Το “100” και το “600”

οι 1000+ σταυροί του ενός

και οι 800 τόσες υπογραφές των πολλών – σκέψεις και στοιχεία μετά και την δεύτερη σύσκεψη στην Κονταριώτισσα για το πτηνοτροφείο ΚΑΙ την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου μας κατά της αδειοδότησής του

 

 

 

 

 

Η Ε τ Ο απευθύνθηκε σε αρμόδια υπηρεσία και έθεσε το ερώτημα. Θα ήθελε να θέσει πολλά ερωτήματα στους πλέον αρμόδιους, αλλά … κάνουν πως δεν βλέπουν τις προσκλήσεις για συνέντευξη-συνεντεύξεις. Και η αρμόδια αυτή υπηρεσία απάντησε ανεπίσημα, αλλά έδωσε μια εξήγηση γιατί επιλέγεται η συγκεκριμένη … μείωση, στα κείμενα των δημόσιων υπηρεσίων που αφορούν τα πτηνοτροφεία που θέλουν να μας περικυκλώσουν. Γιατί το Δημόσιο και οι αρμόδιοι του, αντί να αναφέρονται στην συνολική δυναμικότητα που επιθυμούν να πετύχουν οι πτηνοτροφικές μονάδες που θέλουν να εγκατασταθούν στο Δήμο μας, χρησιμοποιούν και εμφανίζουν το ένα έκτο. Αποτέλεσμα: αντί ΟΛΟΙ να αντιλαμβάνονται ότι η τάδε μονάδα έχει μελέτη και πρόθεση να εκτρέφει πχ 600 κοτόπουλα το χρόνο, εμφανίζεται μια μονάδα που θέλει να εκτρέφει 100 κοτόπουλα, ΑΝΑ εκτροφή, χωρίς ταυτόχρονα να αναφέρεται ότι οι εκτροφές είναι έξι τουλάχιστον ανά χρονιά. Σύμφωνα με την απάντηση, “Ο νομοθέτης δίνει το περιθώριο στον παραγωγό να μην τηρήσει το χρονοδιάγραμμα των εκτροφών και να παραλείψει μία ή και περισσότερες. Τα λύματα, στερεά υγρά ή αέρια ή οι ανάγκες σε νερό, τροφή κ.λ.π. υπολογίζονται με το σύνολο των εκτροφών, ώστε να υπολογιστεί η μέγιστη ποσότητα, είναι δηλαδή το δυσμενέστερο σενάριο. Συνεπώς μιλάμε για αριθμό ζώων ανά εκτροφή και άλλες παραμέτρους τις μετράμε ανά ημέρα ή ανά έτος.” Η απάντηση αυτή και απαντά τις όποιες απορίες και επιβεβαιώνει ότι οι υπηρεσίες και οι φορείς και οι αιρετοί και οι υπηρεσιακοί ΠΡΕΠΕΙ να χρησιμοποιούν -στην όποια αναφορά τους- το σύνολο και όχι το ένα έκτο της πρόθεσης του παραγωγού. Ναι, η ετήσια παραγωγή-δυναμικότητα αφορά το σύνολο των κύκλων εκτροφής που υπολογίζονται σε έξι (μία ανά 45-50 μέρες). Στις μελέτες, το ενδεχόμενο να είναι έξι οι εκτροφές κάθε έτους δεν περιγράφονται ως το δυσμενέστερο σενάριο, αλλά το θετικότερο, για τον παραγωγό. Ο οποίος διατηρεί και το δικαίωμα επεκτάσεων της αρχικής αδειοδότησης. Και έτσι, όλα τα υπολογίζει στο σύνολό τους και με βάση τις ετήσιες ανάγκες της μονάδας (ηλεκτρικό ρεύμα, φυσικό αέριο, τροφή, νερό, διάφορα υλικά, διάφορα απόβλητα, κτλ). Και όπου αιτείται κάτι, πχ νερό για τις ανάγκες του πτηνοτροφείου, δεν αιτείται το νερό ενός διμήνου, αλλά ενός έτους. Τα στοιχεία κάθε εκτροφής και οι ανάγκες της εμφανίζονται στο μεγαλύτερο μέρος των μελετών και μόνο στην ολοκλήρωσή τους εμφανίζεται και η συνολική δυναμικότητα. Το “600”. Αλλά στον τίτλο που οικειοποιείται και το Δημόσιο, παραμένει το “100”.

