βαρεθήκαμε να “πάμε πλατεία” κι όλα να γίνονται χειρότερα
Ήταν να πάμε την ειρηνική διαμαρτυρία μας και την ανυποχώρητη απαίτησή μας για απονομή δικαιοσύνης, στην αυλή της Δικαιοσύνης, στον τόπο μας: στο πάρκινγκ του Δικαστικού Μεγάρου. Από τις 28 Φεβρουαρίου αυτό (2025). Με δικά σου λόγια και με τόση ορμή (τότε) που δεν λογάριασες ούτε ότι την μέρα που πρότεινες να πάμε ήταν αργίες και γιορτές.
Πολλές αργίες και γιορτές πέρασαν και εκεί δεν πήγαμε.
Η Πλατεία Ελευθερίας δεν απέχει και πολύ από τα Δικαστήρια, αλλά σίγουρα απέχει τόσο που οι φωνές δεν ακούγονται ως εκεί… και ξέρεις ότι δεν είναι θέμα ντεσιμπέλ. Κάλεσες σε πολλές συγκεντρώσεις από τότε (28.2.2025). Ως και σε βράβευση αλλοδαπών εισαγγελέων για άλλο θέμα, ως και σε …προσομοίωση της βοήθειας προς την Γάζα δια θαλάσσης (με μια βάρκα). Όλα σου τα εγχειρήματα βρίσκουν τον δρόμο τους προς την δημοσιότητα και την προβολή, αλλά αυτή η ορμητική εξαγγελία της 28ης Φεβρουαρίου, δεν υλοποιήθηκε ακόμη.
Και βλέπω ότι και τώρα που καλείς να συμπαρασταθούμε στον Ρούτσι και να απαιτήσουμε να εφαρμοστούν απόλυτα και πλήρως νόμοι ελληνικοί και ευρωπαϊκοί, τώρα που ως κι η κυβέρνηση ξεκαθαρίζει ότι η απόφαση να μην επιτραπεί εκταφή ή οι εκταφές είναι της Δικαιοσύνης κι όχι δικιά της… εμείς πάλι στην Πλατεία (Ελευθερίας) καλούμαστε να προσέλθουμε. Γιατί;;;
Απαγορεύεται η ειρηνική συγκέντρωση σε άλλο δημόσιο χώρο;
Ας το πούνε οι αρμόδιοι, αυτοί που τον Νόμο εφαρμόζουν.
Και στο κατάστρωμα της εθνικής οδού απαγορεύεται η συγκέντρωση, αλλά πήγαμε όταν άλλο δεν είχαμε να πράξουμε και κληθήκαμε από τις οργανώσεις των πολιτών που μας κάλεσαν.
Ναι, δεν καθίσαμε όλοι στο εδώλιο όταν έγινε ποινική δίωξη για κάποιες συγκεντρώσεις μας.
Όποιος δεν επιθυμεί να το ξαναζήσει, δεν το τολμά ξανά και “κάνει στην άκρη” να αναλάβουν τολμηρότεροι ή μη καταδικασμένοι ως τώρα.
Αν αμεσοδημοκρατικά προέκυψε η πρόθεση-απόφαση της 28ης.2.2025 που είδαμε και ακούσαμε μπροστά στο Δημαρχείο Κατερίνης κι αφού σίγουρα επικροτήθηκε απ’ όλους αυτούς που προσήλθαν στην μεγαλύτερη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που γνώρισε η Πιερία… γιατί πάλι στην Πλατεία Ελευθερίας, της πιο ανελεύθερης Πιερίας και Ελλάδας που υπήρξε ποτέ;
Πότε θα ακούσουν κυριολεκτικά την φωνή μας, αυτοί που κυριολεκτικά πρέπει να την ακούσουν;
Πότε θα “παγώσει” για λίγο η καθημερινότητα για να ‘χει το χρόνο να σκεφτούν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι τι συμβαίνει καθημερινά που τους αφορά πλήρως; Γιατί πάντα βραδάκι κι απόγεμα κι όχι μέρα-μεσημέρι, όπως παλιά για τα διόδια; Είναι τόσο απαιτητικές οι δουλειές μας; Δεν λείπουν οι δημόσιοι για μια ώρα απ’ το καθήκον τους; Ή το θέμα είναι να μην διακινδυνεύσει τίποτα κανενός, να μην φανεί ότι η απαίτηση έφτασε να ξεπεράσει τα όρια του απογευματινού κυρ-Παντελή;
Γιατί;
