Μονά-ζυγά δικά τους

και όριο κανένα!!!

πως η ανάδειξη Λιάπη σε μέλος ΔΣ της ΔΕΥΑΔΟΛ κατήργησε και τα προτελευταία παραταξιακά όρια – γιατί τόση πρεμούρα; – ένα ακόμη δείγμα ύφους διοίκησης Γερολιόλιου

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    Αποδεικνύοντας την προσήλωσή της στον θεσμικό …ολοκληρωτισμό (αν και προεκλογική οπαδός της συναίνεσης), η δημαρχία Γερολιόλιου και τα παρακολουθήματά της, εξευτέλισαν, πριν λίγες μέρες, κάθε έννοια αυτοδιοικητικού και πολιτικού ήθους, εφαρμόζοντας -τις καταστροφικές για την Δημοκρατία- αλλαγές της κυβέρνησης της ΝΔ, σε έναν νόμο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση που ψηφίστηκε πριν αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας και άλλαξε στα σημεία που αυτή ήθελε, πριν καν αυτός εφαρμοστεί ως είχε ψηφιστεί…

Την ευκαιρία για τα νέα “κατορθώματα” του απροσδιόριστου συνασπισμού διαφόρων ετερόκλητων προσωπικοτήτων που διοικεί τον Δήμο μας, έδωσε η εκλογή του αντικαταστάτη του Βαγγέλη Γρεβενίτη, στο ΔΣ της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης και Αποχέτευσης Δίου-Ολύμπου. Ο δημοτικός σύμβουλος και -επί Δημόπουλου- πρώην πρόεδρος του ΔΣ της δημοτικής επιχείρησης ήταν ένα από τα δύο μέλη του ΔΣ που προέρχονται από την αντιπολίτευση. Οπότε, στην ψηφοφορία για την εκλογή του αντικαταστάτη του συμμετείχαν μόνο οι δημοτικοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης και μόνο απ’ αυτήν μπορούσαν να υπάρχουν υποψήφιοι, αν όχι μόνο από την παράταξη του Δημόπουλου. Και τελικά δεν υπήρξε ένας μόνο υποψήφιος, αλλά δύο. Ο δεύτερος προτάθηκε από την γνωστή για την καταξίωσή της -στο χώρο της δημοτικής αντιπολίτευσης-… παράταξη του συγκυβερνώντος Στέργιου Φαρμάκη!!! Κι έτσι άρχισαν τα ξεφτιλίκα…

Ο επικεφαλής της αντιπολιτευτικά συμπολιτευόμενης και μετέχουσας στην διοίκηση και με έμμισθη θέση, επικεφαλής της “Συμπολιτείας”, Στέργιος Φαρμάκης, προτείνοντας τον υποψήφιό του Απόστολο Λιάπη, προσπάθησε να ακυρώσει την υποψηφιότητα Τσιμήτρη (πρόταση Δημόπουλου), με το παιδαριώδες επιχείρημα ότι είναι ήδη αναπληρωματικό μέλος και δεν μπορεί να είναι υποψήφια. Το επιχείρημα κατέπεσε άμεσα και η ψηφοφορία που ακολούθησε ανέδειξε τους υποψήφιους να ισοψηφούν με πέντε ψήφους συναδέλφων τους και μια λευκή ψήφο, της Κατ. Κουρίτα. Αλλά η ψηφοφορία περιείχε το δεύτερο ξεφτιλίκι: ένας ακόμη γνωστός αντιπολιτευτικά συμπολιτευόμενος δημοτικός σύμβουλος του Δημόπουλου και πρόεδρος της υπό διάλυση ΔΗΚΕΔΟ, ο Γιάννης Πούλιος, ψήφισε ορθά-κοφτά και καμαρωτά, όχι την υποψήφια του συνδυασμού στον οποίο ανήκει θεωρητικά, αλλά τον υποψήφιο της συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης στην οποία ανήκει και ο ίδιος -από τον Σεπτέμβριο του 2019-, Λιάπη. Κι έτσι η διαδικασία πέρασε στο επόμενο στάδιο που η Κατ. Κουρίτα υπενθύμισε ότι είναι η επανάληψη της ψηφοφορίας, ενώ ο πρόεδρος του σώματος Κων. Σαμαράς, έδινε την ευκαιρία σε κάποιον από τους δέκα που ψήφισαν να μεταβάλει την ψήφο του, προκειμένου να ξεπεραστεί η ισοψηφία. Στο σημείο αυτό έκανε και την εμφάνισή του ο δήμαρχος Βαγγέλης Γερολιόλιος, ζητώντας να ενημερωθεί αν στην ψηφοφορία μπορούν με λάβουν μέρος και οι ανεξάρτητοι δημοτικοί σύμβουλοι, έχοντας πιθανότατα στο μυαλό του τον πλήρως συμπολιτευόμενο ανεξάρτητο Διονύση Φόλιο, εγγυημένα ανεξάρτητη πολιτική οντότητα, ως εκλεγμένος με παράταξη της αντιπολίτευσης (του Πέτρου Κιάφα).

