δήμαρχε, αυτή είναι η νοικοκυροσύνη που μας έταξες προεκλογικά;;; – γι΄αυτά τα επιτεύγματα θες ευχαριστίες;;; και από ποιους;;;; (από τους συνυπεύθυνους να προσφέρουν αυτές τις ελάχιστες υπηρεσίες;;;)
Δεν έχουν συμμετάσχει σε κανένα Δημοτικό Συμβούλιο, σε κανονική συνεδρίαση ή τηλεδιάσκεψη.
Είναι άφαντοι γενικώς και κανείς δεν γνωρίζει αν έχουν κάτι να πούνε και αν κατέχουν -και σε ποιο επίπεδο- πολιτικό λόγο. Αν γνωρίζουν από διαδικασίες και προβλήματα.
Με εξαίρεση τον συνάδελφό τους του Λιτοχώρου, δεν έχουν εμφανιστεί στο Δημοτικό Συμβούλιο, ούτε και για θέματα που αφορούν την κοινότητά τους.
Δείχνουν όμως μια σπάνια επιμέλεια και αποκτούν ικανότητες σύνταξης σοβαρών κειμένων, όταν είναι να απευθύνουν ευχαριστήρια στους προϊσταμένους τους, ακόμη κι αν εκλέχτηκαν με τον συνδυασμό των προϊσταμένων τους.
Η μεγαλύτερη ξεφτίλα είναι ότι τα ευχαριστήρια αυτά αφορούν υποχρεώσεις των κοινοτήτων και του Δήμου που πρέπει να εκπληρώνονται απαρέγκλιτα και δεν είναι θέμα πολιτικής επιλογής. Και κυρίως, αυτή η πρακτική των ευχαριστήριων προσβάλλει όλους τους δημότες, ψηφοφόρους τους ή μη.
Η ως τώρα σποραδικότητα των ευχαριστηρίων πύκνωσε πρόσφατα και με την ευκαιρία της πρόσφατης “Μήδειας” ξεπέρασε κάθε προηγούμενο: τα ευχαριστήρια εμφανίστηκαν πριν καν περάσει το κύμα κακοκαιρίας. Την αρχή έκανε ο πρόεδρος της Βροντούς και η αντίδραση του συναδέλφου του στο τοπικό συμβούλιο ήταν άμεση. Την σκυτάλη πήραν πρόεδροι της ΔΕ Δίου και πραγματικά διέπρεψαν.
Ο της Καρίτσας Κωνσταντίνος Γκίνας αντέγραψε πλήρως το κείμενο του Δ. Κορινιώτη της Βροντούς και ευτυχώς άλλαξε το “Βροντούς” σε “Καρίτσας”, ώστε σε κάτι να διαφέρει το ένα από το άλλο ευχαριστήριο. Το παράξενο και σπάνιο είναι ότι ο Γκίνας αντέγραψε και το επιμύθιο του κειμένου “η Κοινότητα Καρίτσας θα κάνει ότι είναι δυνατό για τη συνέχιση της συνεργασίας μας και να συνεχίσετε με τον ίδιο ζήλο το σημαντικό έργο που επιτελείτε”.
Και είναι παράξενο γιατί η παράταξη με την οποία εξελέγη (“Προοπτική”, Κιάφας) έχει συνήθως διαφορετική στάση και άσκησε κριτική στις επιδόσεις της διοίκησης έναντι της “Μήδειας”. Αλλά και στο σκηνικό που δημιουργούν τα ευχαριστήρια άσκησε κριτική, με ανακοίνωση της παράταξης, στην οποία δεν γινόταν αναφορά στο στέλεχός της και πρόεδρο της Καρίτσας. Επίσης, στην κοινότητα Καρίτσας, η χιονόπτωση δεν ήταν τόση που να δικαιολογεί …ευχαριστήρια. Σε όσους παρακολουθούν τα του Fb, είναι γνωστό ότι -πολύ γρήγορα, μετά την εκλογή του- ο Γκίνας προσέγγισε την δημαρχία Γερολιόλιου, σε όλα τα επίπεδα. Και σε επίπεδο… σούβλας. Μόνιμος συνδαιτημόνας του, ο αναπληρωτής δήμαρχος και χωρικός αντιδήμαρχος Θ. Καλαϊτζής.
