μόνο κατά Δημητρακόπουλου; – “ΑΠΑΝΤΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ΝΑ ΣΩΖΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ”
Ο απολογισμός της οκταήμερης εθελοντικής προσφοράς του καθηγητή Παθολογίας, διευθυντή της Γ. Παθολογικής κλινικής του “Ερρίκος Ντυνάν” της Αθήνας και προσωπικού γιατρού του πρωθυπουργού, Αντ. Δημητρακόπουλου, στην κλινική Covid-19 του ΓΝΚατερίνης, όπως ο ίδιος την δημοσίευσε, προκάλεσε χθες την οξεία αντίδραση του Ιατρικού Συλλόγου Πιερίας. Σε ανακοίνωσή του, κάνει λόγο για “λαϊκιστές” πολιτικάντηδες, υπεραμύνεται της προσφοράς του προσπωπικού και των γιατρών του ΓΝΚ που “δεν χτίζουν καριέρες, πατώντας σε ανθρώπινες απώλειες” και εντοπίζει “επίδειξη γνώσεων και δισταγμό στην απόφαση”. Παρά την ευθεία αναφορά στον κο Δημητρακόπουλο και την 8ημερη εμπειρία του στο ΓΝΚ, δεν είναι βέβαιο ότι η ανακοίνωση είναι κριτική μόνος σε βάρος του συγκεκριμένου εθελοντή. Έτσι, ερωτηματικά δεν υπάρχουν πια μόνο για μία ανάρτηση που “χάθηκε” αφού προκάλεσε το πανελλήνιο ενδιαφέρον, αλλά και για το ποιος ή ποιοι βρέθηκαν στο “στόχαστρο” της αντίδρασης του ΙΣΠ.
Η ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου Πιερίας
Την πανδημία, ενώ σε όλη την υφήλιο οι κακεντρεχείς και ανόητοι υπερισχύουν μέσω απροσμάχητων τεχνασμάτων, στην Ελλάδα και ιδιαιτέρως στους πρόποδες του Ολύμπου έχουν βρει το ασφαλέστερο καταφύγιο, επειδή η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ στέκεται αρωγός στην απύθμενη κομπορρημοσύνη και αμετροέπειά τους.
Χρειάστηκαν 8 λεπτά για να αποδομήσουν μια 8ήμερη φιλική συμμετοχή στον 8μηνο ΠΟΛΕΜΟ που δίνουμε εδώ στη Βόρεια Ελλάδα και ειδικότερα στην Πιερία.
Είναι πολύ ευκολότερο να μην πράττεις, να αδρανείς, να εθελοτυφλείς, να μεμψιμοιρείς, να ακυρώνεις, να μέμφεσαι, να σαρκάζεις, να λοιδωρείς, επικαλούμενος το ΑΓΑΘΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, να συμμαχείς με συναινούντες στην ανομία και στην ηλιθιότητα, παρά να κατανοείς την ουσία της κατάστασης, τα επιχειρήματα της λογικής, την ανάγκη για δράση.
Η διαδικασία υπερτερεί του αποτελέσματος, η επίδειξη γνώσεων της εφαρμογής, οι δισταγμοί της απόφασης, οι πομφόλυγες της σοφίας.
ΤΟ Δ.Σ. του Ι.Σ.Π. θεωρεί καθήκον του στο χρονικό σημείο αυτό ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΑΤΡΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ,ΤΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΙΑΤΡΕΙΩΝ,ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΜΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ ΙΑΤΡΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΗΡΩΙΣΜΟ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΜΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΖΩΗΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΕ ΑΝΤΙΤΙΜΟ ΤΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΠΟΝΗΣΗ ΚΑΙ ΝΟΣΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ .
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΟ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ «ΕΝΕΡΓΟΥΣ» ΛΑΙΚΙΣΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ ΚΑΘΕ ΧΡΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΟΣ.
ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑΝ ΝΑ ΧΤΙΖΟΥΝ ΚΑΡΙΕΡΕΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ ΕΜΕΙΣ ΑΠΑΝΤΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ΝΑ ΣΩΖΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΘΕΩΡΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΟΣ ΕΙΔΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ Η ΑΛΛΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΠΙΕΡΙΑΣ
Η ανάρτηση Δημητρακόπουλου
8 μέρες στην κλινική Covid-19 του Νοσοκομείου Κατερίνης
– 90 νοσηλευόμενοι ασθενείς καθημερινά.
– 140 συνολικά.
Δεκάδες θάνατοι.
Συνεχείς διασωληνώσεις.
Ένα μεσημέρι δώσαμε 7 εξιτήρια, το απόγευμα τα κρεβάτια τους ήταν πάλι γεμάτα. Στο ΤΕΠ κρατούσαν αρρώστους ακόμη και 36 ώρες μέχρι να βρεθεί κρεβάτι στην κλινική. Πολλές διακομιδές, γιατί δεν χωρούσαν πουθενά.
Πολλοί σχετικά νέοι, 45-60 ετών. Κάποιοι με μικρά παιδιά: «σώσε με γιατρέ, έχω παιδιά να μεγαλώσω». Σπάραζε η καρδιά σου.
Την 2η ημέρα διασωληνώσαμε 39χρονο. Έπειτα από λίγο και 47χρονο. Σαρώνει σε αυτές τις ηλικίες. Δεν είναι μόνο οι ηλικιωμένοι. Και το σημαντικότερο: χωρίς άλλους παράγοντες κινδύνου. Με μία εξαίρεση, την παχυσαρκία συχνά.
Πολλές ελλείψεις, κυρίως σε εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό. Χωρίς πνευμονολόγο…
Πάρα πολλοί ιατροί ασθενείς με covid, ταυτόχρονα. Επιστρατευμένες όλες οι ειδικότητες του νοσοκομείου. Τι μπορούν όμως να προσφέρουν στην βαριά πνευμονία του covid ιατροί μη σχετικών ειδικοτήτων; Κάνουν ό,τι μπορούν με αγάπη, φιλότιμο και αυτοθυσία πολλές φορές. Δεν αρκεί όμως. Φανταστικοί οι ειδικευόμενοι όλων των ειδικοτήτων. Ανεκτίμητη η προσφορά τους. Στα νοσοκομεία των μεγάλων πόλεων υπάρχει πληθώρα ιατρών.
Εμείς στην Αθήνα ζούμε σε μια άλλη πραγματικότητα. Μακριά από τη ζοφερή πραγματικότητα των νομαρχιακών νοσοκομείων, όπου το σύστημα υγείας δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό το τεράστιο φορτίο τόσων πολλών ασθενών με πνευμονία ταυτόχρονα. Δεν ήταν σχεδιασμένα για τις συνθήκες που απαιτούνται στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Εν καιρώ «ειρήνης» επαρκή ίσως, εν καιρώ «πολέμου» ανεπαρκή. Χρειάζονται βοήθεια κυρίως σε ειδικούς ιατρούς και σε νοσηλευτές με εμπειρία. Και σε εξοπλισμό βεβαίως.
Αναρωτιέμαι όμως: όσους αναπνευστήρες και να έχεις, τους ιατρούς και τους νοσηλευτές που θα τους λειτουργήσουν και θα φροντίσουν τους ασθενείς πώς θα τους βρεις να στελεχώσουν τα νοσοκομεία των μικρών πόλεων της Ελλάδας;
