Το είχα γράψει

το γράφω

θα το γράψω – μη δίνεις σημασία (ασκούμαι με την κλίση του “γράφω”)

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         Το είχα γράψει προεκλογικά.

Το έγραψα και μετεκλογικά.

Το γράφω σε κάθε ευκαιρία.

Το έγραψα και τον Ιανουάριο του 2021, με αφορμή το “σκάνδαλο 1240”.

Διαμοιράζεις την γη μας.

Ήρθες για να διαμοιράσεις την γη μας, συνεχίζοντας το έργο του προκατόχου σου και δήθεν αντιπάλου σου, Κώστα Δημόπουλου.

Ακόμα και σε όσα αυτός “έκανε πίσω”, εσύ προχωράς “με δόξα και τιμή”.

Πιθανώς ξέροντας εκ των προτέρων και ποιοι θα ανέβουν στο τραίνο, καθ’ οδόν.

Γιατί κι αυτοί ήξεραν -πολύ καλύτερα από μένα- τι πραγματικά συμβαίνει στον Δήμο μας και ποια είναι τα πραγματικά ενδιαφέροντα.

Διαμοιράζεις με κάθε τρόπο την γη μας.

Για όλες τις χρήσεις και τις επιδιώξεις.

Για φωτοβολταϊκά.

Για πτηνοτροφεία.

Για επιχειρηματικές επιδιώξεις που εξοπλίζονται με ευεργετικές συνθήκες και καταστρατηγούν κάθε έννοια ισονομίας και ισοτιμίας και αποτελούν αθέμιτο ανταγωνισμό.

Για τα λούσα του κάθε έχοντα χρήμα και δύναμη.

Ταυτόχρονα, καμία κοινωνική ευαισθησία δεν έχεις.

Καμία.

Ακόμα κι αυτόν τον φτωχοδιάβολο που παρακαλάει για ένα κομματάκι χέρσας γης, τον πολύτεκνο, τον άνεργο, τον δικαιούμενο αρωγής, τον αναγκάζεις σε παρασκηνιακή, μικροκομματική και ψηφοθηρική συναλλαγή, αντί να του δίνεις την ευκαιρία να μιλά με την κοινωνική υπηρεσία που δεν απόκτησε ποτέ ο Δήμος μας. Ακόμα και την απόλυτη ανάγκη την βάζεις στο μηχάνημα της σαπίλας και την μετατρέπεις σε πρόστυχο ψηφοθηρικό εκβιασμό. Πρόστυχο. ΚΑΙ παράνομο -σε μία τουλάχιστον συγκκεριμένη υπόθεση-.

Διαφημίζεις τρία δωρεάν wifi σαν μάννα εξ ουρανού, αλλά υπηρεσία και δομή κοινωνική δεν έχεις για να ασχολείται και να παρέχει με τόσα απαραίτητα, ενώ ζούμε 15 χρόνια τώρα στην απόλυτη, συνεχιζόμενη, πλήρη καταστροφή.

Μοιράζεις την γη μας και σε λίγο δεν θα ‘χει μείνει τίποτα να πολεοδομήσεις, να κάνεις χωρικά σχέδια, να εξορθολογίσεις ζώνες.

Μοιράζεις γη με την συνδρομή της ανευθυνότητας του Ντινάκη, της ανυπαρξίας του Λιάπη, την πλήρη υποταγή της ομάδας σου, την πληρωμένη συνεργασία και συνενοχή των προσωπικοτήτων της Κεντροαριστεράς, από Σαμαρά ως Στέργιο και Δημήτριο τον Μηνυτή.

Μοιράζεις και ξεπουλάς τιμής ένεκεν και δωρεάν το τελευταίο μας ασημικό σε κάτι ξεδιάντροπους που δηλώνουν φάτσα-κάρτα ότι πονούν αυτόν τον τόπο περισσότερο κι από σένα τον αιρετό, ενώ λίγο πριν, εσύ ο αιρετός, τους έκανες δώρο 120.000 ευρώ για να αποκτήσουν δρόμο ασφαλτοστρωμένο οι βίλες τους… δρόμο που χαρακτήρισες ως και αγροτικό. Μπουκώνεις μέχρι σκασμού τα γρανάζια του συστήματος τα αναίσχυντα -τα οποία υπάρχουν για να ‘σαι στο θώκο σου- και για όσους ξεγέλασες για να σε αναδείξουν… τι προσφέρεις; 3+3+3 θέσεις εργασίας σε επιχειρήσεις ιδιωτών; πανδημικές συμβάσεις εποχικών, αν μπούνε στο ψηφοδέλτιό σου; 72 δόσεις; 20% έκπτωση μόνο στο νερό στους πολύτεκνους; Σίχνα;

Μοιράζεις και ξεπουλάς και χαρίζεις αυτό που δικό σου δεν είναι.

Για να συνεχίσεις να είσαι ο εκλεκτός της πραγματικής ηγεσίας.

Για να ολοκληρωθεί το πλιάτσικο, όσο διαρκεί η με χίλιους τρόπους αναισθησία του πραγματικού ιδιοκτήτη.

Και σιωπάς.

Μιλάς μόνο κατ’ ιδίαν, ελπίζοντας στον επηρεασμό σε ανθρώπινο επίπεδο.

Δημόσια κάνεις μαγκιές μόνο σε ασφαλές περιβάλλον του οργάνου που σφετερίζεσαι μέχρι του σημείου να φιμώνεις ακόμη και τους συνενόχους σου συνδιοικητές μας.

Κι ελπίζεις ακόμα ότι απ’ όλα αυτά τα τρισάθλια θα βγει κάτι καλό.

Για σένα, μπορεί.

Για μας, τίποτα.

Ρουφήξου.

Σε φωτογραφίζουν…

Όλα τ’ άλλα τα ‘χεις λυμένα.

Τα δέοντα.-