της δημαρχίας Γερολιόλιου – “ζέσταμα” πριν πάμε στον κύριο απολογισμό του απολογισμού
Πριν τον απολογισμό του απολογισμού, ας δούμε τις λεπτομέρειες που τον καθόρισαν, όπως η συμμετοχή, το πως -γενικά- εκτυλίχθηκε η ειδική συνεδρίαση, στατιστικά και …τραυματίες του πεντάωρου -και βάλε- μαραθώνίου…
Το οφθαλμοφανές και βασικότερο χαρακτηριστικό του ήταν οι απουσίες. Οι πολλές και σημαντικές απουσίες.
Με κυριότερη αυτή της αντιπολίτευσης.
Κυρίως της αξιωματικής, αλλά και των υπολοίπων. Των Μυλωνέρου -και Κεχαγιά που θα μπορούσε να παρευρίσκεται- και Δημητριάδη.
Η παράταξη του προηγούμενου δημάρχου απουσιάζει, στο σύνολό της ή εν μέρει, με την συμμετοχή του επικεφαλής της Κων. Δημόπουλου να έχει βελτιωθεί κάπως, λόγω πανδημίας και με τη βοήθεια των τηλε-συνεδριάσεων. Όπως και του Δημητριάδη. Οι δύο της παράταξης Μυλωνέρου απουσιάζουν εξίσου, στις δια ζώσης και στις τηλε- διασκέψεις. Αν η παράταξη απουσίαζε en bloc θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι απόφασή της πολιτική, αποτέλεσμα πολιτικού προβληματισμού και υλοποίηση απόφασης. Η παρουσία και η ενεργός συμμετοχή του συμβούλου της και πρώην δημάρχου Αστέριου Χονδρόπουλου όμως αποκλείει ένα τέτοιο συμπέρασμα. Ή επιβεβαιώνει ότι η παράταξη έχει απεριόριστα όρια αντικορυόμενων επιλογών των μελών της… Η παράταξη δρα μόνο σε …ατομικό επίπεδο και τώρα πια -μετά δυο χρόνια- είναι πολύ δύσκολο να εντοπίσει κανείς έναν λόγο που οι πέντε σύμβουλοι εξακολουθούν να εμφανίζονται ως παράταξη. Οι απουσίες τους εξυπηρέτησαν πολλές φορές ως τώρα την αποφυγή ανάμιξης σε επιμέρους θέματα και χθες άγγιξαν την απόλυτη απαξίωση. Και την δημόσια δήλωση -δια της απουσίας τους- ότι εκτελούν τα καθήκοντά τους εντελώς επιλεκτικά και με εντελώς προσωπικά κριτήρια. Μπορεί να υπάρξει κάτι χειρότερο απ’ αυτό; Ναι. Η εμμονή της διοίκησης να μην βλέπει την απουσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η απαράδεκτη αποφυγή στιγματισμού της από τον μόνο αρμόδιο: τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου. Προτεραιότητά του να διατηρηθεί η βολική κατάσταση για τον δήμαρχο που τον ανέδειξε στη θέση αυτή, παρά να υπερασπιστεί τους θεσμούς, τις υποχρεώσεις και τις ανάγκες της κορυφαίας θεσμικής του αποστολής. Δυστυχώς.
Δεύτερη μεγάλη απουσία από τον χθεσινό απολογισμό, αυτή των προέδρων και των μελών των τοπικών συμβουλίων. Η προσέλευση μερικών δεν ελαφρύνει σε τίποτα την θέση τους να απέχουν από τις κορυφαίες δημόσιες διαδικασίες και την χθεσινή και να αποφασίζουν μακράν της δημοσιότητας και των εκλογέων για ό,τι αποφασίζουν. Οι περισσότεροι επιμένουν να εμπλέκονται πολλά χρόνια τώρα στα κοινά, αλλά κανένα επίτευγμα δεν έχει συνδεθεί με την ομάδα τους ή προσωπικά μ’ αυτούς. Αρκούνται στα ευχαριστήρια και -πλην ελαχίστων- δεν υπάρχει για αυτούς συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Αν υπήρχε, πχ με την συζήτηση για την άρδευση να έχει καταστεί μόνιμη και αιματηρή σε επίπεδο Δημοτικού Συμβουλίου, κανονικά το πρόβλημά μας θα ήταν να τους καούμε για ώρες να καταθέτουν απόψεις και στοιχεία στο Δημοτικό Συμβούλιο. Είτε για να υποστηρίξουν την διοίκηση ή για να την ψέξουν. Είναι οι αρμόδιοι οι πιο κοντινοί σε πρόσωπα και πράγματα, το μικρότερο και ζωτικότερο κύτταρο της Αυτοδιοίκησης κι ακριβώς γι’ αυτό …σιωπούν. Απουσιάζουν μόνιμα, απουσίαζαν και χθες. Στον αντίποδα, ο πρόεδρος -μόνος αυτός- του τοπικού συμβουλίου Λιτοχώρου. Αν με όσα συμβαίνουν γύρω μας δεν έχουν τίποτα να καταθέσουν σε μια ευκαιρία σαν την χθεσινή… ας το σημειώσουν στα επόμενα προεκλογικά βογραφικά τους.
