“Όλα είναι πια φανερά,

βλέπουμε ποιοι κάνουν την δουλειά

και ποιοι εμφανίζονται μια βδομάδα πριν τις εκλογές και μετά εξαφανίζονται…

 

 

 

 

 

Δεν έχει -κομματική- ταυτότητα το καλό και το κακό.
Κι αυτοί που κάνουν “κωλοτούμπα” για ένα χορτοκοπτικό, δεν έχουν -πραγματικά- κομματική ταυτότητα.

Ο πολίτης επιλέγει αυτό που θέλει, αλλά θυμάται και το χορτοκοπτικό ή την εξυπηρέτηση.

Οι παρατάξεις της κεντρικής πολιτικής σκηνής πρέπει να μην έχουν καμία σχέση με την τοπική Αυτοδιοίκηση, σε επίπεδο στελεχών.

Ελέγχουμε την διοίκηση, δουλειά μας είναι να παρουσιάζουμε τα κακώς κείμενα, δεν θα κρίνουμε εμείς τι είναι έκνομο κι από και και πέρα κάποιοι άλλοι πρέπει να κάνουν το καθήκον τους.

 

Αφορμή για την συνέντευξη ήταν πρόσφατο άρθρο του Θωμά Αναστασιάδη, με τίτλο το ρητορικό ερώτημα “Μας αρέσει;”, σε συνδυασμό με την άποψη της Ε τ Ο ότι αυτά που οι “Πολίτες σε Δράση” εντοπίζουν στην Κατερίνη, εντοπίζονται και στο Λιτόχωρο. Το αρχικό ρητορικό του πράγματος μάλλον κυριάρχησε περισσότερο μέσα μου και δεν μπόρεσα να κάνω άξονα της συνέντευξης αυτή την ομοιότητα. Ίσως την επόμενη φορά, ξέροντας και τον καλεσμένο μου καλύτερα. Ο οποίος καλεσμένος δεν τσιγκουνεύτηκε θέσεις, απόψεις και συμπεράσματα και όσα εξέθεσε έχουν ιδιαίτερη αξία. Και ίσως έχουν και ακόμη μεγαλύτερη στο κοντινό μέλλον. Με το που ζεστάνει ο καιρός και καλοκαιριάσουν οι συνθήκες, τόσο που να είναι δυνατή συνέντευξη σε ανοιχτό χώρο, έπεται συνέντευξη Χιονίδη (οψόμεθα). Καλή θέαση.

 

Μας αρέσει;

Μια διοίκηση που για να ρίξει λίγο χαλίκι σε κάποιο χωριό, πρέπει πρώτα, ο Πρόεδρος να δηλώσει δημόσια τα ευχαριστήρια του στον Δήμαρχο και αν μάλιστα προσχωρήσει στον συνδυασμό του, ίσως να πέσει και άσφαλτος;

Μας αρέσει ένας Δήμος στον οποίο εκλέγεται Συμπαραστάτης του Δημότη μια υποψήφια δημοτική σύμβουλος του δημάρχου; Είναι παράλογο να αμφιβάλουμε για την αμεροληψία της;

Μας αρέσει που συναντάμε «πρακτικές» της κεντρικής πολιτικής σκηνής,  όπως για παράδειγμα ψεύτικους λογαριασμούς (τρολ) στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία σχολίαζαν πάντα υπέρ της Διοίκησης και μετά το ξεμπρόστιασμα έσπευσαν να σβήσουν τα προφίλ με τους δήθεν διακοσμητές, αρχιτέκτονες και οδηγούς νταλίκας…;

Είναι πρέπον ένας Δήμαρχος να υπόσχεται επεκτάσεις καταστημάτων, χωρίς να ρωτήσει κανέναν, αλλά όταν δεν βγαίνει το αποτέλεσμα στην ψηφοφορία, αντί να αναλαμβάνει την ευθύνη, να την μετακυλίει στην αντιπολίτευση; 

Είναι σωστό ένας Δήμος να ανακαλύπτει επιχειρήσεις σε άλλες πόλεις, οι οποίες, ενώ είναι διαφημιστικές εταιρίες, προμηθεύουν στον Δήμο καλώδια; Είναι λογικό μια επιχείρηση, πάλι εκτός πόλης, που πουλάει είδη υγιεινής να προμηθεύει στον Δήμο μπασκέτες, εστίες γηπέδου και άλλα καλούδια;

Μας περιποιεί τιμή ένας Δήμαρχος να δηλώνει κυνικά στο Δημοτικό Συμβούλιο «ό,τι  δεν γίνεται με λίγα λεφτά, γίνεται με πολλά λεφτά»; 

Είναι αποδεκτό ένας Δήμαρχος με μηδενική αντοχή στην κριτική και να πηγαίνει στα δικαστήρια δημοσιογράφους που κάνουν απλά την δουλειά τους αναρτώντας δημόσια τοποθέτηση του ιδίου;

Θα αποδεχθούμε ως φυσιολογική μια κοινωνία που αποτελείται από πρόσωπα που «εξαγοράζονται» με ένα χορτοκοπτικό, με μια ολιγόμηνη σύμβαση εργασίας ή με μια αντιδημαρχία; 

Θα αποδεχτούμε παθητικά τις φωνές που λένε «δεν βαριέσαι, όλοι κοιτάνε την πάρτι τους», «κοίτα την δουλειά σου», «μην ασχολείσαι..δεν θα σώσεις εσύ τον κόσμο..» ;

Είμαστε ευχαριστημένοι που το μεγαλύτερο έργο τα τελευταία 3 χρόνια είναι ότι τα καδάκια  απορριμμάτων έγιναν από στρόγγυλα τρίγωνα;

Σε όλα τα παραπάνω η δική μου απάντηση είναι καταφανέστατα αρνητική. Πιστεύω ότι αξίζουμε καλύτερα. Είμαι βέβαιος ότι η συντριπτική πλειοψηφία αντιλαμβάνεται, συγκρίνει, έχει ένστικτο και ακόμα εάν πρόσκαιρα «λυγίζει» , έρχεται η ώρα που κατατάσσει πρόσωπα και  πράγματα στην θέση που τους αξίζει.

Σε κάθε διοίκηση, έτσι και στην σημερινή, υπάρχουν άξια, εργατικά και άμεμπτα στελέχη που δυστυχώς όμως θα θεωρηθούν συνυπεύθυνοι στην συνείδηση των πολιτών. Στις διοικήσεις, η ευθύνη είναι συλλογική.  Και στα καλά αλλά και στα στραβά.

Ο απαισιόδοξος παραπονιέται για τον άνεμο. Ο αισιόδοξος περιμένει τον άνεμο ν’ αλλάξει.
Και ο ρεαλιστής ρυθμίζει τα πανιά.
William Arthur Ward,

Όλοι όσοι ζητήσαμε την ψήφο των συμπολιτών μας και μας έστειλαν στο Δημοτικό συμβούλιο, οφείλουμε να «ρυθμίζουμε τα πανιά» στον Δήμο μας.

Γιατί αξίζουμε καλύτερα!

Αναστασιάδης Θωμάς
Δημοτικός Σύμβουλος Κατερίνης
ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