Ευχαριστούμε,

Γραφείο Αστέριου Καστόρη

 

Το κείμενο της ομιλίας από τα πρακτικά της Βουλής

Κύριε Πρόεδρε, με σεβασμό στον χρόνο των υπόλοιπων ομιλητών και μετά από μία τόσο εξαντλητική συζήτηση –σχεδόν εκατόν πενήντα συνάδελφοι έχουν μιλήσει μέχρι αυτή τη στιγμή- εγώ παραλείπω όλο αυτό το κομμάτι για την ιστορία, τον πολιτισμό, αλλά και τη γλώσσα της δικής μου ιδιαίτερης πατρίδας της Μακεδονίας και θα μιλήσω μόνο για την ουσία της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία.

Ακούστε, κύριε Σταμάτη, μία απάντηση. Σε σας αφιερώνω την ομιλία μου. Ανησυχείτε για όλον αυτόν τον κόσμο που είναι στα συλλαλητήρια, που μας βλέπει, που διαμαρτύρεται κλπ.
Αυτό περίπου είπατε στην ομιλία σας για τον κόσμο που διαμαρτύρεται και τον νοιάζεστε.

Μπορώ να κατανοήσω κάποιον καλοπροαίρετο πολίτη που διαμαρτύρεται, γιατί νομίζει πως κινδυνεύει η ιστορία του, ο πολιτισμός του, η κληρονομιά του -πολιτιστική και ιστορική- από κάποιους γείτονες που αποκαλούνται «Μακεδόνες».

Μπορώ να δικαιολογήσω άγνοια της ιστορίας σε κάποιους καλοπροαίρετους πολίτες που φωνάζουν ότι η Μακεδονία ως πολιτική γεωγραφία είναι μία και ελληνική.

Μπορώ ακόμη να συγχωρήσω κάποιους καλούς, αγαθούς πολίτες που παρασυρμένοι από το πάθος ενός
ετερόκλητου πλήθους μπορεί να μας αποκαλέσουν κάτω από αυτό το κλίμα ακόμη και προδότες.

Όμως, δεν μπορώ να συγχωρήσω όσους και ιστορία γνωρίζουν –ακόμη και αν αυτή γράφτηκε πριν γεννηθούν, κύριε Κουμουτσάκο- και πρωταγωνίστησαν σ’ αυτήν την ιστορία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Δεν μπορώ να συγχωρήσω όσους με πλήρη γνώση και επίγνωση διαγράφουν και διαστρεβλώνουν κομμάτια της Ιστορίας, όταν αυτά δεν εξυπηρετούν τα προσωπικά τους συμφέροντα.

Δεν μπορώ να συγχωρήσω όσους, με πλήρη ξετσιπωσιά και πλήρη γνώση των κινδύνων, προσπαθούν να ξανασπείρουν θύελλες μισαλλοδοξίας σε έναν λαό που έχει πληρώσει ακριβά στο παρελθόν παρόμοιες σπορές.

Όχι ότι δεν τους κατανοώ, όχι ότι δεν καταλαβαίνω τους λόγους που τους οδηγούν σε τέτοιου είδους υπερεθνικιστικές ρητορικές, αδιαφορώντας για τα τέρατα που αυτές γεννούν. Δεν χρειάζεται να σκάψει κάποιος βαθιά για να βρει αυτούς τους λόγους. Είναι τόσο προφανείς που δεν κρύβονται, όσο βαθιά και να τους βάλετε, με όσα φτιασίδια και να τα σκεπάσετε.

Καταλαβαίνω ότι δυσκολεύονται να χωνέψουν ότι κάποιοι άπλυτοι –έτσι δεν μας λέτε;-, κατσαπλιάδες, Ινδιάνοι ήρθαν ξαφνικά με λαϊκή εντολή να κυβερνήσουν αυτήν τη χώρα, την οποία θεωρούσατε ότι έχετε κληρονομικό δικαίωμα να κυβερνάτε εσαεί.