Το αδιέξοδο φαινόταν αξεπέραστο, αφού κλήρωση σε τηλε-διάσκεψη δεν μπορεί να γίνει. Οπότε, ο δήμαρχος είχε την φαεινή ιδέα … να μείνει το θέμα … ανοιχτό, μήπως και εμφανιστεί ξανά στην συνεδρίαση ο άλλος επικεφαλής της αντιπολιτευόμενης αντιπολίτευσης, Δημήτρης Μυλωνέρος, που εν τω μεταξύ είχε αποχωρήσει ή είχε πρόβλημα σύνδεσης. Και -ω του θαύματος-, μισή ώρα αργότερα, ο Μυλωνέρος εμφανίστηκε και ψήφισε υπέρ Λιάπη, εξηγώντας ότι ο υποψήφιος του είχε ζητήσει την στήριξή του μερικές μέρες νωρίτερα και τον έπεισε, σε αντίθεση με την Τσιμήτρη που δεν του το ζήτησε. Έτσι, μία ακόμη παράταξη, πέρασε -ξεκάθαρα πλέον- από τον χώρο της αντιπολιτευόμενης αντιπολίτευσης σ’ αυτόν της συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης… Με την ανακοίνωση του αποτελέσματος, ο Στέργιος Φαρμάκης θέλησε να απαντήσει σε …κάποιους υπαινιγμούς και -τίποτα άλλο δεν είδε απ’ όλα αυτά- θύμισε ότι όπως η υποψηφιότητα Τσιμήτρη “έδενε” με την επέκταση της ΔΕΥΑΔΟΛ στην ΔΕ Δίου, έτσι και αυτή του Λιάπη “δένει” με την καταγωγή του από την ΔΕ Ανατολικού Ολύμπου…

 

Έτσι, δημοτικοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιό μας είναι τώρα πια οι τρεις της “Προοπτικής” και η μία της “Λαϊκής Συσπείρωσης”. Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω ξεφτιλίκια, την επόμενη μέρα το νεοεκλεγέν μέλος του ΔΣ της δημοτικής επιχείρησης, έκανε και δηλώσεις επ΄ ευκαιρία της ανάδειξής του σε μια θέση της αντιπολίτευσης, από την οποία τώρα θα ακούγεται ότι ακουγόταν και από την θέση του στο Δημοτικό Συμβούλιο, μόνιμα: “ΝΑΙ”. Μαζί με το “ΝΑΙ” του επικεφαλής του και προέδρου της ΔΕΥΑΔΟΛ.

Δήμος Δίου-Ολύμπου: Ο Απόστολος Λιάπης στο Δ.Σ. της ΔΕΥΑΔΟΛ

 

 

ΥΓ: από την απλή ανάγνωση των γεγονότων οδηγούμαστε στο εξής συμπέρασμα:

φυσικά και η υποψηφιότητα Λιάπη ήταν και γνωστή στην δημαρχία και επιλογή της. Όπως μετρημένα ήταν και “κουκιά”. Και το μόνο σενάριο επικράτησης του Λιάπη περιείχε την ψήφο του Μυλωνέρου. Ο οποίος προσήλθε, συνεδρίασε για αρκετή ώρα και κατόπιν αποσυνδέθηκε, προσπαθώντας να αποφύγει την ψήφο που θα τον εξέθετε και για την οποία σίγουρα δέχτηκε πιέσεις. Μετά δύο ισοψηφίες, άλλη διέξοδος δεν υπήρχε, παρά η κλήρωση. Την οποία δεν επέλεξαν (ως αδύνατη να συμβεί, αν και με μία τέτοια κλήρωση… είχε κληρωθεί ο τυχερός της βασιλόπιτας του Δημοτικού Συμβουλίου). Αλλά η προετοιμασία της υπόθεσης δεν αντιμετώπιζε την πιθανότητα ισοψηφίας γιατί υπήρχε η μόνη ψήφος σωτηρίας, αυτή του Μυλωνέρου. Αποχώρησε, αλλά… επανασυνδέθηκε. Και δικαιολόγησε την τόσο κρίσιμη για την διοίκηση Γερολιόλιου ψήφο (και με δεδομένη την ισοψηφία), περιγράφοντας το …παρασκήνιο-προετοιμασία της διεκδίκησης. Η μόνη απορία είναι πια μία: γιατί τόση πρεμούρα να έχει η αντιπολίτευση μόνο ένα έδρανο στο ΔΣ της ΔΕΥΑΔΟΛ;;;

ΥΓ2: δεν υπάρχει θέμα διαγραφής του Πούλιου, λόγω ενδοπαραταξιακής ασυνεννοησίας (όπως δεν υπήρξε δυο χρόνια τώρα -θέμα διαγραφής ή θέμα  ασυνεννοησίας-).