Τρίτη μεγάλη απουσία από τον απολογισμό, αυτή των υποστηρικτών της υποψηφιότητας και της δημαρχίας Γερολιόλιου. Όχι μόνο όσοι έγιναν αιρετοί άρχοντες ταυτόχρονα με τον δήμαρχό μας, αλλά και πρώην άρχοντες, πολιτευτές και πρώην αιρετοί που ως και την ορκωμοσία του καταλάμβαναν τις πρώτες θέσεις, δηλώνοντας σαφώς την υποστήριξή τους. Χθες απουσίαζε ως και η αντιπεριφερειάρχης που στον πρώτο απολογισμό-συνέντευξη Τύπου προσήλθε με πρωτοβουλία της και χωρίς πρόσκληση, όπως δήλωσε τότε. Από την δημαρχία διαρρέεται ότι ήταν επιλογή συγκεκριμένη να μην κληθούν στην χθεσινή εκδήλωση (συνεδρίαση) για να μην εκτραπεί αυτή σε άλλο επίπεδο. Με δεδομένο ότι το χθεσινό μόνο συνεδρίαση δεν ήταν … ο ισχυρισμός των κύκλων αυτών μάλλον αποδεικνύει ότι ήταν κατανοητό στους διοργανωτές ότι ο όλος σχεδιασμός υπερχείλιζε από υπερβολή και εκτροχιάστηκε πλήρως από αυτό που αντιστοιχεί σε ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Πέραν τούτων, είναι εντελώς διαφορετικό το να μην προσκαλείς, από το να διευκρινίζεις ότι θα είναι καλύτερα να αποφευχθεί η προσέλευση και φυσικά … δεν προσήλθαν και όσοι θα μπορούσαν ως πολίτες και μόνο, αν το ήθελαν. Σωστά;
Τελευταία στην απαρίθμηση των απουσιών, η μονιμότερη και μαζικότερη. Των δημοτών. Ανεξαρτήτως λοιπών χαρακτηριστικών. Το αφήγημα λέει ότι οι δημότες, οι πολίτες, δεν έχουν ενδιαφέρον για τα κοινά και την αυτο-διοίκησή τους. Αφήγημα πολύ βολικό για τους εκάστοτε διοικούντες. Η πραγματικότητα είναι ότι οι δημότες, αυτοί που δεν έχουν στην δημοσιουπαλληλική αισιοδοξία και την ενασχόληση με την Τέχνη και τα υψηλότερα, αυτοί που και πρακτικούς λόγους έχουν να ενδιαφέροονται, ενδιαφέρονται. Ενημερώνονται. Επιθυμούν την μέγιστη δυνατή ενημέρωση. Παρακολουθούν. Και επιλέγουν να μην έχουν δημόσιες παρτίδες με τους αιρετούς μας. Κι όσοι δεν ανήκουν στον πληθυσμό που επιθυμεί και επιδιώκει ανταλλάγματα, επιλέγουν να μην σχετίζονται με τους αιρετούς, σταθερά και μόνιμα. Οι αποδείξεις υπάρχουν και ειδικά η εκάστοτε διοίκηση τις γνωρίζει. Και η διοίκηση Γερολιόλιου. Και στο άμεσο μέλλον πολλοί περισσότεροι θα ενδιαφερθούν πολύ περισσότερο. Και οι απολογισμοί δνε θα ‘ναι καθόλου εύκολοι…
Υπήρξαν κι άλλα σημαντικά στοιχεία, άξια αναφοράς, της χθεσινής εκδήλωσης, του δεύτερου ετήσιου απολογισμού της δημαρχίας μας. Αθέατο στους πολλούς, ένα θεσμικό ολίσθημα έδωσε τον τόνο στην υπερπεντάωρη εκδήλωση που ήταν ειδική συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου. Ο πρόεδρος του σώματος δεν εξασφάλισε την αναλογική ισονομία μεταξύ διοίκησης και αντιπολίτευσης και σε ότι αφορούσε τον χρόνο και -πολύ περισσότερο- την