Δυσκολεύονται να χωνέψουν ότι αυτοί οι άπλυτοι κατάφεραν τελικά, παρά τις τρικλοποδιές, όχι μόνον να φτάσουν μέχρι τις μέρες μας, μέχρι εδώ, αλλά να μετράνε λίγες μέρες ακόμα για να βγουν από τα μνημόνια, με πολύ συγκεκριμένες πολιτικές.

Ζορίζονται να πιστέψουν πως τα κεκτημένα τους, δηλαδή η διαπλοκή, η διαφθορά, ο κοινωνικός δαρβινισμός, ο ρατσισμός τους γκρεμίζονται ένα ένα. Αντικαθίστανται από διαφάνεια, από αξιοκρατία, από δημοκρατία, από αλληλεγγύη.

Αδυνατούν να πιστέψουν πως μπορεί να τους τσακώσει η τσιμπίδα του νόμου, για τα πράγματα που θεωρούν αυτονόητα και πρακτικές συνήθειες, όπως τη λεηλασία του κράτους, το πλιάτσικο των ευρωπαϊκών κονδυλίων, την εξυπηρέτηση συγγενών και φίλων.

Δεν μπορούν να χωνέψουν ότι οι μέρες της αφθονίας τους έφτασαν στο τέλος τους και είναι πολύ μακριά αυτές που περιμένουν για να έρθουν.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατανοώ πλήρως τη σύγχυση που οδήγησε την Αξιωματική Αντιπολίτευση να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας.

Δεν είναι ο πατριωτισμός τους που τους υποκινεί. Ξέρουν, και ας μην το παραδέχονται, πως η συμφωνία που είχαμε, είναι ό,τι καλύτερο μπορούσαμε να πετύχουμε. Το ομολογούν και οι κομματικοί σας φίλοι, γείτονες.

Είναι η αγωνία που έχουν αυτό που τους υποκινεί. Είναι η αγωνία ότι η Ιστορία τούς προσπερνά χωρίς να τους παίρνει υπ’ όψιν. Έχουν αγωνία γιατί η Ιστορία γράφεται πλέον από πολιτικούς και από πολιτικές που διαμορφώνουν ένα διαφορετικό μέλλον, ένα μέλλον που αφήνει πίσω όλες τις παθογένειες του παρελθόντος, ένα μέλλον που χτίζεται με όρους δικαιοσύνης, δίκαιης ανάπτυξης, δημοκρατίας, σταθερότητας, ειρήνης και συνεργασίας με τους λαούς και πρωτίστως με τους γείτονές μας. Ένα τέτοιο μέλλον αξίζει να το ζεις.

Αν η Νέα Δημοκρατία θεωρεί ότι δεν μπορεί να χωρέσει σε ένα τέτοιο μέλλον, ότι δεν μπορεί να συμβαδίσει με ένα τέτοιο μέλλον, είναι δικό της πρόβλημα.

Δεν της φταίμε εμείς. Δεν της φταίει η κοινωνία. Όσες κορόνες υπερπατριωτισμού και να επιστρατεύσει, δεν πρόκειται να καταφέρει να γυρίσει την Ιστορία πίσω.

Σας ευχαριστώ.

 

 

 

Ανοιχτή επιστολή του βουλευτή Πιερίας του ΣΥΡΙΖΑ Σ. Καστόρη

προς όλους  όσοι αγωνιούν πραγματικά για το μέλλον της ελληνικής Μακεδονίας

 

Η ιστορία μας δεν κινδυνεύει πλέον από τους γείτονες …

 

.. αλλά από όσους, εντός της χώρας, προσπαθούν να αλώσουν το μυαλό και την ψυχή μας, οδηγώντας μας πίσω, σε εποχές σκοταδισμού, μίσους και μισαλλοδοξίας

 

Με αφορμή το κάλεσμα των πολιτιστικών συλλόγων Πιερίας σε ειρηνική συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τη συμφωνία των Πρεσπών κι επειδή σε μια διαδήλωση είναι αδύνατον να γίνει ουσιαστική αντιπαράθεση και αντιπαραβολή επιχειρημάτων, θα ήθελα να παραθέσω γραπτώς στην κρίση σας τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς, τα δικά μου επιχειρήματα, που συνηγορούν υπέρ της υπογραφής της συμφωνίας.

