οι επιλογές μας, μας ακολουθούν, όπως λέτε όπου σας βολεύει – αλλά σας ακολουθούν και όπου ΔΕΝ σας βολεύει
Η πολιτική δεν έχει σύνορα.
Και τα γεωγραφικά ακόμη τα διασχίζει και τα ξεπερνά πια με ταχύτητα φωτός.
Ούτε κενά.
Η πολιτική κατέγραψε την εξέλιξή της αυτή -που της χάρισε η τεχνολογία- μετατρέποντας το “Δράσε τοπικά-Σκέψου παγκόσμια” από ένα σλόγκαν κάποιων οικολόγων, σε θέσφατο του παγκόσμιου πολιτικού marketing.
Όλα τα παραπάνω ισχύουν είτε μεγάλες, είτε μικρές είναι οι αποστάσεις.
Και όσοι ασχολούνται με την πολιτική, απ’ οποιοδήποτε σημείο ή θέση (πολίτες ή πολιτικοί), δεν έχουν πια το άλλοθι “ασχολήθηκα με το τάδε ή το δείνα γιατί ήταν κοντά ή μακριά, γιατί με αφορά μαζί με όλους τους συμπολίτες μου όλης της χώρας το ένα, αλλά δεν με αφορά το άλλο γιατί συμβαίνει στην αυλή μου” και το αντίθετο.
Ή ενδιαφέρεσαι ή όχι.
Ή έχεις την ευαισθησία να εντοπίσεις ή δεν την έχεις.
Αν κλαις για τα όσα τραβάει ο λαός στη Βενεζουέλα και ξιφουλκείς υπέρ του, πόσο δικαιολογείσαι να μην γνωρίζεις και να μην ασχολείσαι όταν εξαπατώνται οι κάτοικοι της …Απαλνής Σκοτίνας επί σειρά ετών; Διαβαθμίζεται η πολιτική ευαισθησία με βάση την απόσταση και το βάρος; Πως “πιάνεις” κάτι σημαντικό για ένα λαό μισό πλανήτη μακριά και αντιδράς, αλλά μιας κοινότητας του Δήμου σου που αγναντεύεις απ’ το μπαλκόνι σου το βάσανο σε αφήνει παντελώς αδιάφορο; Σου ‘κανε κάτι η τηλεόραση;
Τα τελευταία χρόνια είναι ΠΑΡΑ πολλοί αυτοί που -ελέω Fb- ζήλωσαν δόξα τηλεσχολιαστή και τιβιφίρμας και εξαντλούν κάθε λεκτική βία και βρισιά για να δημοσιοποιήσουν την θέση τους την πολιτική για τα της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Και καλά κάνουν. Όχι να βρίζουν και να γίνονται βίαιοι, αλλά να ασχολούνται. Πόσο μπορούν όμως και οι μεν και οι δε να “βλέπουν” μόνο τα εν Αθήναις και τίποτα μεμπτό να μην διακρίνουν στο κέντρο του Λιτοχώρου και σ’ όλες τις γωνιές του Δήμου μας;
Τέσσερα χρόνια τώρα, πολλοί βλέπουν τους κυβερνώντες (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, μαζί ή χώρια) να ‘ναι “καρφωμένοι” στις καρέκλες της εξουσίας τους. Αλλά ποτέ δεν είδαν τους “καρφωμένους” στις καρέκλες συμβούλους του Δημόπουλου που μόνιμα και απαρέγκλιτα ψηφίζουν ό,τι ο αρχηγός τους επιθυμεί, με σκυμμένο κεφάλι και χωρίς να αντιτάξουν ένα ελάχιστο αντεπιχείρημα, ακόμη κι όταν ο δήμος ξεσηκώθηκε να αποτρέψει πρόθεση ή να διαμαρτυρηθεί σε επικείμενη απόφαση. Στη Βουλή και την κεντρική πολιτική σκηνή, τοποθετούνται όλοι. Συν- ή αντί- πολιτευόμενοι και από το βήμα και από τα Μέσα, πολλές φορές υπερβολικά. Εδώ, στα δικά μας… ούτε αυτό δεν έψεξαν οι με τόσο ενδιαφέρον για την κεντρική πολιτική σκηνή. Η εισήγηση για τον ιδιώτη στην αποκομιδή έγινε από δήμαρχο-στέλεχος συγκεκριμένου κόμματος και στέλεχος ομοϊδεάτη του και κράτησε -συνολικά- 3 λεπτά. Κατέληξε σε ακύρωση της προσπάθειας επειδή αρμόδιο όργανο επιβεβαίωσε τη θέση αντιπολιτευόμενου περί φωτογραφικού διαγωνισμού. Κουβέντα δεν είπαν αυτοί που βλέπουν μόνο “καρεκλοκένταυρους”¨των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, στους οποίους ο δήμαρχος και οι σύμβουλοί του ΔΕΝ ανήκουν. Ούτε για τον διαπιστωμένα φωτογραφικό διαγωνισμό είδαν κάτι κι ούτε -φυσικά- έψεξαν κάτι…
