με επιστολή ανεξαρτητοποίησης
Με μια επιστολή ανεξαρτητοποίησης, ο Απόστολος Τζόβας επιβεβαίωσε σήμερα τις πληροφορίες και εκτιμήσεις που «σερνόταν» στην δημόσια σφαίρα από τα μέσα του καλοκαιριού για ρήξη με την δημαρχία Γερολιόλιου και ηρωική έξοδο από την παράταξη. Στην επιστολή αυτή -με αποδέκτες την πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και τους συναδέλφους του δημοτικούς συμβούλους- είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει καμία διάθεση να εκθέσει με στοιχεία τους λόγους που τον οδήγησαν στην ανεξαρτητοποίηση, ενώ διαφαίνεται καθαρά η πρόθεσή του να είναι υποψήφιος δήμαρχος.
Το πρώτο (το να παραιτείσαι ή να ανεξαρτητοποιείσαι, χωρίς να αιτιολογείς πλήρως το γιατί) είναι απαράδεκτη πολιτική συμπεριφορά που έχει όμως παγιωθεί στην Πιερία, από καιρό… Το ίδιο έπραξαν και οι συνάδελφοι του Τζόβα στην δημαρχία Κατερίνης: δήλωσαν ότι μόνοι τους επέλεξαν να συμπορευτούν με έναν υποψήφιο δήμαρχο και δήμαρχο τελικώς, αλλά στην πορεία απογοητεύτηκαν και αποχωρούν. Αυτό ακριβώς έπραξε και ο Απόστολος Τζόβας.
Το δεύτερο – η διαφαινόμενη πορεία προς την δημαρχιακή υποψηφιότητα- προκύπτει άνετα από την επιμέλεια και την άνεση με την οποία στην επιστολή του ο Τζόβας διαβεβαιώνει ότι «είχε και θα συνεχίσει να έχει άριστες σχέσεις με όλους, γιατί τους ενώνει η αγάπη τους για τον Δήμο μας». Όσον αφορά το μέλλον, μετά την ανεξαρτητοποίηση, ο πρώην περιφερειακός και νυν δημοτικός σύμβουλος δηλώνει ότι θέλει να εργαστεί «για έναν Δήμο που θα είναι ‘πράσινος΄, σύγχρονος, εξωστρεφής, με δυναμική παρουσία στους τομείς του τουρισμού, της πρωτογενούς παραγωγής, και του αγροτοδιατροφικού τομέα, της γνώσης και του πολιτισμού». Δήλωση που περιγράφει έναν Δήμο και μια δημαρχία που δεν τα έχει κατακτήσει ήδη όλα αυτά…
Ο Τζόβας είχε -κατά πολλούς- μπει σε τροχιά απομάκρυνσης από την ομάδα διοίκησης Γερολιόλιου και τον ίδιο τον δήμαρχο, ένα χρόνο πριν, όταν αποφάσισε να μην αναλάβει καθήκοντα αντιδημάρχου σε κανέναν τομέα, όπως και άλλοι συνάδελφοί του από τον πυρήνα των στενότερων συνεργατών του δημάρχου Δίου-Ολύμπου. Στο μεσοδιάστημα, δεν έγινε γνωστή κάποια σημαντική διαφωνία του με τις πράξεις της διοίκησης-παράταξης, ούτε άσκησε οξεία κριτική και δεν αντιπαρατέθηκε με την δημαρχία. Από την πρώτη εκείνη «αναίμακτη» ρήξη, οι σχέσεις του με τον επικεφαλής είχαν χειροτερέψει και η ψυχική απομάκρυνση θεωρούνταν από πολλούς δεδομένη και πραγματική. Ως την σημερινή επιστολή ανεξαρτητοποίησης, οπότε όλα αυτά είναι πια ιστορικές λεπτομέρειες.