χρήση των μέσων που επιστρατεύτηκαν για να εντυπωσιάσουν τους θεατές και να κουράσουν και “ψαρώσουν” την αντιπολίτευση. Μια αντιπολίτευση που δεν γνώριζε καν πως θα διεξαχθεί η συνεδρίαση και τι θα περιλαμβάνει, πιθανώς για να μην αντιδράσει στο “ήχος και φως” προεκλογικής εκδήλωσης που στεγάστηκε σε απολογιστική ειδική συνεδρίαση. Αν όχι των υπολοίπων, πόσο πειστικότερη θα ήταν η τοποθέτηση της “Λαϊκής Συσπείρωσης”-Κουρίτα αν είχε και αυτή προετοιμάσει βίντεο και υλικό να προβάλλεται όπως αυτό του δημάρχου στον 90 λεπτών και βάλε απολογισμό του; Η συγκεκριμένη τοποθέτηση ήταν και η μόνη δομημένη και ανάλογη της περίστασης. Η απουσία σοβαρής προετοιμασίας έδρασε καταστροφικά και η διαφορά δυναμικού ήταν δεδομένο ότι θα είναι υπέρ του δημάρχου. Σ’ αυτό το σχεδιασμό, κυρίαρχο ρόλο έπαιξε αυτή η …ανεπαίσθητη αβλεψία του Κ. Σαμαρά. Σίγουρα, η επόμενη συνεδρίαση απολογισμού θα παρουσιάζει τρομερά μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Ολοκληρώνοντας το “φύλλο αγώνα” θα ‘ταν ανακόλουθο να μην σημειώσουμε -μαζί με τις πολλές απουσίες- και μια παρουσία. Μια παρουσία που ήταν και φυσική και συνδεδεμένη με την διοίκηση και το καθήκον που της αντιστοιχεί αναφέρθηκε αρκετές φορές στην όλη διαδικασία την εξόχως φαντεζί. Αυτή του Νίκου Λαπάτση. Του προέδρου του ΔΣ της ΔΕΑΔΟ. Του πρώην δημοτικού συμβούλου, στην προηγούμενη περίοδο. Του υποψηφίου -στην συνέχεια- με τον συνδυασμό του Γερολιόλιου που δεν κατάφερε να εκλεγεί για λίγες ψήφους. Και που ως μη αιρετός ανέλαβε έμμισθα το καθήκον που δέχτηκε να εκπληρώσει. Η ΔΕΑΔΟ, η κατάσταση της επιχείρησης, τα προβλήματά της και οι επιδόσεις της απασχόλησαν τους ομιλητές. Η διοίκηση επαίνεσε τις επιτυχίες της και η αντιπολίτευση (Κουρίτα) έψεξε τις επιλογές της διοίκησης που δεν δικαίωσαν ούτε η νομική υπηρεσία, ούτε οι νομικοί που κλήθηκαν να υποστηρίξουν κάποιες απαράδεκτες αποφάσεις του Λαπάτση. Και -ας μην γελιόμαστε- της δημαρχίας Γερολιόλιου. Ο Λαπάτσης τα παρακολούθησε όλα αυτά, δεν πήρε το λόγο έστω για ένα λεπτό για να απαντήσει, παρέμεινε για ώρες σιωπηλός και τελικά επέλεξε να επιτεθεί στην Κουρίτα, όταν η εκδήλωση είχε ολοκληρωθεί, οι μετέχοντες αποχωρούσαν και σε τόνο ανεπίτρεπτο και με ύφος προκλητικό, ο μη αιρετός πρόεδρος του ΔΣ της ΔΕΑΔΟ επέλεξε να “διαμαρτυρηθεί” στην Κουρίτα. Με βασικό επιχείρημα το “δεν ήρθες μια φορά στην επιχείρηση να ενημερωθείς…”. Επιχείρημα του προέδρου που αρνήθηκε να την ενημερώσει , μετά έγγραφο αίτημά της για ενημέρωση… Μεγάλο μέρος δε των τοποθετήσεων του δημάρχου μας καταναλώθηκε στην αντίκρουση των σε βάρος του επικρίσεων περί … ολοκληρωτισμού!!!