Απ’ τον Σεπτέμβριο του ’14 και τον Ιανουάριο του ’15 ως σήμερα, το “ξεπούλημα” και η “προδοσία”, είναι όροι καθημερινής χρήσης πολλών. Πολύ συγκεκριμένων. Κατά μία διαβολική -και πάλι- σύμπτωση, βλέπουν τέτοια κατορθώματα στα 500χμ μακριά, αλλά … ένα σχόλιο φαρμακερό, μια διαπίστωση πικρή, μια σιωπή αποσιωπητικών δεν κατάφεραν να ποστάρουν εκεί που γεμίζουν ανελλειπώς και νυχθημερόν κατεβατά πολιτικής σοφίας. Δεν είναι προδοσία της εντολής που έλαβε ένας ή πολλοί όταν σπαταλά διαπιστωμένα χρήμα ή και το καταχράται ακόμα, τοπικός άρχοντας, αιρετός η μη;;; Δεν επηρεάζει αυτό και όσα κεντρικά μας αφορούν;;; Άμα κλέβουν και σπαταλούν πολλοί με τοπικά αξιώματα, δεν έχει αυτό επίπτωση στις τσέπες ΟΛΩΝ μας -στην Κοζάνη ή στον Άγιο Νείλο- και στα δημόσια οικονομικά μας; Αν τοπικό στέλεχος επιθυμεί αναβάθμιση σε πατέρα του Έθνους, τι καλύτερο απ’ το να αρχίσει την πολιτική του δράση σε τοπικό επίπεδο και να ασχοληθεί -έστω μέσω Fb- με τα τοπικά, αντί να “χάνεται” περιμένοντας την αναβάθμιση και την πιθανή προβολή από πανελλαδικά Μέσα; Και δεν είναι αναμενόμενο να ασχοληθεί με τα τοπικά προβλήματα και θέματα με την ορμή και την ένταση και την οξεία -ως και βίαιη- κριτική που επιδεικνύει για τα κεντρικά;;;
Έψεξαν (η επιλογή του συγκεκριμένου ρήματος αδικεί την πραγματικότητα και τη “λύσσα” την κακιά που είναι το ακριβές ανάλογο της πραγματικότητας) πολλοί και συνεχίζουν να ψέγουν και να βρίζουν ή και να καταδικάζουν με άψογο πολιτικά σωστό λεξιλόγιο (υπάρχει κι αυτό) τις πρόσφατες μετακινήσεις, αποστασίες, βολέματα, ξεπουλήματα μετά πιθανού χρηματισμού ή άλλων ανταλλαγμάτων, όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, βουλευτών από και προς κόμματα. Και είναι αυτοί που το έκαναν και το κάνουν, συγκεκριμένων κομματικών χώρων. ΑΛΛΑ, κουβέντα δεν βρήκαν να πούνε για την αποστασία και τις …ανεξαρτητοποιομετακινήσεις και τα ξεφτιλίκια που -μήνες τώρα- φιλοξενεί η τοπική μας Βουλή. Και αφορούν όλα αυτά τα ξεφτιλίκια τοπικούς αιρετούς κομματικών χώρων που είναι οι ίδιοι με αυτών που βλέπουν ανάλογα ξεφτιλίκια ΜΟΝΟ στο Κοινοβούλιο. Δεν είναι μήπως ανάλογο της κεντρικής μας Βουλής, το τοπικό μας Συμβούλιο; Ή λίγα χρήματα διαχειρίζεται; Ή το πολιτικό αισθητήριο, η κρίση και η ευαισθησία η πολιτική, κάνει ένα άλμα 500χμ και το ενδιάμεσο καταδικάζεται στο πολιτικό κενό που προσπαθεί να επιβάλλει η προσοδοφόρα υποκρισία τους;
Ήδη, οι αυτοδιοικητικές εκλογές και οι ευρωεκλογές μεταβλήθηκαν από τους αρχηγούς τους σε πρόβα των εθνικών, δημοψήφισμα, πανελλαδική δημοσκόπηση ακριβείας και ό,τι άλλο βολεύει τους σκοπούς τους. Άντε να δούμε τι θα αποδώσει το κενό. Και ποιο βάρος θα έχουν η υποκρισία και το παραμύθι σας… Αποφύγατε πολλά χρόνια τώρα κάθε συζήτηση, την παραμικρή λογική κριτική και απόδοση ευθυνών. Η συζήτηση θα γίνει. Κι η σιωπή σας θα είναι πιο αποκαλυπτική κι απ’ τα όποια λόγια και την παρουσία σας. Υπάρχει και η επιλογή της γκαζόζας. Κερνάει η ΕτΟ. Και μία και δύο κι όσες χρειαστούν για να σας χωνέψουμε.
Όλα έχουν ένα τέλος. Γιατί; Γιατί οι καιροί αλλάζουν. Θέτε-δε θέτε.-
ΥΓ: κάποιοι που ξεσάλωσαν άγρια τον τελευταίο καιρό και με ονοματεπώνυμο φωτογράφιζαν στόχους για μία ακόμη φορά, έπιασαν να γίνουν ΞΑΦΝΙΚΑ … μωρές παρθένες, αθώες και άδολες. Τα γραπτά μένουν. Και τα μεν και τα ΔΕΝ. Όπως το “ΔΕΝ προσυπογράφω τη συγνώμη του όποιου ένοχου, όταν καθυστερημένα αντιληφθεί πόσο χρυσαυγίτης και ακραίος και φασίστας είναι και καταπιαστεί να “ξεπλύνει” φήμη προσωπική που ο ίδιος έριξε στη λάσπη την νεοναζιστική).