Ο του Αγίου Σπυρίδωνα, Γιώργος Μιχαλήτσιος, ευτυχώς σύνταξε ένα διαφορετικό κείμενο, στο ίδιο όμως πνεύμα των ευχαριστηρίων και με βαρύγδουπες τεχνοκρατικές εκφράσεις (οδικών υποδομών της περιοχής μας, συνεχή ρίψη αλατιού και καθαρισμό των δρόμων, επιχειρησιακή ετοιμότητα και δράση τους) παρέκαμψε το βασικό της πραγματικότητας: ποιο χιόνι;;;;; τι χιονόπτωση αντιμετώπισαν οι δυνάμεις με την …επιχειρησιακή ετοιμότητα στον Άγιο Σπυρίδωνα και την ΔΕ Δίου;;;
Ο της Νέας Εφέσου Δημήτρης Κατιρτζής θεώρησε επιβεβλημένο να ευχαριστήσει τους εργαζόμενους στο Δήμο και τους εθελοντές, αλλά …όχι ευθέως, αλλά συμβολικά, στο πρόσωπο ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ!!!!! Πιθανώς γιατί και στο δικό τους ευχαριστήριο έπρεπε να βρεθεί τρόπος να “εισχωρήσουν” οι δύο αιρετοί που έχουν υποχρέωση και καθήκον όλα αυτά για τα οποία οι υφιστάμενοί τους (συνυπεύθυνοι με τους προϊσταμένους τους) απευθύνουν ευχαριστήρια. Μάλιστα, σχολιάζοντας στο Fb, ο κος Κατιρτζής πήγε το θέμα των ευχαριστηρίων ένα βήμα παρακάτω, κάνοντάς το θέμα … προσωπικής ευγένειας για καλό που του έγινε: “ όταν μου κάνουν καλό λέω πάντα ευχαριστώ. Δεν ξέρω και δεν ασχολούμαι με τα έσοδα και τα αποθεματικά του Δήμου, η εάν το χιόνι ήταν δέκα εκατοστά η ένα μέτρο, η εάν οι εργασίες έγιναν από συνεργεία του Δήμου, ιδιώτες, η Εθελοντές. Ξέρω ότι το πρωί οι δρόμοι έλαμπαν και ο κόσμος πήγε με ασφάλεια στον προορισμό του. Είναι μεγαλείο ψυχής το ευχαριστώ όταν το λές με την καρδιά σου.”
Στην περίπτωση της Λεπτοκαρυάς και της προέδρου της, το κλισέ των ευχαριστηρίων πήρε μια άλλη μορφή, από την εμμονή εθελοντή να εξειδικευθούν οι ευχαριστίες της προέδρου στην εθελοντική του ομάδα.
Κι επειδή ο γνωστός εθελοντής επιζήτησε την -αντίθετη με το πνεύμα του εθελοντισμού- υπέρ του εξειδίκευση, η Ε τ Ο έχει να ρωτήσει τα εξής:
-
με ποιο όχημα ο εθελοντής έριχνε αλάτι στην Λεπτοκαρυά;
-
αν δεν έριχνε αλάτι με κάποιο όχημα, τι ακριβώς έκανε ως εθελοντής στην Λεπτοκαρυά και για ποιο λόγο αξίζει συγχαρητήρια; ο επί τόπου αντιδήμαρχος (κατά τα λεγόμενά του) μπορεί να περιγράψει τι ακριβώς έκανε ο εθελοντής; και τέλος (ήδη γνωστή ερώτηση)
-
μπορεί ο όποιος εθελοντής να αντικαθιστά αρμόδιο υπάλληλο στα καθήκοντα, το έργο και την δουλειά του;;;
Από την λαίλαπα των ευχαριστηρίων δεν γλύτωσε τελικά και η δημοτική παράταξη του ΚΚΕ και ο πρόεδρος του Παντελεήμονα. Το δικό του ευχαριστήριο δεν αφορούσε τα της “Μήδειας”, αλλά τα της Σοφίας Μαυρίδου και των υποχρεώσεων της Αντιπεριφέρειας/Περιφέρειας σε ό,τι αφορά τον καθαρισμό των ρεμάτων. Και εδώ μια υποχρέωση κι ένα πάγιο καθήκον μετατρέπεται σε … δώρο μεταξύ αιρετών και ο υφιστάμενος ευχαριστεί τον αρμόδιο προϊστάμενο.
Εν κατακλείδι… άφωνοι και άφαντοι αυτοδιοικητικοί διαφόρων βαθμίδων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εκδίδουν και εισπράττουν ευχαριστήρια, σαν να κάνουν κάποιο δώρο οι προϊστάμενοι στους υφισταμένους και στους δημότες-πολίτες. Είναι προσβλητικό, εδώ και πάρα πολύ καιρό και -δυστυχώς- συνεχίζεται και παγιώνεται. Μαζί με την ανυπαρξία των υφισταμένων.