Γιατί προχωρήσαμε τώρα σε μια νέα διαπραγμάτευση με τους γείτονες

Γιατί είχαμε την τύχη στην ηγεσία της γειτονικής χώρας να βρίσκεται ένας πολιτικός που πόρρω απέχει από τους πολιτικούς εκείνους που τα προηγούμενα χρόνια παραχάρασσαν την ιστορία, έστηναν αγάλματα και διαμόρφωναν ένα τοπίο ανιστόρητου αλυτρωτισμού.

Γιατί αυτή η συγκεκριμένη συγκυρία ήταν η μοναδική ευκαιρία να δώσουμε επιτέλους ένα τέλος σε μια διαμάχη, σε μια άγονη αντιπαλότητα που σερνότανε επί δεκαετίες και ζημίωνε όχι μόνο τους γείτονες, αλλά και τη χώρα μας και ιδιαίτερα τη Βόρεια Ελλάδα, τη Μακεδονία μας.

Σε ποια τετελεσμένα έπρεπε να μπει τέλος

Έπρεπε να μπει τέλος στη ντε φάκτο αναγνώριση της γειτονικής χώρας ως «Μακεδονίας» σκέτης, καθώς ήδη 149 χώρες (μεταξύ αυτών ΗΠΑ και η πλειοψηφία των χωρών του ΝΑΤΟ, η Κίνα, η Ρωσία και άλλες) την αποκαλούσαν με το όνομα αυτό, την ώρα που εμείς περηφανευόμασταν ότι δεν την αναγνωρίζουμε (αν και δεχόμασταν τους τουρίστες της με τα «Μακεδονικά» διαβατήρια).

Έπρεπε να μπει ένα τέλος στην ύπαρξη μιας μη φιλικής χώρας στα βόρεια σύνορά μας, την ώρα που στα ανατολικά μας πληθαίνουν οι εχθρικές κινήσεις μιας επικίνδυνης για την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή χώρας.

Τι ζητούσαμε δεκαετίες τώρα με τις προηγούμενες διαπραγματεύσεις

Ζητούσαμε σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, την ισχύ της έναντι όλων, την εξαφάνιση κάθε ίχνους αλυτρωτισμού.

Τι πετύχαμε με τη συμφωνία των Πρεσπών

Όσα ζητούσαμε και δεν τα έδιναν μέχρι σήμερα οι ιδεολογικοί φίλοι της Ν.Δ στη γειτονική χώρα (ο Γκρούεφσκι και οι συν αυτώ) και πολλά περισσότερα.

Τη σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό (Βόρεια Μακεδονία) και την ισχύ της έναντι όλων και στο εσωτερικό. Δεν είχαμε να διαλέξουμε ανάμεσα στο «Βόρεια Μακεδονία» αφενός και οποιοδήποτε άλλο όνομα, εκτός από το «Μακεδονία» αφετέρου. Είχαμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε οποιοδήποτε άλλο όνομα από τη μία και το σκέτο «Μακεδονία» από την άλλη.

Οι γείτονες συμφώνησαν να αλλάξουν το σύνταγμά τους, το όνομα της χώρας τους, όπως το προέβλεπε το σύνταγμά τους, πράγμα το οποίο καμία άλλη χώρα δεν έχει κάνει μέχρι σήμερα.

Το μείζον και σοβαρότερο απ’ όλα, πετύχαμε να παραδεχθούν και να αποδεχθούν ότι δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την ελληνική ιστορία και τον ελληνικό πολιτισμό της αρχαίας Μακεδονίας, παρά είναι σλάβικης καταγωγής και αντίστοιχης ιστορικής παράδοσης.

