μήπως μιλάτε για έργο 1.240.000 ΕΥΡΩ που για δικούς σας λόγους εξαφανίζετε και στα επίσημα έγγραφα?????
Η παραχώρηση δημοτικής γης σε επιχειρηματίες με την αντίστροφη της δημοπρασίας διαδικασία και με αποφάσεις οργάνων, οι συνεδριάσεις των οποίων δεν ανακοινώθηκαν καν -πολύ περισσότερο τα θέματα της ημερήσιας διάταξης-, συνεχίζεται και εξελίσσεται σε πρακτική και πολιτική συνήθεια της δημαρχίας Γερολιόλιου.
Μετά τους επιχειρηματίες που θέλουν να νοικιάσουν δημοτική γη σε μυστήρια μέρη, προκειμένου να εγκαταστήσουν εκεί επενδύσεις και δομές εκατομμυρίων, στη σημερινή συνεδρίαση παίρνει σειρά ο Πολιτισμός και μια τοπική μη κερδοσκοπική εταιρεία που ήδη έχει εξασφαλίσει την θετική γνωμοδότηση του τοπικού συμβουλίου Λιτοχώρου. Παρά τον χαρακτήρα του αιτητή ως μη κερδοσκοπική εταιρία, αιτήθηκε χρησιδάνειο χρονικού ορίζοντα των εμπορικών μισθώσεων, ενώ σίγουρα θα μπορούσε να καλύψει και ικανοποιήσει τις όποιες ανάγκες του με την ανά περίπτωση παραχώρηση χρήσης του χώρου, τα ΟΛΥΜΠΙΑ ΕΝ ΔΙΩ επέλεξαν να διεκδικήσουν δεκαετές χρησιδάνειο. Πιθανώς, είναι επιλογή που συνάδει με την ισόβια συμμετοχή στο ΔΣ τους των τριών εμπνευστών της διοργάνωσης που στηρίχτηκε στο έπακρον από τους αιρετούς της Πιερίας και το Δημόσιο. Αλλά κι αυτό συνάδει με το γεγονός ότι τα περισσότερα μέλη της διοίκησης είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Οπότε, αναμενόμενος και ο προσανατολισμός προς την δημόσια γη. Στα πολλά παράξενα της υπόθεσης που θα συζητηθεί στη σημερινή τηλεσυνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου μας, υπάρχουν μερικά που ξεχωρίζουν, χωρίς τα υπόλοιπα να είναι αμελητέα.
Ο συγκεκριμένος φορέας “στεγάζει” τις εκδηλώσεις του στο αρχαίο θέατρο του Δίου. Τώρα θέλει να τις μετακομίσει σε ένα παλιό, έρημο και εγκαταλελειμμένο από το 2005 αμμορυχείο του Λιτοχώρου. Ή να τις “στεγάσει” και εκεί, όπως και στα Λίβηθρα. Στην περίπτωση του αρχαίου θεάτρου του Δίου που χρησιμοποιεί από γενέσεως, δεν ζήτησε χρησιδάνειο έστω και για δύο χρόνια. Γιατί είναι αρχαιολογικός χώρος, θα προκύψει το συμπέρασμα, ενώ το αίτημά του είναι για αμμορυχείο.
Είναι όμως αμμορυχείο;
Γιατί και μόνο μια επίσκεψη στον υπό παραχώρηση χώρο, θα αποκαλύψει σε όλους ότι δεν είναι -σε καμία περίπτωση- ένα παλιό, εξοφλημένο, σε εγκατάλειψη από το 2005 αμμορυχείο, αλλά το μεγαλύτερο έργο που έγινε ποτέ στο Λιτόχωρο ή ένα από τα μεγαλύτερα που μετέτρεψαν το παλιό αμμορυχείο σε πολυχώρο αναψυχής και δραστηριοτήτων, ανάπλαση που κόστισε 1.240.000 ευρώ, ήτοι περισσότερα από 440.000.000 παλιές δραχμές!!! Η ιστορία του έργου είναι κάτι που πρέπει να εξηγήσουν σε όλους μας τα στελέχη των δύο δημαρχιών που υλοποίησαν το έργο και ευτυχώς ο σημερινός δήμαρχος, Βαγγέλης Γερολιόλιος, είναι ένα απ’ αυτά. Επίσης να εξηγήσει πως το αίτημα αφορά παλιό αμμορυχείο, ενώ και ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά ότι είναι περιουσιακό στοιχείο του Δήμου μας, αξίας απείρως μεγαλύτερης από ένα παλιό, έρημο για 16 χρόνια αμμορυχείο.
