και ελπίζεις σε σύντομες εμφανίσεις στην σκηνή – ενώ στα παρασκήνια ονειρεύεσαι νίκες παρασκηνίων – εσύ που τα ‘θελες όλα στο φως…
Απάντησες σήμερα σε ένα …post.
Ενός εμφανώς ψεύτικου προφίλ ενός υπαρκτού ανθρώπου.
Που κρίνει την διοίκησή σου.
Τα έργα και τις μέρες σου.
Και παραπλάνησες ακόμη περισσότερο.
Με την βοήθεια των βαλτών και υπάκουων που δημοσίευσαν την απάντησή σου, αλλά την ερώτηση της “Κατρίνα” δεν έκαναν τον κόπο να την δημοσιεύσουν. Αυτό είναι βασική προσβολή της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Αλλά αυτό είναι δουλειά τους. Όχι δουλειά μου. Όταν δημοσιεύσουν αυτοί το post που προκάλεσε την απάντησή σου θα δημοσιεύσω κι εγώ την απάντησή σου.
Η “Κατρίνα” ανταπάντησε και στην απάντησή σου.
Και σίγουρα την διάβασες. Όπως κι όσοι ενδιαφέρονται για το θέμα που “άνοιξε”.
Αν και επικαλέστηκες τους εργαζόμενους -γενικά- για να τους βάλεις μπροστά, ως προπέτασμα καπνού και άλλοθι, ΔΕΝ δημοσίευσες την απόφαση με τις προσλήψεις. Προτιμάς να τσουβαλιάζεις σε δυο τσουβάλια και να στρέφεις το ένα εναντίον του άλλου. Αλλά βάζεις λάθος ανθρώπους, σε λάθος τσουβάλια. Όπως έκανε και ο προκάτοχός σου. Ποντάροντας -σωστά- στο ατομικό συμφέρον που θα εξαφανίσει, θα δηλητηριάσει κάθε ανθρώπινη σχέση, σε μικρό τόπο, όπως τον περιέγραψες τον Σεπτέμβριο του 2018.
Μια απορία έχω μόνο, απ΄ το 2015 ως σήμερα: όλοι αυτοί για τους οποίους γίνεται η συζήτηση, οι υποψήφιοί σου, αυτοί που επώνυμα και με όλους τους τρόπους ζητούσαν την ψήφο μας… αισθάνονται; έχουν αίμα και σφυγμό; πως δεν βγήκαν -έστω με ένα …post, απ’ τα χιλιάδες που έκαναν και κάνουν- να πούνε ΜΙΑ κουβέντα;;; Όχι ως εργαζόμενοι με τον οποιοδήποτε τρόπο και για τον όποιο λόγο. Ως συνάνθρωποί μας που επεδίωξαν να ψηφιστούν και να θέλουν να μας διοικήσουν. Ως οι ελάχιστοι που τόλμησαν να στελεχώσουν συνδυασμούς, με χίλια παρακάλια, σε μια διαδικασία που -για σένα ως υποψήφιο δήμαρχο- διήρκεσε πάνω από χρόνο.
Απάντησες και επιβεβαίωσες ότι το θέμα σ’ ενδιαφέρει κι ας είναι στο …Fb.
Κι επειδή blogατζής και ανεύθυνος δεν είμαι, θέλω να συνεισφέρω τα κάτωθι, στη συζήτηση.
ΥΓ: διάλεξε εσύ τον τρόπο με τον οποίο θα πειστείς -δημόσια- ότι η “Κατρίνα” ΔΕΝ είναι …εγώ και θα συμφωνήσω σ’ ό,τι επιλέξεις. Και ξαναάκου τα μεγάλα λόγια του Σεπτεμβρίου 2018. Είναι όλα δικά σου. Ούτε δικά μου, ούτε της όποιας “Κατρίνα”, ούτε του όποιου χρειάζεται δουλειά και εισόδημα και ΔΕΝ ήταν υποψήφιος …ΣΥΝθέτης.
ΥΓ2: πρόεδρος και διευθυντής της ΔΕΑΔΟ ΔΕΝ γνωρίζουν αν παρατημένο απορριμματοφόρο στο αμμορυχείο ανήκει στα εξαφανισμένα και κλεμμένα. Αλλά γράφεις δυο σελίδες για την ανώνυμη που μπορεί να ήθελε και “ιδιαίτερη μεταχείριση” που μπορεί να ‘ναι και άντρας που μπορεί να ήταν και υποψήφιος/α σου, τελικά… (το φαντάζεσαι;;;)
“… στο μικρόκοσμό μας -άλλωστε- όλα είναι γνωστά και στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ ολοφάνερα…”
ΥΓ: άκου… ναι, κάνε κλικ εδώ να θυμηθείς τι δεν ξεχάσαμε.-
Δεν προσέρχεσαι.
Δεν θα προσέλθεις ποτέ.