Το Δημόσιο δεν ειδοποιεί ποτέ για πληρωμή φόρου 100 ευρώ που ανακαλύπτεις ότι είναι 1200, γιατί το 100 ήταν ο φόρος μοιρασμένος σε 12 μήνες. Το Δημόσιο κάνει πχ προϋπολογισμούς για έτος, όχι δίμηνο. Μπορείς βέβαια να το μοιράσεις στα 12, αλλά ακριβές αποτέλεσμα και εικόνα δεν θα είναι. Όπως ούτε ακριβές είναι το να ζητά -ενώ δεν υπάρχει καν η δυνατότητα- πτηνοτροφική μονάδα να χρησιμοποιήσει νερό άρδευσης απ’ το αρδευτικό δίκτυο. Και μάλιστα για τους καλοκαιρινούς μήνες, άντε μισό χρόνο που υφίσταται η άρδευση. Ή να ζητάει συγκεκριμένους όγκους νερού, να θέτει όριο, σε μια άρδευση που δεν έχει μετρητές, ούτε στο δίκτυο, ούτε στις γεωτρήσεις. Ούτε πείθει κανέναν μια μελέτη που λέει “θα πρέπει να τοποθετηθούν μετρητές”. Θα ελέγχονται οι μετρητές; Από ποιον; Όταν η μονάδα θα καταναλώνει τον τάδε όγκο νερού που ΘΑ μπορέσει να εξασφαλίσει, εκτός άρδευσης και ύδρευσης, πως θα προμηθεύεται τον όγκο που χρειάζεται για την υπόλοιπη χρονιά; Δεν μας αρκεί μια τεράστια επιχείρηση που αντλεί όσο νερό θέλει και της προσμετράμε -και τελικά της χρεώνουμε- μόνο όσο δηλώνει στην εφορία; Έχουμε ανεξάντλητα αποθέματα; Εντόπισε αιρετός μας, σε κάποια μελέτη, την κατάσταση των αποθεμάτων της περιοχής μας σε αριθμούς και το επίπεδο των αναγκών μας των ετήσιων; Υπάρχει αποτυπωμένος σε μελέτη, από ειδικό επιστήμονα, μαζί με το καθεστώς που ισχύει στην περιοχή μας. Τον εντόπισε και μιλάμε ακόμα …στα κουτουρού και γενικόλογα; Αυτά είναι μερικές σκέψεις μόνο, μερικές απορίες, αποτέλεσμα ανάγνωσης των μελετών. Υπάρχουν πολλά άλλα ανησυχητικά. Υπάρχουν και τα απόβλητα, οι αντιρρήσεις, οι αντιρρήσεις ακόμη και των δημοσίων υπηρεσιών που γνωμοδοτούν θετικά με παρατηρήσεις που πια δεν μπλοκάρουν την επένδυση με κανένα τρόπο. Οπότε το ερώτημα “ως πότε θα λέμε ΟΧΙ σε κάθε επένδυση;” είναι της επιστημονικής κατηγορίας “Να ‘χαμε να λέγαμε”, αφού η τελική αδειοδότηση γίνεται κεντρικά (διεύθυνση υπουργείου) και όλα τα προηγούμενα είναι … γνωμοδοτικά. “Λάβαμε την άποψή σας και την λάβαμε και σοβαρά υπ’ όψιν μας, αλλά παρά τις αντιρρήσεις, αποφασίζουμε θετικά και εγκρίνουμε την πρόταση”. Και οι αιρετοί μας, για να μην καταγράψουν αντιρρήσεις και σοβαρά προβλήματα και ερωτηματικά, έφτασαν ούτε καν τα γνωμοδοτικά τους καθήκοντα να μην εκπληρώνουν. Ως τώρα, ο σημερινός δήμαρχος αμέλησε τα καθήκοντά του για τουλάχιστον τρεις προτάσεις-μελέτες και ο προηγούμενος για μία τουλάχιστον, το 2018. Η έρευνα συνεχίζεται. Όχι από τους αιρετούς. Δεν δήλωσε κανείς ως τώρα ότι ανησύχησε με την διαφαινόμενη κατάσταση και ερευνά να δει τι συμβαίνει συνολικά. Η Κουρίτα μόνο ζήτησε από τον δήμαρχο να ενημερώσει το Δημοτικό Συμβούλιο για την συνολική εικόνα, έστω των δύο τελευταίων ετών. Όταν το αίτημα της Κουρίτα υλοποιηθεί… εδώ θα ‘μαστε να σας ενημερώσουμε.

