ήρθ’ ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τα ‘χει χάσει κι εσύ ακόμα γαστρονομείς και ασφαλτοστρώνεις
Καλή κι η γαστρονομία, αλλά μπήκ’ ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τα ΄χει χάσει και επειδή δεν έχει την δικιά σου την ισόβια σιγουριά περί του εισοδήματος, “ψάχνεται” και ψάχνει πηγή ενέργειας για θέρμανση και δεν είναι λίγοι που δεν αλλάζουν καυστήρα από αέριο σε πετρέλαιο, αλλά σταθερά ζεσταίνονται με σόμπα και ξυλεία, συν αυτούς που θα την ξαναθυμηθούν φέτος, αφού δεν έχουν την δική σου ισόβια σιγουριά περί του εισοδήματος και την σκορδοκαΐλα περί της γαστρονομίας. Και που δεν παίρνουν και απ’ ευθείας αναθέσεις.
Και παρ’ ότι έχουν λόγο να παραβλέψουν τους νόμους και τους κανόνες, επιμένουν να ‘ναι νόμιμοι και σύννομοι και ρωτάνε: τι αναμένουμε για να εξετάσουμε το θέμα ξυλεία και ξύλευση και τις ανθρώπινες ανάγκες ορεινών και δυσπραγούντων κοινοτήτων;;; Να ανακαλύψεις εσύ τις ανάγκες τους και τα άγχη τους; Να είναι αργά για όλα και απλώς να έρθει ο φίλος ιδιώτης και να αγοράζουν σε όμοια υψηλές τιμές ΚΑΙ την ξυλεία, οι μη έχοντες ισόβια σιγουριά και ασφάλεια περί του εισοδήματος, όπως εσύ;
Να κάψουμε και τα παλούκια;
Να ξυλεύσουμε α βολοντέ;
Να διατηρήσουμε τα παλούκια, προκειμένου να τα πάρουμε αργότερα και εν μέσω του χειμώνος;
Ξεκόλλα απ’ τους εργολάβους.
Τους εξασφάλισες.
‘Άνεργοι.
Φτωχοί.
Πολύτεκνοι.
Χαμηλοσυνταξιούχοι.
Υποαμειβόμενοι.
Υπάρχουν και τέτοιοι, σε διαβεβαιώ.
Αν άλλο λόγο δεν βρίσκεις για να κινητοποιηθείς… “παίζει” και το “σε δώσω ξύλα/με δώσεις ταυτότητα-”κατέβεις” υποψήφιος”.-
