Ποια τιμή;

Σε λίγες μέρες, τέλη Μαρτίου-αρχές Απριλίου, θα επαναληφθεί (κατά πάσα πιθανότητα) η παρωδία μνημοσύνου και εκδήλωσης τιμής των πεσόντων στην μάχη του 1946 που είναι γνωστή ως “Μάχη του Λιτοχώρου”. Ο μόνος χώρος αναπόδραστης ομοψυχίας θα καταπατηθεί και πάλι και η στήλη του Ηρώου θα σκεπαστεί από μια γελοία κατασκευή λαμαρίνας και λαδομπογιάς συν την Γαλανόλευκη, προκειμένου να καταπατήσουν νόμο και ομόφωνη απόφαση δημοτικού Συμβουλίου, αυτοί που ορκίστηκαν να εφαρμόζουν τους νόμους και να τηρούν το Σύνταγμα…

Η Ελληνική Αστυνομία τελεί πολλά μνημόσυνα κάθε χρόνο, επίσημα και νόμιμα, στα οποία φυσικά πρωτοστατούν τα στελέχη της, όλων των βαθμών και των καθηκόντων. Στη “γιορτή μίσους” που συντηρούν κάποιοι απόστρατοι στο Λιτόχωρο, η ηγεσία της Αστυνομίας, οι αιρετοί και κάθε εκπρόσωπος επίσημης αρχής δεν προσέρχονται, αν και καλούνται. Ως πρόσφατα, προσερχόταν όμως και κατέθετε στεφάνι η “Χρυσή Αυγή”… Μετά το ευχέλαιο και πριν την κατάθεση στεφάνων, λόγοι υπερβολής και μισαλλοδοξίας αφηγούνταν την Ιστορία μας και το πιο θλιβερό κομμάτι της με όρους διχασμού. Εθνικού Διχασμού. Η Ε τ Ο επεσήμανε όλα τα παραπάνω από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής της. Κατάφερε, ως τώρα, να μειωθεί η μισαλλοδοξία και το μίσος και η παραχάραξη της Ιστορίας, σε μεγάλο βαθμό. Οι διοργανωτές-απόστρατοι έσπευσαν πριν χρόνια να δηλώσουν ότι δεν καλούν πολιτικά κόμματα, λες κι αυτά προσέρχονταν, με πρόσκληση ή χωρίς, πέραν από κομματίδια της ακροδεξιάς και προσωπικότητες του χώρου αυτού. Διοργανωτές που έφτασαν να ανακηρύξουν μια παράπλευρη απώλεια -σύμφωνα με στοιχεία τους- .. οσιομάρτυρα. Η πανδημία επέβαλλε ένα κενό στον εορτασμό, πέρυσι η διοργάνωση επανέκαμψε και φέτος αναμένεται να έχει και πάλι συμμετέχοντες σε επίπεδο προ πανδημίας.

Το “μνημόσυνο” στο Ηρώο του Λιτοχώρου ήταν κάποτε τοπικός εορτασμός που καθιερώθηκε πολλά χρόνια μετά την Μάχη. Οι διοργανωτές επιμένουν να ξεχνούν πότε, πως και γιατί καθιερώθηκε. Και πότε, μαζί με όλες τις γιορτές μίσους καταργήθηκε επίσημα με νόμο, τον Σεπτέμβριο του 1989, χρονιά ήδη καταγεγραμμένη για τον διχασμό που έζησε τότε η ελληνική κοινωνία και ο πολιτικός κόσμος. Που βρήκε όμως την δύναμη, ειδικά στην κορύφωση του διχασμού εκείνου, να ψηφίσει τον συγκεκριμένο νόμο.

Το “μνημόσυνο” του Λιτοχώρου συνεχίζει να τελείται παρά την δήθεν πρόθεση των διοργανωτών να δημιουργήσουν μνημείο για τους πεσόντες που τιμούν -και καλώς τιμούν- και -κυρίως- χάρις στην ανοχή του Δήμου μας και της ίδιας της Αστυνομίας. Του Δήμου που δεν κάνει το παραμικρό για να εφαρμόσει ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και της Αστυνομίας που δεν γνωρίζει το παραμικρό για όλα αυτά, αν και συμβαίνουν δεκάδες μέτρα κοντά της…

Αποδεικνύοντας ότι οι προθέσεις των διοργανωτών δεν είναι η δέηση και το ευχέλαιο υπέρ ανάπαυσης ψυχών πεσόντων, αλλά η αναμόχλευση μίσους στις ψυχές ζώντων, οι διοργανωτές δεν αρκούνται στην θρησκευτική τελετή, αλλά καταθέτουν στέφανα και εκφωνούν λόγους, σε χώρο που παραβιάζουν και χρησιμοποιούν παράνομα.

Για το θέμα ρωτήθηκε και ο δήμαρχος Δίου-Ολύμπου, Βαγγέλης Γερολιόλιος, στην πρόσφατη συνέντευξή του στην Ε τ Ο της 11ης.2.2023. Και -αν και εκμηδένισε πλήρως την υποχρέωση του δημάρχου να υλοποιεί τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου- δέχτηκε πλαγίως ότι το “μνημόσυνο” είναι παράνομη χρήση δημόσιου και ιερού χώρου και παρέπεμψε στα καθήκοντα της Αστυνομίας, στην οποία θα κατέφευγε ο Δήμος για όποια άλλη περίπτωση, αλλά όχι για την συγκεκριμένη. Πιθανώς εννοούσε ότι είναι αρμοδιότερη να ασχοληθεί η Τοπική Κοινότητα Λιτοχώρου και ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου. Κυριακή, κοντή γιορτή. Μίσους που πρέπει να εκλείψει από τον συγκεκριμένο χώρο. Και θα εκλείψει γιατί όλα κάποτε τελειώνουν. Και ειδικά το μίσος πρέπει να τελειώσει την ετήσια εισβολή του στο Ηρώο μας.-

ΥΓ: και στο παρελθόν, η Ε τ Ο ζήτησε από τους αιρετούς της Πιερίας να δημοσιοποιήσουν την άποψή τους για το θέμα. Το ίδιο θα πράξει και σήμερα, αν και ποτέ ως τώρα δεν υπήρξε καμία απάντηση/ανταπόκριση.