Πόσο μας ανήκει

αυτήν που φωταγωγήσαμε;;;

πόσες πιθανότητες επιτυχίας έχουν οι προσπάθειες ανάδειξης και προβολής, όταν στο Διαδίκτυο η Ακρόπολη είναι πολλά άσχετα μ’ αυτήν ηλεκτρονικά κατασκευάσματα?

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          Στην εποχή του “Αν δεν υπάρχεις στο Ίντερνετ, δεν υπάρχεις πουθενά”, η Ελλάδα πληρώνει δεκάδες εκατομμύρια για να συντηρήσει, προστατέψει, προβάλει και αναδείξει ένα από σημαντικότερα τοπόσημα και assets του παγκόσμιου τουρισμού, ένα μοναδικό ιστορικό μνημείο, συνώνυμο του Δυτικού πολιτισμού και της Δημοκρατίας. Προχθές, η Ελλάδα φωταγώγησε το πολυτιμότερο στολίδι της με φως ανάλογο της λάμψης που εκπέμπει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα -ακόμα και σήμερα- η χρυσή εποχή των προγόνων της.

Πόσο όμως της ανήκει αυτό το μοναδικό μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς του ανθρώπινου πολιτισμού; Πόσο κατέχει και προβάλει η Ελλάδα την Ακρόπολη της Αθήνας;

Η ανθρωπότητα αντλεί πλέον κάθε είδους πληροφορία και γνώση από τον Παγκόσμιο Ιστό, την άυλη βιβλιοθήκη με το σύνολο της ανθρώπινης πληροφορίας και γνώσης. Αν κάποιος αναζητήσει πληροφορίες στο Ίντερνετ για τον πιο γνωστό βράχο και την ακρόπολή του στο κόσμο, θα εκπλαγεί πλήρως. Αντί λαμπρές, τέλειας αισθητικής, πλούσιες σε πληροφορίες και πολύγλωσσες σελίδες, θα αντικρίσει μερικά  άσχετα κατασκευάσματα, το ένα με κατάληξη .gr, το άλλο με κατάληξη .com. Ένα παρόμοια άσχετο κατασκεύασμα σας περιμένει και στο acropolis.net, αλλά και στο akropolis.gr και πιθανώς όπου και όπως ψάξετε.

Κάποτε, τριάντα χρόνια πριν, όταν ο πλανήτης έθετε τους πρώτους διεθνείς κανόνες για το Διαδίκτυο, ένας κανόνας με διεθνή ισχύ που εφαρμοζόταν και στην Ελλάδα, επέβαλε ότι τα domains που αφορούν τοπωνύμια, γεωγραφικές περιοχές και τοπόσημα, όπως και οι ονομασίες φορέων διοίκησης (Δήμοι, Περιφέρειες, κτλ) μπορούσαν να ανήκουν μόνο στο κράτος που βρίσκονται, στην κεντρική διοίκηση ή τους κατά τόπους οργανισμούς. Τελευταίο απομεινάρι αυτού του κανόνα είναι ο κατάλογος των ΟΤΑ της χώρας μας με τις διάφορες παραλλαγές των domain που προκύπτουν από την ονομασίας τους, ενώ οι ιδιώτες, όταν καταθέτουν μια αίτηση στο ελληνικό σύστημα καταχώρησης, την συνοδεύουν απλώς με μια βεβαίωσή τους-δήλωση  ότι το αιτούμενο domain δεν ανήκει στο ελληνικό Δημόσιο και σε όλες τους τις εκφάνσεις ή στα δεδομένα domain του παραπάνω καταλόγου ή τους έχει νόμιμα παραχωρηθεί. Οι περιορισμοί που υπήρχαν αρχικά στην παγκόσμια νομοθεσία για το Ίντερνετ, εξαφανίστηκαν στο Συνέδριο του Παρισιού, το 2016, για το Παγκόσμιο Ίντερνετ και την νομοθεσία του. Τότε οι αρχικοί περιορισμοί απαλείφθηκαν, αν και στην Ελλάδα -αλλά και αλλού- είχαν ήδη καταπατηθεί. Μπορεί κανείς να δει και τι υπάρχει στο Διαδίκτυο και για ένα άλλο διάσημο trend και παγκόσμιο brand name, όπως αρέσκονται πολλοί στην Πιερία να το ονομάζουν. Τον Όλυμπο.

Η νέα φωταγώγηση της Ακρόπολης ήταν μια καλή αφορμή για εκατομμύρια χρήστες του Διαδικτύου να αναζητήσουν πληροφορίες για το πασίγνωστο αξιοθέατο, για μια ακόμη φορά. Το θέμα είναι ποιο συμφέρον έχει η Ελλάδα να νέμονται την παρουσία της Ακρόπολης στο Ίντερνετ, τουριστικά πρακτορεία και εταιρείες πληροφορικής στο Τέξας, συνδέοντας το λαμπρό μνημείο με άσχετες -και κακάσχημες- σελίδες, άσχετου υλικού. Πρέπει τώρα να αλλάξει ο νόμος και τοπικά και ίσως και διεθνώς ή να φροντίσουμε -ως οργανωμένο κράτος- να προστατεύσουμε την κληρονομιά μας και τα -για πολλούς- αναπτυξιακά …assets μας, κατά πως τους πρέπει.