Στο άλλο επίπεδο της υπόθεσης του πτηνοτροφείου στην Κονταριώτισσα και στην … εκπρόθεσμη κινηματική δράση κατά της αδειοδότησης, η κατάσταση αποδεικνύει ότι το μόνο ζητούμενο της δημαρχίας ήταν να εξασφαλίσει μια εκπρόθεσμη -και ομόφωνη- απόφαση αντίθεσης του Δημοτικού Συμβουλίου στην “επένδυση” των τριών εργαζομένων και τίποτε περισσότερο. Δημαρχία και πολλοί άλλοι πρωταγωνιστούν σε παράσταση του παραλόγου. Του παραλόγου που θέλει τους κατοίκους να εναντιώνονται και να έχουν συλλέξει ήδη 850 υπογραφές και να αγωνίζονται για το πως θα συλλέξουν περισσότερες, με υπερβολική κινητοποίηση που -αν όλα ήταν όπως τα θέλει ο δήμαρχος και η διοίκησή του- θα ήταν περιττή. Αν ο δήμαρχος και η διοίκησή του είναι πράγματι κατά της επένδυσης και οι υπογραφές είναι σημαντικό όπλο…. αντί να εξετάζουν οι πολίτες αν μπορούν να μεθέξουν σύλλογοι και σχολεία και εκκλησία στον αγώνα, γιατί δεν βγάζει έναν λόγο ο δήμαρχος και να καλέσει άπαντες να προσυπογράψουν; Ο αγώνας -λένε και λέει κι ο δήμαρχος- είναι κοινός, άσχετος με κομματικά κριτήρια και θέσεις. Γιατί να αναζητούνται τα υποσύνολα, αφού ο δήμαρχος συμφωνεί τόσο πολύ με τον κοινό αγώνα και μπορέι να απευθυνθεί στο σύνολο και ως δήμαρχος; Γιατί θεωρεί ως χρονικό ορίζοντα της συλλογής υπογραφών -με τον δύσκολο τρόπο- την μια βδομάδα, άντε δυο, άντε τρεις; Αν τελικά και η Περιφέρεια αποφασίσει θετικά… δεν θα πρέπει να συνεχιστεί ο αγώνας ως και την τελική αδειοδότηση; Αλλά και μετά την αδειοδότηση, δεν πρέπει να αγωνιστούμε να αποτρέψουμε το καταστρεπτικό ενδεχόεμνο, αν εννοούμε όσα λέμε και λέει τώρα κι ο δήμαρχος εκπρόθεσμα; Εννοεί ότι ο αγώνας λήγει στην Περιφέρεια; Μετά το έργο και τα έργα …μεταβάλλονται σε σωτήρια και θεμιτά και οι αντιρρήσεις μας παύουν; Δεν θα είναι πια λόγος εναντίωσης όσα επικαλείται τώρα και για τα νερά της περιοχής;

Μεγάλο παράπονο του τοπικού συμβουλίου της Κονταριώτισσας αφορά και την αδιαφορία που επέδειξαν από την πρώτη στιγμή και συνεχίζουν να επιδεικνύουν και οι κάτοικοι και τα τοπικά συμβούλια των υπόλοιπων κοινοτήτων της ΔΕ Δίου. Πολλές αντιμετωπίζουν ήδη το ενδεχόμενο να γίνουν κι εκεί τέτοιες μονάδες. Και σ’ αυτές τις περιπτώσεις, καμία διαβούλευση δεν έγινε και καμία γνωμοδότηση δεν υποβλήθηκε και ο δήμαρχος έχει γι’ αυτές ακόμη μεγαλύτερες ευθύνες για τις παραλείψεις του. Δεν αφορά τις κοινότητες αυτές η απόφαση η συγκεκριμένη του Δημοτικού Συμβουλίου (της 30ης.9.2021);;; Με τόσες χιλιάδες ψήφους που έλαβε ο δήμαρχος απ’ όλη την ΔΕ Δίου… δεν έπεισε κανέναν δημότη της να προσέλθει στον κοινό αγώνα; Χθες, προσήλθε στην σύσκεψη στο παλιό δημαρχείο με τους φορείς της Κονταριώτισσας, με τον αναπληρωτή του … που θέλει να φαίνεται ότι “καίγεται” για αντίθεση στην αδειοδότηση και πρωτοστατεί στον ΚΟΙΝΟ αγώνα. Απ΄ τους υπερχίλιους ψήφους που έλαβε ο Καλαϊτζής δυο χρόνια πριν, δεν έπεισε ούτε 100, 200, 500 δημότες στην έδρα του, ώστε να προσέλθουν να συνυπογράψουν; Ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου μας, πόσους μπορεί να πείσει για την αξία του κοινού αγώνα, με το κύρος και την εγκυρότητα του καθήκοντος που υπηρετεί; Μπας κι έχασε και τα δύο (κύρος και εγκυρότητα) και απλώς παραμένει στη θέση του; Να τον αντικαταστήσει η Ουρανία Κατσαμάκα που ‘ναι και παθούσα -ως εργαζόμενη σε κοντινό σε χοιροτροφείο σχολείο- ΚΑΙ οικολόγος και φανατική της ανακύλωσης; Ο Φόλιος της αγροτιάς και της άρδευσης; Ο παθιασμένος για αντιπαραθέσεις Κουριάτης τι λέει για την όλη υπόθεση; Στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ζήτησε τον λόγο, αλλά τελικά ΔΕΝ τοποθετήθηκε. Οι τοπικοί πρόεδροι που με θάρρος και παρρησία βεβαίωναν μόνιμες κατοικίες σε υποψήφιους εξετάσεων οδηγού αυτοκινήτου, φοβήθηκαν τώρα τις υπογραφές των άλλων; Όλοι οι τοπικοί παράγοντες του αγροτικού κόσμου της ΔΕ δεν έχουν τίποτα, ούτε να πούνε, ούτε να προσυπογράψουν; Σε έναν αγώνα που ο ίδιος ο δήμαρχος βεβαιώνει ότι και ζωτικό στόχο έχει και κοινός, ακομμάτιστος είναι; Μήπως ο αγώνας είναι ακομμάτιστος, αλλά η διοίκηση μας και κομματική είναι και οπαδός του “100” και σε καμία περίπτωση του “600”; Γιατί και η διοίκηση μας το “100” χρησιμοποιεί, όχι το “600”. Σε αντίθεση με τον όμορο Δήμο Πύδνας-Κολινδρού.-