Πετύχαμε τη ρητή διαβεβαίωση περί του απαραβίαστου των συνόρων και την παραδοχή της ανυπαρξίας μειονοτικού ζητήματος εντός των ελληνικών ορίων, που να έχει σχέση με την πΓΔΜ.

Πώς τα πετύχαμε

Δυο δρόμοι υπήρχαν έτσι κι αλλιώς. Ο ένας θα ήταν να τους κηρύξουμε πόλεμο, να τους νικήσουμε και να τους αναγκάσουμε να δεχτούν όλα όσα θα θέλαμε.

Ο άλλος ήταν αυτός που ακολουθήσαμε.

Με πολιτικά μέσα και σε συνεργασία με τον διεθνή παράγοντα και τον κορυφαίο θεσμό του, που είναι ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών.

Ειρηνικά και με σεβασμό σον γειτονικό λαό, που δικαιούται από μια διεθνή συνθήκη να κατοικεί σε ένα μέρος της παλαιάς, ευρύτερης περιοχής της αρχαίας Μακεδονίας, της ίδιας διεθνούς συνθήκης (του Βουκουρεστίου του 1913) με την οποία κερδίσαμε εμείς το μεγαλύτερο κομμάτι της.

Εν τέλει, τι καλύτερο μπορούσε να γίνει; Υπήρχε περίπτωση να δεχτεί κανείς από την άλλη πλευρά, όση καλή θέληση και κι αν διέθετε, να απεμπολήσει τα πάντα; Τη γεωγραφική ονομασία της χώρας του, τη γλώσσα του που έχει αναγνωριστεί δεκαετίες πριν;

Ας μην ανησυχούν λοιπόν οι Πολιτιστικοί μας Σύλλογοι, οι θεματοφύλακες (όπως χαρακτηρίζονται) της ιστορίας, της παράδοσης και του πολιτισμού του τόπου μας.

Με τη συμφωνία διαφυλάσσονται όλα. Η ιστορία μας δεν κινδυνεύει πλέον από τους γείτονες. Κινδυνεύει μόνον από όσους, εντός της χώρας, προσπαθούν να αλώσουν το μυαλό και την ψυχή μας, οδηγώντας μας πίσω, σε εποχές σκοταδισμού, μίσους και μισαλλοδοξίας.

 

 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

..

 

..

 

Η ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Πιερίας αναδημοσίευσε σήμερα το δελτίο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα.

 

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ για τη  συμφωνία με την ΠΓΔΜ

 

Η συμφωνία με την ΠΓΔΜ σηματοδοτεί μια νέα σελίδα για την Ελλάδα, για τις διμερείς της σχέσεις με τους γείτονες,  αλλά και συνολικά για την πολύπαθη περιοχή των Βαλκανίων. Η ελληνική κυβέρνηση αξιοποίησε την ιστορική ευκαιρία που παρουσιάστηκε ώστε να δοθεί μια εθνικά συμφέρουσα λύση σε μια χρόνια εκκρεμότητα που στοίχισε στη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα.

Ο εθνικισμός και ο αλυτρωτισμός δίνουν τη θέση τους στη συνεργασία, τη συνανάπτυξη, την πρόοδο και τη σταθερότητα.

Η Αριστερά και ο προοδευτικός κόσμος της χώρας μας, έδωσαν κοινές μάχες τις προηγούμενες δεκαετίες με τους προοδευτικούς πολίτες της γειτονικής χώρας, απέναντι στον εθνικισμό και τη δημαγωγία. Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι  αφήνουμε πίσω  το παρελθόν και  σχεδιάζουμε το μέλλον, προσηλωμένοι στην ειρήνη και στη φιλία μεταξύ των λαών.

Σε αυτήν την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ κλείνουν σήμερα τα μάτια και ταυτίζονται με ακραίες εθνικιστικές και λαϊκιστικές απόψεις, υποχωρώντας από την εθνική γραμμή της σύνθετης ονομασίας erga omnes με βάση την οποία και οι ίδιοι διαπραγματεύτηκαν. Θα μείνουν στην ιστορία ως ανεύθυνοι και επικίνδυνοι.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ  13/06/2018