Αυτά.
Περισσότερα αύριο.
ΥΓ: υπήρξε κι ένα δεύτερο ολίσθημα, θεσμικό και σχετικό με τον κανονισμό: η διοίκηση/δημαρχία/πλειοψηφία/προεδρία του Δημοτικού Συμβουλίου επέλεξε να δώσει τον λόγο και στον Τύπο. αν και δεν προβλέπεται από κανέναν κανονισμό. Το πρώτο που απέδειξε με την επιλογή της αυτή είναι ότι η Πολιτική εξακολουθεί να μην περιορίζεται από τον Νόμο και κανένας εισαγγελέας δεν θα ασχοληθεί ποτέ με ανάλογες επιλογές αιρετών. Όσον αφορά την υλοποίηση της πρόθεσης… τα αποτελέσματα ήταν φτωχά: όταν ήρθε η ώρα του Τύπου, είχε απομείνει ένας κι ένας άλλος τύπος που παραιτήθηκε του δικαιώματος. Ο γράφων πήρε το λόγο -όχι επί μακρόν- και εξήγησε ότι μπορεί να θέσει πολλές, πάρα πολλές ερωτήσεις, ΑΛΛΑ επιλέγει να μην το κάνει, γιατί ερωτήματα θέτει καθημερινά, ΑΛΛΑ η διοίκηση/δημαρχία/πλειοψηφία/προεδρία του Δημοτικού Συμβουλίου επιλέγει να τα αποφεύγει και σε καμία περίπτωση δεν θα ανταλλάξει την πιο φυσιολογική και καθιερωμένη πρακτική των εμφανίσεων του δημάρχου και των αιρετών στον Τύπο και με συνεντεύξεις, με την χρονικά περιορισμένη δυνατότητα να ρωτήσει -πόσες ερωτήσεις- για ένα χρόνο αυτοδιοικητικής περιόδου. Αν στο έναν αυτό χρόνο προσθέσουμε και το χρονικό διάστημα από την τελευταία ευκαιρία της Ε τ Ο να θέσει απ’ ευθείας και ζωντανά και δημόσια πολλά και διάφορα στον δήμαρχο, τότε μιλάμε για κενό σχεδόν ενάμιση χρόνου. Ηγέτες και διοικήσεις που διεκδικούν την όποια επιτυχία, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αντιμετωπίσουν ανά πάσα στιγμή και ερωτήματα και κριτική. Οι υπόλοιπες βαυκαλίζονται με πονήματα αυτών που όταν ήρθε η σειρά τους να ρωτήσουν… είχαν φύγει ήδη. Άνετα και συνοδεία πολλών ευχών (των ηγετών και των διοικήσεων)…
ΥΓ2: ναι, με πρωτοβουλία του προέδρου του σώματος, κρατήσαμε ενός λεπτού σιγή προς τιμήν του μεγάλου νεκρού. Καλή συγκυρία, ταιριαστή. Δεν είμασταν σε μια κλειστή αίθουσα, οι ίδιοι “σεσημασμένοι”, στην πιο απαξιωμένη διαδικασία αυτοδιοίκησης. Αλλά, έξω… σε ειδική περίσταση, ελπιδοφόρα, στον απογευματινό ήλιο, με τον Όλυμπο να λάμπει, τις φθινοπωρινές μυρωδιές παντού, τις φωνές των παιδιών, τα χρώματα της Φύσης. Κάπως καλύτερα ταίριαζε αυτός ο φόρος σ’ έναν παγκσμίως ανεπανάληπτο που συνέθετε σε άθλια υπόγεια και σε κρατητήρια, με τσακισμένα πόδια και με μελάνι από στάχτη, από σοβά, ανακατεμένα με το αίμα του.