Η χρονική εξέλιξη του αιτήματος των ΕΝ ΔΙΩ ΟΛΥΜΠΙΩΝ προκαλεί κι αυτή πολλά ερωτηματικά, αφού το αρχικό αίτημα μετρά δυο χρόνια ήδη και μόνο στο πιθανό τέλος της πανδημίας και την επαναφορά στις κανονικότερες συνεδριάσεις μπορεί να αποδοθεί η φούρια που ενέσκηψε και για το θέμα αυτό, μετά τα πρόσφατα άλλων ενοικιάσεων δημοτικών γαιών.
Σύμφωνα με πληροφορίες της ΕτΟ, στη συνεδρίαση του τοπικού συμβουλίου Λιτοχώρου που έκρινε το αίτημα προκειμένου καθήκοντι να γνωμοδοτήσει, εκφράστηκαν πολλά ερωτήματα και από μέλη της πλειοψηφίας, αλλά παρέμειναν αναπάντητα. Όπως για το αν ο συγκεκριμένος φορέας Πολιτισμού και η νομική του μορφή, μπορεί να επιδιώκει εμπορικό κέρδος και με ποιο τρόπο. Πολύ καθυστερημένα, κάποιοι αναζήτησαν -μετά την συνεδρίαση αυτή- το καταστατικό του φορέα, αν και θα έπρεπε να συνοδεύει το αίτημα και να συμπληρώνει τα υπόλοιπα στοιχεία.
Ο συγκεκριμένος χώρος, πίσω από το “Αλεξάνδρειο” δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ και για τίποτα, αν και υπήρξαν αιτήσεις για την χρήση του. Παραμένει σε μεγάλο βαθμό σώος από τις λεηλασίες διαφόρων … ανακυκλωτών, μόνο επειδή είναι υπόγειος -χαμηλότερος από την επιφάνεια του εδάφους- και δεν εντοπίζεται από τους ενδιαφερόμενους. Τον φυλάει ο φόβος που φυλάει τα έρμα και κάποτε διέθετε και πινακίδα εταιρείας φύλαξης. Και υποσταθμό για ηλεκτρισμό. Και φυσικά την πινακίδα που αποδεικνύει ότι ούτε αμμορυχείο παλιό είναι, ούτε μνημείο της Φύσης, αλλά πολυχώρος με διάφορα περί την αναψυχήν συν έναν στίβο ιππικών επιδείξεων!!!!!! Δηλαδή ένα σκάμμα μερικών εκατοντάδων τετραγωνικών μέτρων, με τσιμεντένιο, μικρό πεζούλι και ψιλή άμμο της θαλάσσης.
Αν μάλιστα δεχτούμε ότι μόνο αμμορυχείο παλιό και άθλιο είναι, όπως λένε “τα χαρτιά” τα επίσημα πλέον, κάποιος πρέπει να μας εξηγήσει γιατί στην προτεινόμενη σύμβαση με τον ευαγή φορέα, προβλέπεται ο φορέας να αποζημιώσει για την όποια ζημιά προκαλέσει στο μίσθιο!!!!!! Πιθανώς και αφού περί παλιού αμμορυχείου πρόκειται …μπορεί να προκληθεί ζημιά σε πέτρες και χαλίκια. Αν πρόκειται για τους συνήθεις όρους τέτοιων συμβάσεων, απ τις οποίες κάποιες αφαιρέθηκαν ως άσχετες, η συγκεκριμένη πως παρέμεινε;;;
Εν κατακλείδι… η δημαρχία Γερολιόλιου διαμοιράζει την γη μας.
Προβάλλοντας γελοία επιχειρήματα περί υποστήριξης της ανάπτυξης που ακόμα έρχεται, αλλά έχει έρθει ήδη για πολλούς τυχερούς. Ή για διογκωμένες εκτιμήσεις για αύξηση θέσεων εργασίας και πολλά άλλα εξίσου φαιδρά. Η χωροταξία που ο ίδιος ο δήμαρχος πρότεινε και επιθυμούσε ένα χρόνο πριν, ένα χρόνο μετά ξεχάστηκε. Για τους υποστηρικτές του που υποσχέθηκαν στην προηγούμενη συνεδρίαση να στηρίξουν κάθε ανάλογο αίτημα, η ΕτΟ θέλει να τους επισημάνει ότι καλό θα είναι να έχουν εξασφαλίσει φτηνή δημοτική γη για όλους τους μελλοντικούς αιτητές επιχειρηματίες, αφού ήδη προκύπτουν ερωτήματα αθέμιτου ανταγωνισμού. Και στα δύσκολα, καμία πειθήνια συνεργαζόμενη αντιπολίτευση ή κάποια αγνότερη που δεν τολμά να αρνηθεί σε επιχειρηματίες ακόμη και τα πιο ακραία αιτήματα, δεν θα συμπαραταχθεί με την διοίκηση και τον παραλογισμό της. Ενδεικτικό του οποίου είναι και η μετατροπή του κόμβου του Δίου σε εμπορικό hub, με την παράλληλη μετατροπή του κόμβου του Βαρικού σε είσοδο σε τουριστικό παράδεισο.
