πράξεις χωρίς καμία ντροπή και πολιτική χωρίς καμία ηθική… που λες να οδηγούν; που λες ότι οδήγησαν ήδη???
Το Δημοτικό Συμβούλιο συζητούσε την έγκριση της ανά δια ζώσης συνεδρίαση αποζημίωσης των δημοτικών συμβούλων που δεν κατοικούν στην πρωτεύουσα του Δήμου/έδρα του σώματος, όπως ο νόμος δίνει την ευχέρεια. Νεόκοπος της διοίκησης επέλεξε να ξυθεί στην χειρότερη γκλίτσα και για το χειρότερο θέμα και φυσικά εισέπραξε τα αναμενόμενα… αλλά κατάφερε να ξεπεράσει και αυτό το όριο.
Στη συζήτηση αυτή, η Κατ. Κουρίτα της “Λαϊκής Συσπείρωσης” πρότεινε οι δικαιούχοι της αποζημίωσης να μην την εισπράττουν, αλλά να την καταθέτουν και να καταλήγει σε κάποια κοινωφελή δαπάνη, πχ υπέρ των σχολείων του Δήμου μας. Πρόταση που δεν έγινε αποδεκτή και όταν η Κουρίτα ζήτησε να καταγραφεί η πρότασή της στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, επενέβη ο αντιδήμαρχος Οικονομικών και νομικός, Δημήτρης Μυλωνέρος. Ο επικεφαλής παράταξης που προσχώρησε στην διοίκηση και έλαβε έμμισθη θέση σ’ αυτήν και δικαιολόγησε την επιλογή του με ένα σκέτο “για να επιταχυνθεί το έργο της διοίκησης” -λες κι αυτό δεν μπορούσε να γίνει αμισθί- και χωρίς από τότε μέχρι σήμερα να δώσει καμία πληρέστερη εξήγηση για το πως πριν αντιπολιτευόταν σφοδρά και τώρα διοικεί και με μισθό και με ύφος αιρετού του 51%… Αξιοποιώντας λοιπόν πιθανώς κάποιες άδηλες ικανότητες, ο κ. Μυλωνέρος -πριν απ’ όλα- επεσήμανε ότι η Κουρίτα μιλάει και προτείνει εκ του ασφαλούς αυτό που πρότεινε, αφού είναι κάτοικος Λιτοχώρου και δεν δικαιούται την αποζημίωση… Φυσικά έλαβε την απάντησή της ότι η κρίση αυτή προέρχεται από αιρετό του τύπου “όπου φυσάει ο άνεμος και όπου κατευθύνει το συμφέρον”, υπενθυμίζοντας και πρόσφατη επιλογή της, να μην εισπράξει ανάλογη αποζημίωση από αιρετό καθήκον που αφορούσε και πολύ μικρότερη μετακίνηση για την εκπλήρωσή του. Κι εκεί ο Μυλωνέρος έκανε το ακόμη μεγαλύτερο ατόπημα: επέστρεψε τις κατηγορίες (περί… ανέμου), στην δημοτική σύμβουλο του ΚΚΕ που κατηγορείται μόνιμα από τους συναδέλφους της για τις αμετακίνητες πολιτικές θέσεις -του ΚΚΕ- με τις οποίες σταθερά πολιτεύεται, μέχρι του σημείου να αποτελεί αυτό βασική και μόνιμη κατηγορία και παράπονο σε βάρος της…
Κι έκανε και κάτι ακόμη καλύτερο ο Μυλωνέρος: ενώ μέχρι τώρα δήλωνε ότι δεν θα είναι ξανά υποψήφιος, τώρα δηλώνει ότι θα κριθεί -αυτός και η διοίκηση Γερολιόλιου- στο τέλος της τετραετίας. Με την ίδια άνεση που πριν ενάμιση χρόνο δήλωνε αμετακίνητος στην αντιπολιτευόμενη αντιπολίτευση. Κι όπως έλεγε τότε, “όσο πιο καλή είναι η αντιπολίτευση, τόσο προσπαθεί να βελτιώνεται και η διοίκηση…”
Έλεγε, τότε.
Ο Μυλωνέρος.
Που δεν θα “ξανακατέβει” για δήμαρχος, αλλά για δημοτικός σύμβουλος… αφού κριθεί στο τέλος της τρέχουσας θητείας. Και θα δικαιούται να μην του επιρρίπτουν ευθύνες για το πρώτο μισό της δημαρχίας Γερολιόλιου την οποία βελτίωνε ως αντιπολιτευόμενη αντιπολίτευση, αλλά για το δεύτερο μισό που την επιτάχυνε, ως έμμισθη συμπαράταξη της διοίκησης.
